Eline aldığı küllüğü yere fırlatan adam sinirden kudurmuş haldeydi. Aklı almıyor güvenli dediği evinden bile çıkanlar tüm damarlarını patlatacak kadar öfkeye neden oluyordu. Ellerini saçlarına geçirdiğinde canını yakacak kadar çekti. Baş ağrısı başlamış sanki birileri matkap ile beynini oyuyordu.
“Nasıl oluyor lan? Evimiz be evimiz. Hani her boku konuştuğumuz mahremimiz. Bu şerefsiz nasıl bir cesaretle kamera koydurup bizi izliyor ve de dinliyor. Tevekkeli boşa değildi bizden bir adım önde oluşu. Adam her bokumuza şahit, her planı anında öğreniyor. Neden yakalansın ki? Üstelik o kız bunu öğrenmiş ki telefonda son anda haykırdı. Lanet olasıca kıskacın içinde bir sağa bir sola dönüyoruz da bir adım atamıyoruz.”
Kuzey çıldırmakta haklıydı. Diğerleri de ondan farklı değildi. Ama şu an iç
