“Putang ina ‘yang rason mo, Djora!” anang Tita Jas niya. Ang lutong talaga ng mura nito at nakasimangot ito sa kanya.
Djora momentarily closed her eyes before she looked at her manager. “Tita Jas—” umpisa niya pa nang pinutol nito yaon.
“Tao ka, Djora. Nasasaktan ka pa rin dahil sa nangyari sa mga magulang mo, alam ko. Pero hindi puwedeng habang buhay ay nakabilanggo ka sa nakaraan. Nag-move on na sila. Bakit ayaw mo pang mag-move on? Masaya na sila sa kani-kanyang buhay. Bakit hindi mo rin subukang sumaya?”
Naninikip ang lalamunan ng dalaga dahil sa narinig at nag-iinit din ang sulok ng kanyang mga mata.
“Tita Jas… just let me be, okay?”
Napailing-iling itong nakatitig sa mukha niya. “May masakit sa ‘yo at hindi ka okay. Bakit mo ba itinutulak ang mga tao palayo sa ‘yo? Buti na lang
