มาเฟียจอมหวง

ตอนที่6 พรหมจรรย์ NC 25+++

รถยนต์คันหรูวิ่งเข้ามาจอดบริเวณหน้าบ้านหลังงามด้วยความเร็วสูง เหตุมาจากผลของการเอาแต่ใจของเจ้านายหนุ่ม เขาเปิดประตูรถและเดินตรงไปยังห้องนั่งเล่นทันที ภาพที่เห็นคือภาพของซารียาและเหมยังคงนั่งคุยกันอยู่

"มึงไม่มีอะไรทำหรือยังไงวะไอ้เหม!"เสียงเกรี้ยวกราดดังขึ้นพร้อมกับคนตัวสูงสืบเท้ายาวเข้ามาหยุดตรงหน้าซารียาพอดี เธอเบือนหน้าหนีเขาไปทางอื่นเพราะยังโกรธที่เขาลงไม้ลงมือกับเธอเมื่อวาน

"เอ่อ...ก็นายให้ผมเฝ้าเธอที่นี่ไม่ใช่หรือครับ"

"ยังจะมาเถียงกูอีก ไสหัวออกไป!" เขาโกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยง เหมมองหน้าเจ้านายหนุ่มอย่างรู้ทันจึงได้แต่เดินออกไปเงียบๆ

"ไปโกรธอะไรมา แล้วมาลงที่ลูกน้องแบบนี้ใช้ได้ที่ไหน" เธอด่าเขา

"ยังจะมีหน้ามาพูดอีก!" เขาหันไปเตะเก้าอี้ที่วางอยู่ด้านขวามือจนติดผนัง

"นี่นายจะบ้าหรอ? ฉันไม่อยากอยู่ที่นี่แล้ว! ฉันจะออกไปจากบ้านหลังนี้!" เธอตะคอกใส่หน้าเขาและลุกขึ้นจากโซฟาเพื่อเดินไปยังประตูทางออก

"ถ้าอยากเห็นว่าฉันทำอะไรได้บ้าง ก็ลองก้าวออกไปดู!" เขากัดฟันพูดด้วยความโกรธ

"ที่นายไปโกรธใครมาฉันไม่รู้ แต่มันไม่เกี่ยวกับฉัน เพราะฉะนั้นอย่าเอามันมาลงที่ฉัน!" ซารียาเดินออกจากห้องนั่งเล่นไป เคลลินซ์แทบคลั่งที่เธอกล้าท้าทายเขา คนตัวสูงสืบท้าวยาวเข้าไปประชิดลำตัวร่างบางและแบกเธอขึ้นบ่าอย่างง่ายดายก่อนจะพาเธอตรงไปยังห้องนอนของตน

"อย่าบอกนะว่านี่คือเหตุผลที่หนีประชุมมา" หรินพูดขณะที่มองตามเจ้านายหนุ่มขึ้นห้องไป

"ท่าทางนายมึงจะอาการหนัก ทำอย่างกับคนไม่เคยมีเมีย ไหนบอกว่าเกลียดนักเกลียดหนาผู้หญิงน่ะ" เหมส่ายหน้าทั้งที่กำลังยิ้ม

"มึงคงไม่ถือสานายหรอกนะไอ้เหม" หรินตบไหล่เพื่อนเบาๆ

"ดีเสียอีก จะได้เลิกปิดกั้นตัวเองบ้าง" เหมพูด

ร่างสูงทิ้งคนตัวเล็กลงบนเตียงนุ่มอย่างไม่ปราณี

"กรี๊ดดด...ออกไปให้พ้นเลยนะ ไอ้คนเลว!"

"ปากดี! อยากโดนตบอีกนักหรือไง"

"ฮืออออ... ก็เอาสิ เอาเลย! ยังไงฉันก็ไม่มีทางสู้นายได้อยู่แล้ว จะตบจะตีจะฆ่าก็เอาเลย!" ซารียาร่ำไห้

"หยุดร้อง! ฉันบอกให้หยุดร้องไง" เคลลินซ์ทำตัวไม่ถูก

"ฮืออออ..."

"เอาเป็นว่าฉัน...ฉันขอโทษ!" ซารียาหยุดร้องไห้กระทันหันพร้อมทั้งแหงนหน้ามองมาเฟียหนุ่ม

"ฮะ! คุณว่าอะไรนะ"

"พอใจหรือยังล่ะ" มาเฟียหนุ่มเบือนหน้าหนี

"ไม่!"

"แล้วจะให้ทำยังไง"

"นายไม่จำเป็นต้องใส่ใจ เพราะถึงยังไงฉันก็จะออกไปจากที่นี่อยู่แล้ว" เธอว่า

"จงใจยั่วโมโหว่างั้น" เคลลินซ์ก้าวขึ้นเตียงมาหาซารียา มือหนาดึงข้อมือเรียวขึ้นมาเขย่าเพื่อเค้นเอาคำตอบ

"ฉันไม่มีเหตุผลอะไรที่จะต้องอยู่ที่นี่!"

