เกมรัก ลิขิตสวาท EP.10
1350 Words
ปนัดดามองเพื่อนรักด้วยความเป็นห่วง หลายวันมานี้ดูเหมือนว่าเพื่อนแปลกๆ ไป บางครั้งก็นั่งเหม่อลอย เรียกตั้งหลายครั้งแล้วก็ยังไม่หันมา หน้าตาก็ดูจะไม่ค่อยสดชื่นเท่าที่ควร เกิดปัญหาอะไรกับเพื่อนเธอกันแน่
อีกสองอาทิตย์ก็จะถึงงานแฟชั่นโชว์การกุศลแล้ว แต่เพื่อนเธอกลับไม่ตื่นเต้นอย่างที่ควรจะเป็น เพราะงานครั้งนี้ถือว่าเป็นความฝันของพวกเธอสองคนเลยทีเดียว
“เป็นอะไรไปนะลูกแก้ว มีอะไรไม่สบายใจก็บอกนัสได้นะ อย่าเก็บเอาไว้คนเดียวสิ”
“ลูกแก้วมีเรื่องต้องคิดนิดหน่อยนะนัส ไม่มีอะไรมากหรอก พอดีลูกแก้วไปหาคุณพ่อมาเมื่อสองวันที่แล้ว”
“มีปัญหาอะไรที่บ้านเหรอลูกแก้ว”
“เรื่องมันเป็นแบบนี้นะนัส...”
พณิตพิชาหันมามองหน้าเพื่อนอีกครั้ง ก่อนจะตัดสินใจเล่าเรื่องที่บิดาเธอขอร้องมา ดีเหมือนกันเธอจะได้ขอคำปรึกษาจากปนัดดาเสียเลย ว่าเธอควรจะทำยังไงกับปัญหานี่ดี
ปนัดดานั่งฟังสิ่งที่เพื่อนรักเล่ามา หญิงสาวได้แต่แปลกใจกับคำขอร้องของท่าน เพราะนี่คงเป็นครั้งแรกที่ท่านเอ่ยปากขอร้องเพื่อนเธอแบบนี้ นับตั้งแต่รู้จักพณิตพิชามา เพิ่งมีครั้งนี้แหละที่เธอเห็นว่าเรื่องที่เพื่อนเธอเล่ามามันเหลือความคาดหมายของพวกเธอ
“แล้วลูกแก้วจะทำยังไง”
“ลูกแก้วยังไม่รู้เลย ถ้าลูกแก้วไปเรียนโทสองปีที่ฝรั่งเศส หลังจากจบโทลูกแก้วก็ต้องเรียนหลักสูตรบริหารเพิ่มมาอีกซักหลักสูตรนัสว่าดีไหม เอาแบบหลักสูตรระยะสั้น หรือไม่ลูกแก้วก็จะต่อบริหารให้คุณพ่อเลย กลับมาถึงเมืองไทยลูกแก้วจะได้ช่วยคุณพ่อบริหารงานที่บริษัท อีกอย่างลูกแก้วว่าช่วงนี้คุณพ่อดูไม่ค่อยแข็งแรงสักเท่าไรเลย”
“ก็ดีนะลูกแก้ว หากคุณลุงเกิดล้มไปล่ะแย่เลย บริษัทคงไม่มีคนเข้าไปบริหาร มีหวังขาดทุนหรือไม่ก็ต้องปิดกิจการไปเลยนะ อ้อ...แล้วน้ำล่ะ”
ปนัดดาถามถึงพิมพ์นาราด้วยความสงสัย ก็ไหนว่าหญิงสาวเรียนเกี่ยวบริหารไม่ใช่เหรอ ทำไมคุณลุงพิชัยถึงไม่ให้ลูกสาวคนโปรดเขาไปริหารงานแทน...
