S*x Scandal

4511 Words
By Michael Juha getmybox@hotmail.com -----   Sobrang naaaliw ako sa ginawa niya. Tuluyan nang nawala ang aking pagkahilo.    Habang kinakain namin ang siopao, may mga durog-durong na nalalaglag sa harap namin na siya namang dahilan upang lalo pa naming hinigpitan ang pagyakap sa isa’t-isa, upang maiwasang malaglag ang mga ito sa kama. At syempre, malalagkit ang mga pira-pirasong palaman nalalaglag at iniipit ng aming mga katawan. Pero sige lang. Wala kaming pakialam. Para lang kaming sumali sa isang parlor game.    At sa pagkagat at pagkain namin ng isang siopao na hindi hinawakan ng aming mga kamay, ang naisip ko na lang ay kapag siya ngumunguya, ila-lock ko sa aking ngipin ang siopao upang hindi malaglag. At kapag natapos na siya sa kanyang pagnguya, ako naman ang ngunguya at kakain habang sa ngipin naman niya naka-lock ang siopao upang hindi ito malaglag. Syempre, may pagkakataong halos malalaglag na ito, na lalao namang nakadagdag kiliti dahil pipilitin talaga niyang saluhin ito ng kanyang nguso, at ibababa pa niya ang ulo niya upang masalo ito atsaka iangat uli. Ganoon din ang ginagawa ko kapag siya ang nakalock at ako ang kakain at biglang bumaba ang siopao.    Hanggang sa naubos na ang siopao at nagpang-abot ang aming mga labi at tuluyang naglapat ang mga ito. Pakiramdam ko ay mas masarap pa sa siopao ang aking sinamsam. Nagsipsipan kami ng labi, ang kanyang dila ay mistulang isang panlinis na foam na ikiniskis pa niya sa kailalimang parte ng aking bibig.    Maya-maya lang ay ibinaba niya ang kanyang bibig sa aking leeg, sa aking dibdib, sa tiyan kung saan nagkalat ang mga nagkalaglagang tira-tirang palaman ng siopao. Ikiniskis niya roon ang kanyang dila at bibig. Sinipsip ang mga ito, sinamsam, kinain, kinagat-kagat ang aking u***g. Sarap na sarap ako sa kanyang ginawa. Para akong lumulutang sa ere. Hindi ko maiwasang hindi mapaungol.   Hanggang sa nalinis niya ang bahaging iyon ng aking katawan at ang tanging natira na lang ay ang likido ng kanyang laway.    Pagakatapos ako naman ang gumawa sa kanya sa parehong bagay na ginawa niya sa akin. Hindi kagaya kong hubo’t-hubad dahil sa pagpunas niya sa aking katawan, sa t-shirt niya itinuon ko ang aking bibig. Kagaya ng ginawa niya, nilamutak ko rin ang mga tapon at tira-tirang palaman na dumikit doon hanggang sa mabasa ito ng aking laway.    Hinubad niya ang kanyang nabasang t-shirt at pagkatapos ay hinawakan ng kanyang isang kamay ang aking ulo at idiniin niya ito sa kanyang dibdib, pahiwatig na dilaan athalikan ko iyon.    At iyon ang ginawa ko. Hindi siya magkamayaw sa sarap sa aking ginawa. Napaigtad siya, napabling-baling ang ulo, napaungol nang malakas habang nagpatuloy ako sa aking ginawang pagsipsip at pagkagat sa kanyang dibdib, u***g, at abs.    Nang hindi ko itunuloy ang paghalik sa ibabang parte ng kanyang katawan, at marahil ay sa sobrang libog na rin, tumayo siya at tinumbok ang CR. Bakat na bakat pa sa kanyang pantalon ang bukol sa kanyang harapan.    Hinayaan ko na lang siya dulot ng dalang pagkahilo ko pa rin. Ngunit bago siya tuluyang pumasok sa loob ng CR, sinilip niya ako. “Ayaw mo bang sundan ako rito?”    