Perrie.
“Sandali, Luther! Ibaba mo nga muna ako!”
Sinapok kong muli ang kanyang dibdib habang kinakawag ko ang magkabilang mga binti. Para akong kiti-kiti na walang tigil sa paglilikot habang buhat ni Luther. Daig pa namin ang bagong kasal sa tayong ito, na papunta sa honeymoon—
Oh, shít! Anong honeymoon, Perrie?! Kahit kailan ay ang advance mo mag-isip!
“A-ano ba ‘yang pinaplano mo, ha?! Malilintikan ka talaga sa akin, Cordova!” Muli kong kinurot ang balat sa kanyang dibdib na hindi naman niya ininda.
“We will see, baby.” Ang damuho ay nakuha pa akong kindatan habang hindi pa rin nabubura ang ngisi sa kanyang labi.
Kahit isang beses ay hindi makikitaan ng kahit na anong hirap ang mukha ni Luther kahit na sobrang likot ko habang buhat niya ako. Sa halip nga ay nginingisian pa ako n