“เห็นคุณพ่อบอกว่าเดี๋ยวนี้น้ำไม่ค่อยเข้าไปช่วยงานที่บริษัทเลย วันๆ เอาแต่แต่งตัวเที่ยว ช้อปปิ้ง ออกงานสังคม” พณิตพิชาเอ่ยด้วยสีหน้าเป็นกังวล
“นัสว่าลูกแก้วต้องเรียนบริหารเพิ่มแล้วล่ะถ้าเป็นแบบนี้ พอจบมาจะได้ช่วยบริหารงานที่บริษัท แล้วก็เปิดห้องเสื้อเล็กๆ เป็นของตัวเอง เอาไว้ว่างๆ แล้วค่อยเข้ามาดู”
“ลูกแก้วก็คิดแบบนัสแหละ คุณพ่อท่านขอร้องทั้งทีจะไม่เรียนได้ยังไง อีกอย่างลูกแก้วไม่อยากให้บริษัทของคุณพ่อต้องแย่หรอก”
พณิตพิชายิ้มให้เพื่อนอย่างขอบคุณ ทุกครั้งที่เธอมีปัญหาก็จะมีปนัดดานี่แหละที่คอยให้คำปรึกษาและให้กำลังใจเสมอ
“นัสเกือบลืมไป เดี๋ยวลูกแก้วไปที่โรงแรมกับพี่วัฒน์หน่อยสิ วันนี้ทางโรงแรมนัดเราไปดูห้องที่จะจัดการแสดง พอดี นัสต้องไปทำธุระให้คุณแม่เลยไปกับพี่วัฒน์ไม่ได้”
“ได้สิ แล้วพี่วัฒน์อยู่ไหน”
“อีกสักพักพี่วัฒน์ก็มาแล้วล่ะ เห็นว่าไปส่งแฟนเข้าเรียนนะ”
ปนัดดานึกไปถึงใบหน้าหล่อเหลาของภูริวัฒน์ แต่น่าเสียดายที่ชายหนุ่มไม่ชอบผู้หญิง ไม่อย่างนั้นเธอคงจีบไปแล้ว หน้าตาก็หล่อ การศึกษาก็ดี แต่ไม่รู้ทำไมถึงไม่ชอบผู้หญิง
พณิตพิชาได้แต่ยิ้มขบขันเพื่อน เมื่อเอ่ยถึงผู้ชายคนนี้ทีไร ปนัดดาจะมีอาการเซ็งขึ้นมาโดยทันที อย่าว่าแต่เพื่อนเธอเลย ขนาดเธอยังเสียดายในความหล่อของชายหนุ่มเลย
“นัสเสียดายพี่วัฒน์เหรอ”
ปนัดดาหันมามองเพื่อนอย่างไม่ค่อยจะพอใจ ทุกครั้งที่พูดถึงภูริวัฒน์ก็นึกเจ็บใจตัวเองทุกที เพราะเมื่อสองปีก่อนเธอเคยพูดให้พณิตพิชาฟังว่าเธอแอบชอบลูกพี่ลูกน้องอยู่คนหนึ่ง นิสัยดี หล่อ น่ารัก แถมยังรวยอีก แต่แล้วเธอก็ต้องอกหักเมื่อรู้ว่าภูริวัฒน์ไม่ชอบผู้หญิง พอคิดถึงเรื่องนี้มาทีไรหัวใจก็พาลหงุดหงิดขึ้นมาทุกที
“พอเลยนะลูกแก้ว ขอร้องเลยอย่ามาล้อเรื่องพี่วัฒน์สักทีได้ไหม เรื่องมันนานมาแล้วนะ คิดแล้วก็อายตัวเอง ผู้ชายมาจีบเยอะแยะไม่สนใจ แต่นัสดันมาปิ๊งพี่วัฒน์ แล้วก็อกหักดังเปาะเลย ให้ตายสิ!...ออกจะหล่อแต่ดันเป็นเกย์”
“อย่าพูดให้พี่วัฒน์ได้ยินเชียวนะนัส เดี๋ยวพี่วัฒน์ก็โกรธหรอก”
พณิตพิชายกมือขึ้นมาทำท่าปิดปาก แต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่ทันเสียแล้วเมื่อคนโดนนินทากำลังสาวเท้าเดินเข้ามาหาพวกเธอ แถมใบหน้าหล่อยังยิ้มมาให้พวกเธออย่างล้อเลียน
