Chapter 13 - MISS ANASTASIA MENOR
2163 Words
"Then what's with the wolves? Anong nais sabihin nila Sam?" Tanong ni Wil ngunit walang sumagot saamin.
"We will going to get them. We have exam on monday." Madiin na sabi ni kuya saamin.
"We just get them and run, escape. We're still young and unexperience compared to them."
"But we need something to hide our identity." Aniya atsaka humarap saakin.
"We will gonna need some black fabric."
"And I gonna need some blood." Rinig kong sabi niya.
"Tracy, I think I'm gonna faint."
"Wait. Right now?" Tanong ko at biglang napalapit sakaniya katulad ng Doctor nang matumba siya.
"Umuwi na kayo. Mag-gagabi na. Baka hanapin na kayo ng mga magulang niyo."
"Sige na. Aasikasuhin ko lang sila at pauuwiin ko na rin sila pagkatapos."
"Mag iingat kayo." Aniko sakanila Wil.
"Kayo rin." Paalam nila.
"If you are thinking for betraying us, think it deeply... sister." Rinig kong madiin na sabi ni Pat kay George.
Pagkaalis nila ay napatingin ako kay kuya.
"Tell me the truth. May nakita ba kayong lobo dito?" Seryoso nilang tanong habang inaalis ang katas ng bulaklak na nakay kuya gamit ang syringe.
"Opo." Sagot ko.
"Nasaan na ito? Could you tell me its details? His color, his eyes, his size?"
"How'd you know it's 'his'?" Seryoso kong tanong kaya sila hindi agad nakasagot.
"Don't touch him, Doc." Pagharang ko kay kuya nang lalapitan na sana nila siya.
"What are you? Paano niyo nalamang lalaki ang lobong tinutukoy ko?" Tanong ko kahit alam ko sa sarili kong natatakot na ako.
Naramdaman ko naman ang paghawak ni kuya saaking kamay kaya kahit papano ay nakakalma ako.
"I'm not bad."
"Sagutin niyo yung tanong ko. Ano ba talaga kayo?"
Nagpakawala sila ng malalim na paghinga na parang wala na silang magawa.
"Alright. Oo, nanggaling ako sa mundong iyon. I have powers. And sometimes I can read someone's mind if they aren't good at concealing it. But you two, I can't invade your minds that's why I knew there's something in you. But I've read your minds awhile ago because you two allowed me to."
"My cousin works on her club. She met this guy named James. He helped her with her problems and so am I. He helped me too."
"And aren't you two wondering why I'm helping you? It is because I recognize you, young lady. Your hair. Your eyes. Your smile and your minds. Ang mga isip niyo."
"He is so smart that our problems had been solved on his lead."
"Sa murang edad niyong iyan ay nagawa niyong makabasag ng katulad kanina. Sa murang edad niyo ay nagagawa niyong maka tapos ng kaso."
"Balik tayo sa lobo. Ano siya? His details." Anila. Nausog naman na ako upang makalapit sila kay kuya.
Inabot nila sakaniya ang maliit na bote na parang ointment.
"It's better than this flower. Pag nasira at nalaglag ito sa tubig ng matagal, mawawalan na ito ng bisa."
"Okay. The details?" Harap naman nila saakin.
"His eyes is yellow. Sakto lang naman yung laki niya. Hindi masyadong malaki at hindi rin maliit. Itim ang kulay ng kaniyang balahibo."
"The Untouched by Death" wala sa sarili nilang sabi kaya ako napatigil at napakunot ang noo, ngunit pinagpatuloy ko pa rin ito.
"I know it. Where is him? Where did you last saw it?"
"At our house." Sabi ni kuya. Bigla kong napansin ang pagtaas ng kanilang balahibo kaya pati ako ay napataas rin.
"Why is he there?" Makahulugan nilang tanong.
"You're scaring me, Doc." Pagatras ko at naupo katabi si kuya. Hinawakan niya ang dalawa kong kamay atsaka marahang hinimas himas upang mapakalma ako.
"He's dead. I killed him." Diretsong sabi ni kuya.
"Please all the Gods, save their lives." Sambit niya at nagaalalang lumapit saamin.
"He is the beta of the pack named The Untouched by Death. They are so powerful specially their alpha. They're powerful yet you killed him? You killed the beta? A young teenage vampire boy killed the beta of the pack whose name is The Untouched by Death?"
"Oh please, God help these young boy and girl here." Sambit niya ulit.
"They will come for you two. They will hunt you down. Ang mas nakakatakot diyan ay ang gagalaw na mismo ay ang alpha. Because you killed his beta."
"Alpha and beta is like a parent and their child. Once there's something bad that happened to the child, the parent knows it. The parent feels it."
"At isipin niyo na lang nung naramdaman niya noong namatay ang kaniyang beta."
"I don't know what to say anymore." Pag iling nila.
"Bakit pati siya? Ako lang naman ang nakapatay. Bakit pati siya madadamay?" Tanong ni kuya.