Hindi ako sumagot. Ibinagsak ko muli ang aking katawan sa kama bagamat sa kaloob-looban ng aking isip ay may naghilahan kung susundan siya o hayaan na lang.    Parang gusto ko ring gawin sa sarili ang ginawa niya sa loob ng banyo. Ngunit nahiya akong baka maabutan niya. Nang makabalik na siya, bakas sa kanyang mukha ang saya. Nakangiti siya at hinalikan muli ako sa labi.    Iyon ang huling natandaan ko. Ngunit sa gitna ng aming pagtulog, nagising ako habang tulog pa siya. Kahit med’yo groggy pa ang aking utak, tumayo ako at tinumbok ang banyo. Nang nasa loob na ako ay pilit kong iniimagine ang ginawa ni Aljun doon, habang pinapaligaya ko ang aking sarili. Kinabukasan ay sabay uli kaming pumasok sa eskwelahan. As usual ay nagsabay pa rin kami patungo sa eskuwelahan bagamat hindi na niya ako hinatid pa sa room dahil late na kaming nakarating. Nasa kabilang building kasi ang room ko samantalang siya ay nasa kabilang building naman.    Hapon, sa student center uli kami nag-umpukan. Dating gawi. Wala si Gina noon dahil may klase pa sa isang subject kaya kami lang dalawa ni Fred ang naroon. Nakita naming nag-uumpukan din sa hindi kalayuan sina Giselle at kanyang mga kaibigang babae. Ngunit hindi naman kami inistorbo kaya ok lang.    “Woi, nagkita na ba kayo ni Aljun?” ang tanong kaagad ni Fred sa akin.    “Nasa loob pala siya ng flat ko, naghintay sa akin kagabi. At galit na galit dahil hindi ko sinagot ang mga texts at tawag niya.”    “OMG! Anong sabi?”    “Nag-explain, nagsorry, tapos hayun...” ang sagot ko. Ayaw ko kasing sabihin kay Fred ang mga intimate moments namin ni Aljun. Respeto ko na rin kay Aljun.    “Iyon lang? At tinanggap mo ang sorry niya?”    “Oo naman. Hindi naman pala kasalanan niya eh. Sinet-up lang sya ng mga officers ng student council. Inimbitahan din daw sila ni Giselle. At hindi alam ng mga officers na nakapagbitiw na siya ng desisoyn na hindi siya aattend.”    “Pero hindi mo siya inaway? Sinisi? Ipamukha ang kanyang pagkawalang paninindigan?”    “Bakit ko siya aawayin? Ano ko ba iyong tao para awayin ko sa maliit na bagay?” ang nasisagot ko. Deny-to death pa rin talaga ako. Di ko kasi matanggap-tanggap sa sarili na may naramdaman ako kay Aljun. At lalo nang ayaw kong i-admit na ganoon na kami ka close sa isa’t-isa. Kasi, sa isip ko, hindi naman talaga kami at baka naglalaro lang iyong tao sa ginagawa niya sa akin.    “Hmmmmp! Kunyari pa 'to! Alam ko pinagdadabugan mo iyon!” ang biro ni Fred.    “Tado!”    “Pero doon uli siya natulog sa flat mo Fwend?”    “Hindi ah! Umuwi siya.” Ang sagot ko na lang. “Kumusta naman kayo ni Jake?” ang dugtong kong tanong sa life guard na nakasama niya sa beach upang malihis ang topic.    “Nakuha ko na ang kanyang puri kaya ok na ako,” ang mataray niyang sagot. “At huwag mong i-divert ang usapan dahil mas importanteng topic si Aljun.”    “Tado!” ang sagot ko uli.    “Fwend naman! Hindi mo man lang siya pinigilan na doon matulog sa iyo? Dapat maipakita niya ang pagka-sweet sa iyo, pambayad sa ginawa niyang pagbali sa sinabi niya.”    “Bakit ko siya pipigilan? At bakit ko siya patutulugin sa flat ko?”    Nasa ganoon kaming pag-uusap ni Fred nang dumating naman si Aljun at naupo sa tabi ko. “Hi Boss! Hi Fred!” ang bati niya.   