"ต้องการเหตุผลอย่างนั้นหรอ ได้!" เคลลินซ์ใช้มืออีกข้างปลดเข็มขัดกางเกงออกมาอย่างช่ำชอง เขามัดมันกับข้อมือเรียวทั้งสองข้างผูกไว้กับหัวเตียง ขาทั้งสองข้างของมาเฟียหนุ่มคร่อมร่างบางไว้ไม่ให้ขยับ

"กรี๊ดดดด...ปล่อยฉันนะไอ้ชั่ว แกจะข่มขืนฉันใช่มั้ย?" ซารียาร้องโวยวายจนเสียงดังลั่นลงไปด้านล่าง

"ใส่ชุดแบบนี้ไว้ยั่วผู้ชายสินะ หึ!" มือหนาจัดการถอดเนกไทต่อด้วยเสื้อเชิ้ตของตนออก เสื้อสายเดี่ยวผ้าซาตินของซารียาถูกดึงลงอย่างง่ายดาย เธออยู่บ้านจึงไม่ได้สวมบราเซียให้อึดอัด เต้านมขาวอวบอิ่มที่เคลลินซ์ติดตาตั้งแต่วันแรกชูชันต่อหน้าเขา ริมฝีปากหยักตะโบมดูดอย่างกระหาย เป็นครั้งแรกของซารียาที่ปล่อยกายให้ชายอื่นมารุกล้ำพื้นที่สงวนเช่นนี้ มือหนาทั้งสองข้างนวดคลึงเต้านมธรรมชาติอย่างเอาแต่ใจ เขาดูดดื่มสองเต้าสลับไปมาอย่างลืมตัว

"อืมม..." ซารียาครางออกมาอย่างลืมตัว เคลลินซ์ถอดกางเกงชั้นนอกชั้นในของตนออกจนหมด แท่งเนื้อดุ้นยาวสีเนื้อเข้มแข็งตัวชูชันจนเห็นเส้นเลือดปูดชัดทุกเส้น ซารียาหลับตาปี๋ เขาถือโอกาสนี้กระชากชุดของเธอออกจนขาดวิ่นเหลือเพียงกางเกงในลายลูกไม้ตัวจิ๋ว

"อ้ายยยย...ยะ อย่าทำอะไรฉันนะ!" เธอโวยวาย

"เธอต้องการเหตุผลที่จะอยู่ที่นี่ไม่ใช่หรอ?" เคลลินซ์ถอดกางเกงในลายลูกไม้ของเธอออกจนเห็นส่วนที่ลับที่สุดชัดเจน เพราะมันปราศจากขนปกคลุมให้เสียอารมณ์

"อย่านะ" มือหนาเอื้อมไปปลดเข็มขัดที่รัดมือเธออยู่ออก หลังจากนั้นมือเรียวก็ถูกกดลงบนที่นอนอย่างง่ายดาย แม้เธอจะมีศิลปะป้องกันตัวแต่ตอนนี้กลับหมดสิ้นเรี่ยวแรง

เคลลินซ์ก้มลงไปเพลิดเพลินกับเต้านมทั้งสองเต้าอย่างกระหายหิว

"อืออ...อ่าส์" ร่างบางบิดตัวไปมาเพราะความเสียวกระสัน

"ถ่างขาออก"

"ไม่นะ! นายจะทำอะไรฉัน" เคลลินซ์ไม่ฟังคำพูดของเธอเลยแม้แต่น้อย เขาใช้ขาทั้งสองข้างแทรกกลางหว่างขาของซารียา มือหนาจับลำแท่งของคนถูขึ้นลงกับกลีบดอกไม้สีเนื้อที่กำลังเปียกแฉะได้ที่

"อ่าาส์ เจ็บ...อือออ...อย่านะ ฉะ ฉันไม่เคย"

"รู้น่าว่าไม่เคย" เคลลินซ์พยายามสอดใส่ ทว่าความใหญ่โตและการแข็งที่มากกว่าปกติขของตนจะทำให้ทั้งคู่เจ็บเสียเปล่าๆ

ร่างสูงขยับลงมาจนใบหน้าหล่อเหลาอยู่ตรงกลางระหว่างต้นขาทั้งสองข้างของเธอ มือหนาใช้นิ้วของตนสัมผัสลงตรงกลางระหว่างกลีบดอกไม้ทั้งสองข้าง

"อ่าาส์..." เคลลินซ์สอดปลายลิ้นเข้าไปตรงกลางกลีบนั้นก่อนจะขยับโลมเลียขึ้นลงจนซารียาถ่างขาออกกว้าง

"อ่าาส์ เคลลินซ์ สะ...เสียว" เธอครางชื่อเขา เคลลินซ์พอใจ

ลิ้นร้อนตวัดขึ้นลงจนซารียาบิดกายไปมาพร้อมทั้งเสียงครางกระเส่า มือเรียวกดศีรษะชายหนุ่มเป็นการบ่งบอกให้ทำต่อไป

เขาขัดใจเธอโดยการหยัดกายขึ้นมาเพื่อสอดความใหญ่โตและความกระหายทั้งหมดเข้าไปในตัวเธอ ปลายหัวเห็ดทิ่มลึกลงไปเรื่อยๆอย่างเชื่องช้าเพราะเกรงว่าเธอจะเจ็บ

"อ่ะ เจ็บ! อือออ พอแล้ว" ซารียาหายใจหอบเพราะความเจ็บปวด

"เพิ่งเข้าได้นิดเดียวเอง อ่าส์" เคลลินซ์เองก็เจ็บไม่แพ้เธอ เขามีเซ็กส์ครั้งสุดท้ายก็ราวๆห้าปีที่แล้ว

"เคลลินซ์ อ่าาส์ เจ็บ" สะโพกสอบค่อยๆหยัดเข้าอย่างทะนุถนอม

"ฉันกำลังพลาดท่าให้เธอ อ่าส์" เขาพึมพำข้างหูเธอ