"It is because you killed his beta, young man. Hindi titigil ang alpha kahit magtagumpay siya sa balak niya sayo. Isasama niya at idadamay niya lahat ng kaibigan, kapatid at mga mahal mo sa buhay."
"Ganiyan sila kung bumawi. Mas malala at mas mabagsik."
"Sino ba sila?" Tanong ko ngunit hindi sila agad sumagot.
"If you know the Eternal Realm in the different world we're talking about earlier, that's where they came from. There are twelve, I think, Empires there. Ang lima doon ay lumubog matagal na panahon na ang lumipas."
"Bakit ito lumubog?" Tanong ko ulit.
"Dahil sa pag aaway-away ng mga namumuno sa bawat Emperyo. Dahil ang pinaka namumuno sa mundong iyon ay nagkaroon ng anak. Ito ay mahigpit na pinagbabawal at kasunduang ginawa ng lahat ng bawat pinuno--Kingdoms or Empires."
"Nagsanib pwersa ang mga ibang namumuno upang mapabagsak ang Emperyo kung nasaan ang kanilang pinaka pinuno. Pero bago pa nila ito palubugin ay pinatay nila ang Haring ito at balak sanang kunin ang kaniyang espada, pero alam na ng Haring ito na mangyayari iyon kaya niya tinago ang espadang nais nilang kunin. Mayroon itong mapa upang magsabi kung nasaan ang espada, pero ipinag katiwala niya ito sa isang nilalang."
"Alam niyo ba na ang pinagkatiwalaan niya ay ang isang lobong walang kamuwang-muwang sa mundo at nasa may mababang estado sa kaniyang uri. Ito ay ang alpha na ngayon. Ang alpha ng The Untouched by Death."
"Ang kanilang pangalan ang nagsasabing hindi talaga sila mahawakan ni kamatay. Bakit? Kasi nang lumubog ang apat na Emperyo ay nandoon sila, pero nagawa nilang makalabas ng buhay at naging mas malakas."
"Siguro ay nagtataka kayo kung nasaan at ano na ang nangyari sa mapa na binigay ng Hari sa alpha at bakit apat lang na Emperyo ang lumubog?" Tanong nila kaya ako tumango.
"Kung alam niyo ang mate at kung gaano ito kalakas na koneksyon, malalaman niyo ang ibig kong sasabihin."
"Ang mate o luna ng alpha ay isang bampira. Ang mate o luna mo ay siyang kahinaan at lakas mo."
"Mas lumakas nga ang alpha dahil sakaniyang luna, pero, nang inaakala niyang magpapatuloy na ang masayang buhay niya ay hindi. Ang bampirang kasintahan niya ay anak ng Hari ng mga bampira at nagpunta siya doon upang makuha ang mapa sa alpha."
"Nagkaroon ng malaki at madugong labanan sa pagitan ng mga bampira at lobo dahil doon. At dahil din dito ay napilitan ang ibang mga namumuno sa iba't-ibang Emperyo na palubugin na rin ang Emperyong kinaroroonan nila."
"Nagawang makalabas, ulit, ng alpha ngunit tatatlo lamang silang nakaligtas sa paglubong ng siyang Emperyo. Siya, ang kaniyang beta at ang omega. Silang tatlo lang ang natira sa buong grupo."
"Hindi pa pero natatapos ang laban dito. Dahil nang makatakas sila dala ang mapa ay nakita niya ang kaniyang luna na nagaagaw buhay. Wala siyang magawa kundi tulungan ito dahil siya nga ang kaniyang kahinaan."
"Naging magkasintahan sila ng ilang taon at namuno silang dalawa ng ilan ding taon. Pero hindi alam ng alpha na isa nanaman itong palabas at planado nanaman ang nangyayari."
"This time, the vampires got the map. Ang luna niya rin mismo ang sumaksak sakaniya bago sila iwanan."
"Kaya huwag niyo ng asahang may natitira pang lambot sa puso ng alpha dahil sa mga napagdaanan niya. And now, I don't know what to say or do to you."
"Tracy." Tawag saakin ni kuya kaya ako napaharap sakaniya.
"Mom." Aniya. Nagkatitigan kami ng ilang segundo hanggang sa nagsalita na ako upang magpaalam.
"Mauna na po kami. Kailangan niya na rin pong magpahinga."
"Sige." Anila atsaka nagpakawala ng malalim na paghinga kasama ng tensyon sakanila.
"Mag iingat kayong dalawa. Hindi ko alam kung anong pwede kong-"
"Saglit." Wika nila atsaka mabilis na pumasok sa isa pang kwarto. Paglabas nila ay may hawak na silang bote na may lamang mga dahon.
"This is the leaf of the paretian tree."
"Burn this when you feel like there's someone or something's wrong." Sabi nila atsaka naglabas ng isa. Maliit lamang ito at parang kasing-laki lang ng aking hinliliit.
