CHAPTER 14

1998 Words

Hindi siya umiimik habang bumibiyahe sila. Ayaw niya, dahil ayaw niyang magagalit na naman siya kapag na may masabi itong nakakainis. Kinuha niya na lang ang cellphone niya sa kaniyang bulsa para mag-type siya ng mensahe niya kay Jonas na papunta na sila ni human robot. Napangiti siya sa naisipan niya. Isang napakaguwapong robot. "What's funny?" Napatingin siya sa gawi nito. Abala naman ito sa pagmamaneho at naka-concentrate sa daan ang paningin nito. "What?" Nagtatakang tanong niya rito. Bakit nito alam na nakangiti siya? Hindi naman niya napansin na napatingin ito sa kaniya. Wala namang tunog ang ngiiti niya. Hindi nga talaga ito normal na tao. Human robot talaga ito. "Why are you smiling? Baka gusto mong i-share sa 'kin iyang happiness mo. Para everybody happy!" Nakita niyang gumalaw

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD