Pretty Man Series 1: Clayd Erl Villaraza

Kabanata 3

Kabanata 3

"You're ten minutes late. What took you so long?" Napakurap siya.

"Nagkaaberya lang po sa emergency, Doc.," sagot niya at halos mawalan siya ng boses. Masiyado kasing takaw atensyon ang itsura nito. Parang hindi ito doktor kung umasta. May square diamond piercing kasi ito sa magkabilang tainga at panay pa ang pagnguya nito ng chewing gum. Nahinto naman ang binata sa kanyang ginagawa at humarap sa dalaga.

"You're not a good liar. Tell me Julie, is that how you cover their mistakes? Because it's not working. Huwag mong hayaang tapakan ka ng ibang tao Julie. Huwag mo gawing habit ang ganyang ugali." Mas humakbang pa ang binata sa kanya at bigla nitong pinunasan ang kanyang pisngi. Hindi na niya pala namalayan na kanina pa pala siya napaluha. Natigilan pa siya lalo nang lumapit ang mukha nito sa kanya at bumulong.

"Mas masarap pakinggan ang babaeng umiiyak sa sarap kaysa sa babaeng paawa," bulong nito sa kanyang punong-tainga. Matapos ay tumayo ito ng tuwid habang nakapamulsa.

"Get my suitcase and follow me," utos pa ng binata sa kanya. Parang na-stuck ang kanyang mga paa sa semento. Hindi lang pala ito basta suplado dahil manyak din pala ito. Natampal ni Julie ang kanyang noo. Maganda ang offer nito at kahit siguro na tumanggi siya ay wala siyang choice. Siya ang bread winner ng kanyang pamilya at mas lalong kailangan pa niyang magsikap ng mabuti dahil may kapatid pa siyang pinapaaral sa probinsya. Agad siyang kumilos at kinuha ang suitcase ng binata. Mabilis siyang lumabas sa opisina nito at sumunod dito. Nasa tapat na ito ng elevator. Siya na rin mismo ang pumindot sa open button ng elevator. Bossy! Tanging panakaw na pag-irap sa kawalan na lamang ang nagagawa ni Julie. Nang makapasok silang dalawa ay walang imik ang binata sa kanya hanggang marating nila ang ground floor. Agad na sumagi sa isip ni Julie. Paano kaya kung kumprontahin nito si Doc. Klaire? Siguradong magtatanim ito ng galit sa kanya kapag nagkataon. Agad naman siyang humarang sa harapan ng binata.

"Sir Clayd, I mean Doc. Clayd, puwede po bang palipasin niyo na lang po ito. Alam ko po, wala kayong sinabi pero..." Agad na naputol ang sasabihin ng dalaga. Tinabig kasi siya nito ng marahan.

"Bakit Julie? Iniisip mo ba na masama ang gagawin ko?" Agad na natigilan ang dalaga. He smirked at her and continued walking. No doubt. He's not that typical kind of guy. Julie followed him and all she can do is to watch his firm back. Julie sees him like a model, walked into a fashion show. As they walked at the hallway, every eyes of them glued at him. Only to him. Gusto niyang manliit sa kanyang sarili dahil sobrang hindi sila magpakapantay ng binata. Kaya dumistansya siya sa binata.

Nang marating nila ang emergency room ay nataong wala ng pasyenteng inaasikaso. All of them stopped from what they are doing. Agad naman na lumapit si Doc. Klaire sa binata.

"Yes, Doc. Clayd?" Patuloy sa pagnguya ng chewing gum ang binata habang nakatingin lang kay Doc. Klaire. Julie started to get pale. She's so nervous. What if Doc. Clayd fired Doc. Klaire, blamed is on her.

"Who's the C.E.O?" he asked. Julie swallow hard as she hold the suitcase tighter. Napatawa pa ng konti si Doc. Klaire.

"It's your parents Clayd. Everyone knows it."

"Then who's the son?" Natigilan ulit si Doc. Klaire sa tanong ng binata.

"You," sagot nito. Julie just watched them and never interrupted. It maybe cause chaos if she'll do that.

"Then how dare you to make me wait at my office. I called Julie for a purpose then you stopped her. Who am I going to blamed for it? You're the head of this department. Paano ko tatanggapin sa ospital ko ang isang kagaya mo kung dito pa lang may attitude ka ng hindi maganda. Next time, placed yourself where you truly belong. Do you felt now how the feeling of being embarrassed and insulted is? Well, good." After that long speech of him. He walked out of the room. Julie stunned for a moment and calm herself. Tanging sulyap na lamang ang nagawa ni Julie sa umiiyak na si Doc. Klaire. Habang nakasunod sa binata ay hindi niya maiwasang mapalunok. Hindi siya makapaniwalang ganoon pala ito kung magalit. Nakaramdam siya ng awa para kay Doc. Klaire pero huli na ang lahat. Nangyari na ang 'di niya inaasahan.