“นินทาพี่อีกแล้วเหรอนัส” คนโดนนินทาหันมาทำตาหวานใส่ลูกสาวของผู้เป็นป้าอย่างขบขัน เรื่องนี้มันเป็นอะไรที่ทำให้เขาล้อปนัดดาได้เสมอ
“หรือมันไม่จริงค่ะพี่วัฒน์ นัสเหรออุตส่าห์ปลื้มพี่วัฒน์ เกือบขอเป็นแฟนแล้วด้วย ดีนะที่รู้ก่อน ไม่อย่างนั้นนัสคงโดนแฟนพี่วัฒน์ตบเอาแน่ๆ”
เธอนึกถึงสภาพตอนโดนแฟนของภูริวัฒน์ตบ แล้วสยอง ขนาดผู้หญิงด้วยกันเธอยังไม่มีแรงจะสู้ แต่แฟนของชายหนุ่มดันเป็นผู้ชายด้วยกันนี่สิที่ทำให้เธอเกือบโดนฆาตกรรมไปเสียแล้ว
พณิตพิชาหันไปมองคนซ้ายทีคนขวาทีด้วยความขบขัน เรื่องที่ปนัดดาชอบภูริวัฒน์กลายเป็นเรื่องโจ๊กสำหรับพวกเธอเลยทีเดียว หากวันไหนพูดถึงเรื่องนี้ขึ้นมา มีหวังเพื่อนเธอได้งอนไปอีกหลายวันทีเดียว
“หยุดเลยทั้งสองคนนั่นแหละ แกล้งได้แกล้งไป อย่าให้ถึงทีนัสบ้างก็แล้วกัน ชิส์!” หญิงสาวส่งสายตาอาฆาตไปให้ชายหนุ่มที่เธอเคยแอบปลื้ม
ปนัดดาหันมาทางเพื่อนรักที่นั่งยิ้มล้อเลียนเธออยู่ ทุกครั้งที่เอ่ยถึงเรื่องนี้ก็จะเป็นเธอทุกครั้งที่ต้องมานั่งอายกับสิ่งที่เคยทำไปในอดีต ถึงปัจจุบันจะสนิทกับภูริวัฒน์แล้วก็เถอะ แต่พอพูดถึงเรื่องนี้ขึ้นมาทีไรก็อดรู้สึกอายไม่ได้ ที่เธอดันจะสารภาพรักกับพ่อเกย์รูปหล่อ บาดใจสาวๆ คนนี้
“พี่ไม่ได้ล้อนัสเลยนะ ใครกันแน่ที่ชอบนินทาพี่อยู่เรื่อย ดีนะที่ยะไม่ได้มาด้วย ไม่อย่างนั้นเขาคงงอนพี่แน่ๆ ที่รู้ว่านัสเคยชอบพี่นะ” เขาสบตาปนัดดาอย่างหยอกล้อ
“นัสว่าพี่วัฒน์กับลูกแก้วไปกันได้แล้ว เดี๋ยวก็ค่ำมืดกันพอดี อ้อ...แล้วก็กลับกันได้เลยนะ พรุ่งนี้เราค่อยมาคุยกันเรื่องสถานที่ว่าเขาจัดให้เราไปถึงไหนแล้ว อีกไม่กี่อาทิตย์ก็จะถึงวันงานแล้ว”
“ไปกันเถอะลูกแก้ว เดี๋ยวค่ำมืดไปใครมาเห็นจะน่าเกลียด ถ้าพี่และเราเดินเข้าในโรงแรมยามค่ำคืนนี้แบบนี้”
ภูริวัฒน์ยังหันมาทำเสียงหยอกล้อพณิตพิชาอีก สาวน้อยรายนี้ก็อีกคน เขาได้แต่แปลกใจเหลือเกิน นิสัยเจ้าเธอออกจะเรียบร้อย น่ารัก แต่แสนจะเย็นชา อีกทั้งรูปร่างก็ถือว่าดีเลยทีเดียว หากจับมาปรับปรุงเสียใหม่คงสวยไม่น้อย หากแต่ชอบทำตัวแก่ ถึงการแต่งกายจะดูดีมีสไตส์ก็เถอะ
แต่ก็ไม่เข้าตาเขาอยู่ดี ส่วนปนัดดาก็เปรี้ยวจี๊ดเลยเหมือนกัน การแต่งกายเหมือนกับหลุดมาจากแมกกาซีนอย่างไงอย่างนั้น เวลาเดินไปด้วยกัน เฮ้อ...เขาไม่อยากจะคิดเลยว่าจะมีผู้ชายคนไหนสามารถปราบความเปรี้ยวและความเย็นชาของสองสาวนี่ลงได้
///////////
...โปรดติดตามตอนต่อไป...
- Writer
