“Nasabi ko nitong nakaraang sa iyo na ako’y nagtataka sa estilo ng iyong pananalita. Hindi ako kumbinsido naimpluwensyahan ka lang ng mga palabas sa telebisyon..”
Nang binaba ni Maestra Prima ang tsaa sa mesa, napaupo siya sa aking harapan at kinuha ang isang tasa. Hindi mapakali ang aking kamay na namamahinga lamang sa aking hita. Napansin ko ang muling pagbaling niya sa akin nang seryoso.
“Celestine, may sinahuran akong tao upang maniliksik sa iyong tunay na pagkatao nang hindi nalalaman ng aking kapatid na si Elester at ng kanyang asawa.” Napaangat ang aking paningin. “...At tama nga ang hinala ko, may mali sa iyong pagkatao.” Patuloy niya.
Tumulo ang luha sa aking mga mata dala ng takot at pangamba. Takot dahil hindi ako makapaniwala sa mga nangyayari, pangamba dahil baka hindi ko
