Gözleri kartal keskinliğinde etrafı tararken bir kapı ve tam tersi istikamette küçük pencere dışında kaçabileceği hiçbir yer yoktu. Adamları uzağa gönderdiğini biliyordu ama temkinli olmakta fayda vardı. Üstelik nerede tutulduğunu da bilmiyordu. Şehir merkezine yakın mı? Yoksa İstanbul dışında dağ başı bir alan mı? Tüm bunları sadece dışarı çıkıp kaçabilirse öğrenecekti. Birkaç adıma kapı tarafına yürüdü ama duyduğu seslerle duraksadı. Kirli ve isli betona sırtını verip biraz daha yaklaştı ve dinlemeye başladı.
“Bu aptal içeride ne yapıyor?”
“Yav siktir et ne yapıyorsa yapsın. Kıçım dondu zaten soğuktan.”
“Diğerlerinin yanına gidelim biz de abi bende dondum. Onlar varilin başında ısınıyordu en son.”
“Ben de sana onu diyecektim. Piç işini halledene kadar biz de kıçım
