สองเดือนผ่านไปเต็มๆ กว่าที่โจวผินซีจะออกเสียงได้ ตอนนี้ไม่มีเหมยลี่และฉางเอ๋อร์แล้วด้วย มีก็แต่หมิงต้าวหยี่องค์ชายใหญ่ที่คอยไปมาหาสู่ที่วังอ๋อง เรื่องครรภ์ไม่มีใครเอ่ยถึงเรื่องนี้เลย แต่เขารู้ดีที่สุดว่าครรภ์นั้นเป็นของจริงมีบุตรของเขาอยู่จริง ทว่ากลับต้องมาตาย และคนผู้นั้นที่ฆ่าบุตรของเขาก็ไม่ใช่ใครที่ไหนคือจ้าวหย่งฮ่องเต้คนที่เชื่อใจมากที่สุด โจวผินซีร้องไห้แล้วร้องไห้อีกจนน้ำตาไม่มีจะไหล ร้องจนเสียงแหบแห้งไปหมด ทั้งผิดหวัง ทั้งเสียใจ ราวกับว่าดวงใจของเขามันแหลกสลายไปหมดแล้ว เขาปลงตกอยู่แต่ในตำหนัก คนที่บอกว่าจะรีบกลับป่านนี้ไม่รู้ลืมแล้วหรือยังว่ามีภรรยารออยู่ที่บ้าน หรืออาจไม่ลืมเพียงแต่กำลังสุขสมกับสิ่งอื่นอยู่ ทั้งเรื่องบุตรก็ไม่ได้ดูใส่ใจเลยแต่แรก คนคนนั้นเพียงแค่อยากแกล้งเขาเล่นก็เท่านั้น เพราะรู้ว่าเขาเป็นสายสืบจากแคว้นจ้าว ตลอดมาใช่ว่าไม่รู้เพียงแต่เก็บเงียบไว้ที่ไม่เคลื่อนไหวเลย
