Napatingin ako sa abrigong hawak. Tumayo ako at pinunasan ang luha sa aking pisngi. Hindi ko ilang minuto na lang ang nalalabi bago magsimula ang patimpalak. Matatanggal at matatanggal ako kapag papanghinaan ako ng loob at walang mangyayari kung iiyak lang ako rito.
Binuksan ko ang pintuan. Agad sumalubong sa akin ang malakas na ingay ng musika sa unang palapag. Dali dali akong tumungo sa aking kwarto at nang makapasok ay agad ko itong isinara. Nanginginig ang aking kamay habang hinahanap ang karayom at ang sinulid, at nang makita’y inumpisahan kong tahiin ang mga parte kung saan pinunit ni Carmen.
“Magandang gabi binibining Seleng--” napalingon ako sa direksyon kung saan ko narinig ang aking pangalan na binanggit ng isang ginoo. Pumasok ang malamig na simoy ng hangin mula sa bintana nan