Kitang-kita ko ang paglaki ng mata ni Fred nang makita ang suot na t-shirt ni Aljun. Syempre, nabigla rin ako. Nalimutan ko kasing suot pala niya ang t-shirt ko at nagsinungaling pa ako kay Fred na hindi siya natulog sa flat ko.    “Woi, kilala ko ang t-shirt na iyan ah!” ang diretsahang wika ni Fred kay Aljun.    Napangiti naman si Aljun na tumingin sa akin. “Kay Boss Jun nga ito, pinahiram niya sa akin,” ang inosente namang sagot ni Aljun.    Wala na akong nagawa kundi ang yumuko at tanggapin ang pagkabuking ko.    “At kumusta naman ang tulog mo sa flat ni Jun?” ang dagdag pang panghuhuli ni Fred, at nilakasan pa talaga ang boses niya, inilapit din ang bibig niya sa aking tainga. Alam kasi niyang nahuli na ako at nakayuko na lang.    “O-ok naman...” ang may pag-aalangang sagot ni Aljun.    At sa sagot ni Aljun na iyon, tuluyan nang bumigay ang excitement ni Fred. Bigla na ko na lang naramdaman sa ulo ko ang mga kamay niya at pabirong sinambunutan ako. “Haliparot ka! Bakit 'di mo inamin kaagad? Akala ko ako lang ang may lalaki sa gabing iyon? Pati pala ikaw? At buong magdamag pa ang sa iyo! Punyeta ka!” ang pabirong sigaw ni Fred.    Hindi na ako umimik pa. Itakip ko na lang ang aking mga kamay sa aking ulo. Napalakas tuloy ang tawanan namin. Alam kong tuwang-tuwa si Fred na doon natulog ni Aljun sa flat ko.    “Sandali... kukuha lang ako ng mainom natin ha? Nauuhaw ako eh!” ang sambit ni Aljun.    “Ako na lang Boss...” ang sambit ko at akmang tatayo na sana. Pansin ko naman ang mga malilikot na mata ni Fred at ang mukhang hindi ko maintindihan kung ngingiti o hahalakhak nang patago.    Ngunit mabilis din si Aljun na tumalikod at dali-daling tinumbok na ang canteen. “Huwag na! Ako na!”    Kaya naiwan na lang kami ni Fred na panay pa rin ang pangungulit sa akin kung ano ang ganap sa amin ni Aljun sa gabing iyon.    “Wala nga Fred. Ang kulit mo! Casual lang kaming nag-usap at pagkatapos ay natulog na kami.”    “Alam mo fwend... kilala kita eh. May kakaiba talaga d’yan sa mga mata mo o. Parang may itinatagong misteryo, eh!”    “Ang kulit mo talaga no? Walang nangyari at kung may gagawin man siya, ayoko!”    “Amfffff! Bakit hintayin mong siya ang may gagawin? Ano ba yan, paninda? Magbayad muna sya bago mo ibigay?”    Tawa naman ako nang tawa sa ginamit niyang analogy.    “O sya... kung paninda nga iyan, i-sale mo na fwend! I-offer mo ng 100% discount! Kumbaga promotion muna. Free! Sure babalik-balikan niya ang iyong paninda kapag natikman na niya. Kapag bumabalik-balik at hinahanap-hanap na niya, saka ka na magpabayad. O 'di ba bonggacious?”    Tawa pa rin ako ng tawa. “Para palang isang department store na kabubukas pa lamang!”    “Tumpak! At may ribbon cutting pa iyan fwend!”    Nasa ganoon kaming pagbibiruan ni Fred noong nakita naming parating na si Aljun at may dala-dalang tray na may tatlong large softdrinks sa paper cups at may tatlong siopao pa.    Isa-isa nang inilagay na Aljun sa harap namin ang siopao at softdinks. Pabirong nagreact naman si Fred. “Ay siopao??? Bakit siopao?” Ang pag-iinosentehang tanong ni Fred. Alam niya kasing paborito ko ang siopao. Ngunit marahil gusto lang niyang hulihin si Aljun kaya niya itinanong iyon.    