บทที่ 18
"ใกล้คลอดแล้วนะลูกแม่ อีกไม่นานหนูก็จะออกมาแล้ว เราจะได้เจอหน้ากันแล้วดีใจไหมคะ แต่แม่ดีใจที่สุดเลยล่ะ"
ปรีดาภรณ์นั่งลูบท้องคุยกับบุตรตนเองที่อยู่ในท้อง นี้ก็ผ่านมาหลายเดือนแล้วตั้งแต่ออกมาจากบ้านเหมราช อีกแค่ 2 เดือนเท่านั้นหญิงสาวก็จะได้กำหนดคลอดบุตรสักที ข้าวของก็เตรียมไว้ใกล้หมดแล้ว เรื่องเงินหญิงสาวไม่ได้ลำบากอะไรเงินเก็บตนเองก็มี ไหนจะสินสมรสที่เหมราชโอนให้อีก ถ้ามีลูกอีกสัก 5 คนก็ยังเลี้ยงได้สบายๆ เลยล่ะ
"มานั่งเหม่ออะไรตรงนี้จ๊ะเจ้าหญิงทับทิมแห่งวังบ้านสวน"
"อิอิ..เจ้าหญิงอะไรล่ะศิก็แล้วมากับใครล่ะ"
"จะมากับใครได้ล่ะถ้าไม่ใช่ไอ้หมาบ้านัท นั่นไงพูดถึงก็มาเลย....ไปไหนมาล่ะไอ้คุณนัท"
"เอ้ารับไป....ก็ไปหาของอร่อยในครัวอ่ะดิ ฝีมือคุณแม่กับป้านิ่มโคตรอร่อยอยากฝากตัวมาเป็นลูกมือจริงๆ "
"ตะกละ"
"งั้นแกก็ไม่ต้องแดกยัยศิยัยทอม"
"แกดิไอ้นัทแต๋ว"
"พอๆๆ ทั้งคู่เลยกัดกันเก่งเก
