Ölüm, yaşayan bir varlığın artık kaybolduğu, yok olduğu büyük bir acıdır. Bu acı her zaman hazırlıksız gelirdi. Herkes tarafından beklenirdi. Elinde sonunda herkesin karşılaşacağı bir kayıptı. Sonsuzluk bu dünyada değildi. Bu dünyada sadece gelip geçici bir sürede yer alıyorduk. Bize biçilen, yazılan hayatı kendi irademizle yaşıyorduk. Bir gün o kadar sona geldiğini söyleyecek ve bizi yaşadığımız bu bedenden bir nefes misali alacaktı. Her ne kadar geleceğini bilsen de hiçbir zaman kendini o güne hazır hissetmezdin. Sen hayatını tamamlayıp gidiyordun ve ardında bıraktıklarının ne olacağını bilemezdin. İşte bu en acı olandı. Canın yanardı ama yine de yapabileceğin hiçbir şey olmazdı. Bir şeyler yapmak istesen de yapamazdın. Bu senin kararın olmaktan çıkmıştı. Beklide nefes aldığın süre boyun
