บทที่ 7
788 Words
เป็นไปอย่างที่พ่อของชายหนุ่มบอกหลังจากนั้นสองสัปดาห์แม่และพ่อของหญิงสาวก็เดินทางมาถึงที่บ้านชายหนุ่มก่อนวันงานหนึ่งวัน
"สวัสดีค่ะคุณพ่อคุณแม่ ลูกพีชคิดถึงที่สุดเลย" หญิงสาวสวมกอดผู้เป็นพ่อและแม่อย่างรักใคร่จนพ่อของชายหนุ่มยังอดอิจฉาไม่ได้ หากย้อนกลับไปในอดีตแล้วเขามีลูกสาวอีกสักคนคงจะน่ารักไม่เบาเช่นกัน
"แม่ก็คิดถึงลูกเหมือนกันจ้ะ โตจนจะแต่งงานมีลูกเป็นของตัวเองแล้วยังจะมาอ้อนแม่เป็นเด็กน้อยไปได้นะลูก"
"ฮืออ ก็มันคิดถึงนี่คะ" ชายหนุ่มยิ้มขำกับน่าทางของหญิงสาวที่เหมือนกับแมวน้อยๆไม่ได้ เธอไม่เคยออดอ้อนเขาแบบนั้นเลย อีกใจคิดว่าถ้าเธอทำแบบนั้นเขาก็คงจะไปไม่เป็นเช่นกัน
"เข้าข้างในกันก่อนเถอะครับผมจัดเตรียมห้องไว้ให้แล้ว"
"ขอบใจจ้ะ" ชายหนุ่มให้พ่อและแม่ของหญิงสาวพักที่บ้านใหญ่ ซึ่งบ้านใหญ่เป็นสถานที่จัดงานส่วนบ้านส่วนตัวของเขานั้นเป็นเรือนหอ เมื่อวันงานมาถึงแขกที่ได้รับเชิญทุกคนก็ทยอยเข้ามาร่วมงานกันอย่างคับคั่งทำให้ไร่ที่เคยเงียบเหงาของเขากลับมาครึกครื้นอีกครั้ง ภายในงานถูกตกแต่งด้วยดอกไม้นานาพรรณชั่งดูสวยงามดั่งเทพนิยาย หญิงสาวผู้เป็นเจ้าสาวของงานยังอดปลื้มใจไม่ได้เลยที่สามารถเนรมิตได้ซะขนาดนี้ หญิงสาวมาด้วยชุดสีขาวประดับด้วยคริสตันปลายกระโปรงฟูฟ่องดูน่ารักไม่เหมือนใคร ช่างแต่งหน้าก็ช่างแต่งออกมาได้อย่างสวยหวานจนคนที่ไม่เคยใกล้ชิดผู้หญิงมานานยังอดมองอย่างชื่นชมในตัวของว่าที่ภรรยาไม่ได้
"มองตาไม่กระพริบเลยนะเจ้านที" คนเป็นพ่อเอ่ยแซว
"ป่าวซะหน่อยพ่อ" ฮ่าๆ บรรดาผู้ใหญ่หัวเราะยิ้มขำกับอาการของชายหนุ่ม พิธีการดำเนินไปเรื่อยๆจนถึงขั้นตอนของการจดทะเบียนสมรส นายทะเบียนมาอำนวยความสะดวกเป็นพิเศษถึงในไร่ ชายหนุ่มและหญิงสาวจรดปากกาเซ็นชื่อของตนลงไปในกระดาษอย่างไม่ลังเลใจ
"เมื่อคุณทั้งสองได้ลงนามชื่อของตนเองเรียบร้อยแล้ว ก็ถือว่าคุณทั้งสองคนเป็นสามีภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายเรียบร้อยแล้วครับ"
"ขอบคุณครับ/ค่ะ"
"ครับ งั้นผมเองคงต้องขอตัวก่อน"
"ครับ/ค่ะ" เมื่อพิธีการสำคัญทุกอย่างจบลง หลังจากนี้ก็จะเป็นการจัดงานปาร์ตี้ตอนเย็น บรรดาเพื่อนของหญิงสาวและชายหนุ่มมาร่วมงานกันอย่างคับคั่ง
“สวัสดีครับสาวๆ”
“นี่ดาค่ะ ส่วนนี่แอปเปิ้ลเพื่อนของฉันเอง”
“ครับ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ เชิญตามสบายนะครับ ผมขอตัวไปดูแขกทางด้านนู้นก่อนนะครับ”
“ค่ะ เชิญเลยค่ะ” ชายหนุ่มเดินห่างออกไปสองสองจริงกรี๊ดกร๊าดออกมาเต็มเสียง
"ฉันละอิจฉาแกจริงๆเลยยัยพีชที่ได้สามีหล่อขนาดนี้ เห็นแล้วต่อมอยากมีสามีกระตุกเลย คนอะไรหล่อมากไม่คิดว่าในป่าในเขาจะมีคนหล่อขนาดนี้อยู่เลยนะ"
"ฮ่าๆ พูดจาน่าเกียดยัยแอปเปิ้ล"
"ฉันพูดจริงๆ ไม่เชื่อถามยัยดาเลย"
"จริงแก หล่อมากกกก มากๆๆๆ" สองสาวกรี๊ดกร๊าดออกมาอย่างมีความสุข เห็นเพื่อนได้ดีก็ดีใจด้วย ดากับเปิ้ลตั้งใจเดินทางมาร่วมงานแต่งของเพื่อนสาวโดยเฉพาะ แม้ว่าพวกเธอสองคนจะได้ข่าวคราวที่ไม่ดีของเพื่อนแต่พวกเธอก็ไม่สนใจหรอก
"พอๆ ฉันขอตัวไปห้องน้ำก่อนนะอั้นมาตั้งนานแล้ว" หญิงสาวพอเห็นว่ามีเวลาส่วนตัวแล้วจึงอยากจะไปทำธุระส่วนตัวของตัวเองบ้าง
"ไปเถอะว่าแต่ให้ไปเป็นเพื่อนไหมแกตรงทางไปห้องน้ำมันมืดนะเมื่อกี้ฉันไปมา"
"ไม่เป็นไรหรอกคงไม่มีใครคนอื่นเข้ามาในนี้หรอก เขาร่ำลือกันว่านายนทีนี่โหดมากคงไม่มีใครกล้าเข้ามาทำอะไรฉันหรอก"
"ฮ่าๆ จริงหรอ ฉันคิดไปถึงตอนแกเข้าหอแล้วเนี่ย คิกๆ"
“อ้ายย แกก็ว่าไปฮ่าๆ” สองสาวสบตาดูก็รู้ว่าคิดกันไปไกลแล้ว
“มีอะไรดีๆก็บอกเพื่อนบ้างนะจะ ว่าแต่แบบคุณนทีเนี่ยมีอีกสักคนไหมล่ะแก”
"ทะลึ่งพูดอะไรก็ไม่รู้" หญิงสาวเดินเลี่ยงไปห้องน้ำทันที
- Writer
