“Mama, play tayo mamaya po?”
Araw ng Sabado, ibig sabihin ay pansamantalang iiwanan ko muna ang responsibilidad sa school bilang guro at ngayon ay para naman maging ate muna sa bunso naming kapatid. Kasalukuyang pinaliliguan ko si Pia dahil mamaya ay mahihirapan akong awatin siya kapag nakapagsimula na siyang maglaro.
“Okay, baby. Wala namang gagawin si mama. Kung gusto mo ay mag-play tayo maghapon.”
Masayang ipinalakpak niya ang mga kamay na puno ng sabon.
“Kaya bilisan na natin para makapaglaro na tayo,” ani ko pa.
Marahang sina-shampoo ko ang kanyang buhok na ngayon ay lampas na sa kanyang balikat.
Noong nakaraan ay niyayaya ko siya kung gusto niyang magpagupit, pero aniya ay ‘wag daw muna. Pahahabain niya hanggang bewang para pwede raw niyang i-donate ang buhok niya.
Naantig
