บทที่ 9
703 Words
ด้านนอกสถานการณ์เริ่มดีขึ้นชายหนุ่มตามมาที่โกดังร้างแห่งนี้ได้ทัน และจัดการกับลูกน้องของเพทายจนสลบไปทั้งสามคน ตำรวจจึงรีบจับกุมทั้งสามคนเอาไว้ ลูกน้องของเพทายคนที่เหลือรีบวิ่งเข้ามาในโกดังทันที
"นายครับ ไอ้สามคนหน้าโกดังโดนจับตัวไปแล้วครับ"
"โถว่เว้ยย" เลยกลายเป็นว่าตอนนี้เพทายเหลือลูกน้องอีกแค่สองคนเท่านั้น
"เราจะทำยังไงกันดีครับนาย"
"ปัง ปัง" เสียงถีบประตูดังขึ้น พร้อมกับการปรากฎตัวของนทีกับพวก
"มาแล้วสินะไอ้นที"
"แกจับตัวผู้หญิงมาทำไม แกทะเลาะกับฉันก็ลงที่ฉันสิ ลากคนอื่นเขามาเกี่ยวข้องทำไม"
"ลงที่แกมันก็ไม่สนุกน่ะสิ ต้องลงที่เมียแกนี่" ว่าแล้วเพทายก็ลูบมือวนบนสะโพกของหญิงสาว
"ปล่อยฉันนะไอ้โรคจิต ไอ้บ้า" เธอรู้สึกหวาดกลัวสัมผัสของเพทายเป็นอย่างมาก
"ปากดีนักใช่ไหม เพียะ!" หญิงสาวโดนตบหน้าจนหันไปอีกทาง นทีรู้สึกผิดเป็นอย่างมากที่เป็นต้นเหตุที่ทำให้หญิงสาวต้องมาเจ็บตัวและตกอยู่ในอันตรายแบบนี้
"แกต้องการอะไรบอกฉันมาตรงๆ แล้วปล่อยผู้หญิงไปซะ" ชายหนุ่มสงสารลูกพีชจับใจ ดวงตาของเธอคลอไปด้วยน้ำตา เธอคงจะกลัวมากเลยสินะ เขาขอโทษเออยู่ภายในใจ
"ฉันต้องการเงิน 10 ล้าน ภายในครึ่งชั่วโมงนี้"
"ได้ แต่แกต้องปล่อยลูกพีชมาให้ฉันก่อน" ชายหนุ่มตอบตกลงทันทีเพราะถ้าเป็นเรื่องเงินมันจัดการได้อย่างง่ายดาย
"ปล่อยก็โง่สิวะ รีบไปเอาเงินมากองตรงหน้าฉันก่อนเถอะ" เพทายรู้ทันชายหนุ่ม
"ก็รอแปบนึงสิ" ชายหนุ่มต่อสายหาผู้จัดการให้เขาจัดเตรียมเงินเท่าจำนวนที่เพทายต้องการเพื่อนำมาให้ที่โกดังร้างแห่งนี้
"ฉันให้เวลาแกแค่ครึ่งชั่วโมงนะไอ้นที ถ้าแกตุกติกฉันนี่แหละจะเป็นผัวของนังผู้หญิงคนนี้ก่อนแก ฮ่าๆ" เพทายหัวเราะออกมาด้วยความสะใจ
"เออ ฉันรู้แล้ว รอก่อน" แค่ 20 นาทีผ่านไป ผู้จัดการไร่อย่างสายชลก็หอบหิ้วเงินจำนวน 10 ล้านมาวางกองตรงหน้าให้เพทายได้ตาลุกวาวอย่างคนโลภมาก
"ปล่อยลูกพีชมาก่อนแล้วฉันจะให้เงินแก"
"แล้วถ้าแกเกิดตุกติกละ"
"ฉันพูดคำไหนคำนั้น" ชายหนุ่มตอบกลับน้ำเสียงจริงจัง เพทายค่อยๆพักหญิงสาวไปให้นทีระหว่างที่นทีกำลังส่งกระเป๋าเงินจำนวน 10 ล้านไปให้กับเพทาย แต่ปรากฎว่าคนที่เล่นตุกติกกับเป็นเพทาย เพราะพอได้รับกระเป๋าแล้วกับล็อคคอของหญิงสาวเอาไว้ แต่โชคดีที่นายตำรวจเธอนึงเห็นทันจึงยิงเข้าที่ขาซ้ายของเพทาย
"นายยยย" ลูกน้องตะโกนเรียกเมื่อเพทายล้มลงกระเป๋าเงินตกอยู่ข้างตัว ส่วนหญิงสาวรีบวิ่งหลบไปด้านหลังชายหนุ่ม นทีโล่งใจไประดับหนึ่งเพราะหญิงสาวมาอยู่ในฝั่งของตนแล้ว
"แกคิดว่ามันจะจบง่ายๆอย่างนี้หรอ" เพทายลั่นไกลปืนไปที่ขาของชายหนุ่มบ้าง นทีไม่ทันระวังตัวเพราะมัวแต่ห่วงหญิงสาวจึงถูกยิงเข้าที่ขาขวา
"โอ้ยย"
"นายนที" นทีล้มลงในอ้อมแขนของลูกพีช
"นายอย่าเป็นอะไรนะ ละ เลือด ฮืออ นายเลือดออกนี่" เลือดสีแดงเริ่มไหลซึมออกมามันน่ากลัวมากๆ เธอต้องรวบรวมสติเป็นอย่างมาก
"ผมไม่เป็นไรหรอก มันไกลหัวใจ ขอแค่คุณปลอดภัยก็พอแล้ว"
"ฮืออ ฮึกๆ นายจะต้องไม่เป็นอะไรนะ นายมาช่วยฉันแท้ๆเลย ช่วยเรียกรถพยาบาลให้สามีของฉันหน่อยค่ะ" หญิงสาวร้องไห้ออกมาเพราะเธอแท้ๆเลยเขาถึงต้องมาบาดเจ็บตำรวจเข้าจับกุมเพทายกับพวก พร้อมส่งเงินคืนให้กับผู้จัดการไร่ของชายหนุ่ม ส่วนคนเจ็บก็ถูกนำตัวส่งโรงพยาบาลในทันที เธอกุมมือของเขาเอาไว้ตลอดจนถึงโรงพยาบาล
- Writer