"Wala na akong maihaharap bukas sa mga kasamahan ko," nasabi niya bigla dahilan para mapalingon ang binata sa kanya. Agad na lumipad ang kanyang kanang palad sa kanyang bibig upang takpan ito. Pinaningkitan siya nito.

"Why do you still cared for them? Sa panahon ngayon Julie, kahit wala kang ginagawa, pag-uusapan ka pa rin. It's like a roller coaster. Kahit wala ka pang ginawa, gagawa at gagawa ang iba para maging masama ka sa mga mata nila. Magpapahiya ng ibang tao para sa pansariling kasiyahan. Welcome to the world Julie." He tap her head and turn his back. He continued walking, heading at the parking lot. Napahawak si Julie sa kanyang ulo. Pakiramdam niya'y parang buong katawan niya ang hinagod ng binata. Napapikit siya ng mariin at pinalis iyon sa kanyang isipan. Sumunod na siya rito nang bigla na lamang itong huminto dahilan para tumama ang mukha niya sa likod nito. Laking gulat pa niya nang kabigin siya nito at isinandal sa kotse. Bigla siyang hinalikan ng binata dahilan para malaglag ang suitcase na hawak ng dalaga. Hindi lang basta halik ang ginawa nito sa kanya dahil ipinasok pa ng binata ang dila nito sa loob ng kanyang bibig. She breathe heavily as Clayd stopped from kissing her.

"You taste like sugar," anito at pinulot ang suitcase. Tinalikuran siya nito at sumakay na sa kotse ang binata. Naiwang tulala si Julie. Hindi niya malaman kung sisigaw ba siya o iiyak. Hindi naman ito ang unang beses na nahalikan siya ng isang lalaki. Ngunit kakaibang halik ang ibinigay sa kanya ng binata. It's a weird feeling that she cannot explain. Parang pati yata kaibuturan niya ay kinikiliti nito.

"Julie?" Biglang litaw ni Nurjan sa kanyang harapan.

"Ha?"

"Tulala ka oy," sagot din naman nito sa kanya.

"Nakita mo?" tanong pa ni Julie sa kaibigang si Nurjan. Napalinga-linga naman ito sa kanyang paligid.

"Wala naman akong nakikita. Ang alin ba? May nakikita ka bang maligno Julie?" Nabatukan niya ito.

"Wala! Diyan ka na nga!" Padabog niya itong tinalikuran.

"Ano nga kasi!?" Sinundot pa siya nito sa tagiliran. Biglang nakaramdam si Julie ng pang-iinit sa magkabila niyang pisngi.

"Secret lang natin ha," sabi pa niya kay Nurjan na wala pa ring idea sa nangyayari sa kanya.

"Ano nga kasi," anito.

"Si Doc. Clayd, hinalikan ako," kuwento niya pa sa kaibigan. Seryoso siya nitong pinagmasdan pagkatapos ay humagalpak sa pagtawa.

"Seryoso ka ba? Baka naman iba ang humalik sa iyo!" natatawa pang wika ng kanyang kaibigan. Napairap siya at muli itong tinalikuran.

"Oy Julie, nagtampo naman agad! Teka lang," habol pa ni Nurjan sa kanya.

"Ewan ko sa iyo!" inis niyang sagot kay Nurjan.

"Julie naman! Kaya lang kasi ganoon ang reaksyon ko ay dahil wala namang kahit naging isang nobya si Doc. Clayd. Take note, ever since iyan. Parang N.G.S.B." Kumunot ang noo ni Julie.

"Ano?" Napaikot ng mga mata si Nurjan sa kanya.

"No. Girlfriend. Since. Birth! At isa pa ay hindi rin naman ito playboy. Kaya akala talaga naming lahat ay..."

"Bakla siya?" dugtong agad ni Julie sa kaibigan.

"Hindi namin alam pero 'yon ang paniniwala namin." Laglag ang balikat ni Julie.

"Uuwi na ako Nurjan," paalam na lang niya sa kaibigan.

Tinahak ni Julie ang daan papunta sa kanyang locker. Natapos ang kanyang shift na maraming naganap na eksena. Marahas siyang bumuntong-hininga. Kinuha niya ang susi na nakasabit sa kanyang leeg at binuksan ang kanyang locker. Nang makita niya ang mukha sa salamin ay agad siyang natigilan at napahawak sa kanyang labi. Bakit nga ba siya hinalikan ng binata? She can't think any other possible reason why he did that. Pinilig niya ang kanyang ulo. Mababaliw siya kung iisipin pa niya iyon. Focus Julie! Focus!