Hindi mawala sa isip ko ang sinabi ng teacher namin. Ang final output namin na ipapasa sa end ng semester ay isang painting. Painting ng taong hinahangaan namin.
Wala naman akong maisip pa pero paghahandaan ko na rin. Naglakad na ako papunta sa next subject ko ng makita ko sina Lena at Vida sa UTMT. Palapit na sana ako kaya lang ng makita nila ako ay tumakbo naman sila.
"Mga bakla!" tawag ko sa kanila pero hindi nila ako nilingon at diretso lang ang takbo nila.
Hindi rin nila ako binati ngayong araw. Eighteen na ako, ganap ng dalaga. Isang mahigpit na yakap ang binigay ni Tiya Adela sa akin pagkagising ko. Wala pa rin si Mama, hindi naman ako umaasa ng regalo mula sa kanya, okay na sa akin ang presensya niya.
Nagkibit-balikat na lang ako habang naglalakad papunta sa susunod na klase.