"This will burn for nine hours. Huwag na huwag mo itong ipapakita sa mga bampira dahil kung makita man nila kung nasaan ito habang ito'y nasusunog ay mawawalan na ito ng bisa sakanila."
"Sa mga lobo naman?" Tanong ko.
"Once they saw this, all of them, the alpha, the beta and the omega, it will be over. Mawawalan na rin ito ng bisa."
"Anong ibig niyong sabihin? Ano ba ang mangyayari?" Tanong ko ulit.
"Pag sinindihan mo kasi ito, magiging bato ang itsura niya. Think of it as a stone that's slowly burning like a dry leaf."
"Pag nakita nila ito, magiging abo na lamang ito. Lahat ng sinindihan mong kasabay nito ay magiging abo."
"Paano masasabing kasabay ito ng isang sinindihan ko?"
"There's a six hours gap. Pagkatapos ng anim na oras ay maari ka nang magsindi ulit kung gusto mong hindi sila mamatay ng sabay-sabay pag ito'y nakita."
"Ibig bang sabihin, hindi niya ito pwedeng makita?" Tanong ko at tinukoy si kuya.
"I'm afraid, yes. Isa pa rin siyang bampira."
"Okay. I heard you."
"When you said the alpha, beta and the omega, you meant when they saw this three at the same time?" Tanong ko pag abot nila nito saakin.
"Yeah. Sort of. Basta huwag mo na lang hayaang makita nila ito. Anyone who's part of the supernatural creatures."
"Paano mo naman nasabing hindi ako katulad nila?" Tanong ko.
"Because just like me, you don't have fangs, claws, red eyes or different ears just like them."
"But, we really aren't counted as a supernatural creatures? We still have the ability humans don't have."
"We're quite different from them." Sagot lang nila atsaka ngumiti.
"Sige na. Mauna na kayo." Anila. Nagpaalam na kami ni kuya atsaka na lumabas.
Paglabas namin at hindi pa kami halos nakakalayo sa clinic ay nakita namin sila Wil na parang nag uusap-usap sa loob ng sasakyan.
"There they are." Pagbasa ko sa bibig ni Wil atsaka saamin lumapit ni kuya.
"Bakit pa kayo nandito?"
"You two think we'll just go home knowing our best friend is missing?" Tanong niya kaya kami bahagyang natawa atsaka na sumakay.
"Guys. I think I need to tell you this." Pagkuha ko ng atensyon nilang lahat habang kami ay nasa daan."
"What?" Tanong nila.
Matapos kong sabihin ang tungkol sa kaso ni CDD girl ay nagpunta kami sa police station at sinabi ang tungkol dito. Hindi man kami sigurado sa gagawin namin dahil si Sam ang may alam sa mga protocols ng mga ito ay ginawa pa rin namin ang plano.
Pagkarating namin sa harap ng bahay ni coach ay kasama ng mga pulis sina Wil at Pat na bumaba sa sasakiyan dahil ayokong magpakita sakanila. Ilang minuto ang lumipas ay napilit nilang sumama si coach sa police station.
"Oo. He's my friend. He can't do that." Tugon ni coach. Nasa loob sila ng parang interrogation room--o interrogation room nga talaga.
"Pero sainyo po ba ito?" Tanong ng isang pulis at pinakita ang jersey kay coach.
"Oo. Bakit nandito yan?"
"Kasi nga po, gaya ng sabi namin sainyo ay nakita po ito sa mismong lugar kung saan namin nakita ang bangkay ni Miss Anastasia Menor."
"Menor?" Sabay naming tanong ni Wil.
"Anak siya ni sir Menor?" Tanong ko.
"Kaya siguro hindi nila kami mami-meet kasi ganito." Aniya.
"Hindi ko nga alam. Kailan ba nangyari yang krimen?" Tanong ni coach.
"Papunta na ba sila sa tahanan ni sir Ranj?" Tanong ni Pat.
"Hindi pa. Si sir Ches muna ang kakausapin nila. Yan ang sabi." Tugon ni Wil.
"Nasa bahay nga ako non. Tulog na ako noong panahong nangyari yang krimeng sinasabi mo."
"Bakit ba ako nandito? Bakit hindi si Ranjit yung kausapin niyo? Diba sabi niyo ay siya yung isa sa suspek niyo? Bakit ako lang yung nandito?"
"Kausapin niyo siya. Gusto ko rin malaman kung siya ba talaga ang gumawa non."
"Kung siya, ikulong niyo siya. Wala siyang hiya. How could he stole my shirt and use it for crime?" Galit na wika nila.
Lumabas na ang pulis kaya kami lumapit sakanila.
"Kami na po ang mag aasikaso dito. Iimbestigahan pa po namin ang pangyayari at hahanap pa po kami ng ibang matibay na ebidensya para mapatunayan ang sinasabi niyo." Anila.
"Maari na po kayong umuwi." Ulit nila kaya na kami nagpaalam.
- Writer