Natigilan sandali si Aljun. “Bakit? Ayaw mo ba? Paborito kasi iyan ni Boss Jun eh... kaya iyan ang pinili ko. Akala ko gusto mo rin,” ang paliwanag ni Aljun.    At sa pagkarinig ni Fred sa sagot na iyon ay hindi na naman siya mapigilan sa naramdamang kilig. Napasigaw siya. “Ayyiiiiiiiii!!!” habang takip-takip ng kamay ang kanyang bibig, ang mga paa ay isinipa-sipa sa sementong sahig na parang isang batang hindi magkamayaw sa tuwa.    Napangiti si Aljun na parang nawindang at nagtaka sa nakitang inasta ni Fred. Tumingin siya sa akin at pagkatapos ay tumingin din kay Fred. “Bakit?”    “May naalala kasi ako sa siopao na iyan, eh!” ang palusot ni Fred.    “A-ano?” ang tanong ni Aljun na pansin pa rin sa mukha ang pagtataka.    “Ano na naman iyan!” ang padabog kong sabi.    “Kasi, ganito yan. Noong nanliligaw pa ang aking lolo sa aking lola, 'di ba uso pa noon ang pagsilbihan ang pamilya ng nililigawan?”    “Ok…” sagot ko habang sinimulan na naming kainin ni Aljun ang siopao at pabirong kinagat ni Aljun ang siopao niya at hinayaang nakadikit ito sa kanyang bibig na hindi hinawakan, pinaalala ang lihim na ginawa namin sa gabing iyon.    Napangiti naman ako, pinigilan ang sariling huwag hahalakhak at palihim ko rin siyang minuwestrahan na baka mahalata ni Fred.    Nagpatuloy si Fred. “Ganoon ang ginawa ng lolo ko sa pamilya ng lola ko. Siya ay nagsasaing, naglalaba, nagbubungkal ng lupa, nagsisibak ng kahoy panggatong, umaakyat ng niyog... lahat nang iyan ay ginawa ng lolo ko sa panliligaw niya sa aking lola." "Tapos?" "Pagkatapos ng dalawang dekadang panliligaw...”  Biglang natawa kami ni aljun sa salitang dalawang dekadang panliligaw. Muntik nang malaglag ang siopao sa kanyang bibig kung hindi niya nasalo ito.   "Buhay pa ba sila noon?" ang pagsingit ni Aljun habang tumatawa.  Tumawa rin nang malakas si Fred. "Patapusin niyo muna ang kuwento ko," sambit niya. At nagpatuloy siya. “Isang araw, tila gigive up na ang lolo, at siningil na ang lola ko ng kanyang matamis na oo. Ngunit imbis na sagutin ng lola ko ang lolo ko, ang ibinigay sa kanya ay isang plato na may dalawang magkatabing siopao. At sa pagkagulat ng lolo ko na iyon ang ibinigay ng lola ko imbes na sagot na ‘OO’, napakamot ng ulo ang lolo ko at napabulyaw ng, ‘Ano? Nagpakahirap ako’t lahat ng dalawang dekada at ngayon, dalawang siopao lang ang katapat?’ ang nasambit niya, hindi nakuha ang ibig sabihin ng lola ko sa pagbigay ng dalawang siopao. Kaya sa inis ng lola ko na hindi nakuha ang mensahe, kinuha ng lola ko ang isang siopao at iminudmod ito sa bunganga ng lolo ko sabay sigaw ng ‘O’. Kinain ito ng lolo ko. Pagkatapos ay ang isang siopao naman sabay bulyaw din ng ‘O’. Kinain uli ito ng lolo. At inis na inis na tinanong ng lola ko ang lolo. ‘Ngayon... siguro naman ay alam mo na kung ano ang mga siopao na iyan?’ Nag-isip sandali ang lolo ko at pagkatapos ay lumaki ang mga mata sa excitement na nakuha rin niya ang ibig sabihin. ‘Asado!’ ang sigaw niya.”    Maluha-luha naman ako sa katatawa sa kwento ni Fred na iyon. At ganoon din si Aljun, halos hindi maawat sa pagtatawa.    Nasa ganoon kaming kasayan noong bigla ba namang sumulpot si Giselle sa aming umpukan, dala-dala ang isang softdrink na nakalagay din sa isang paper cup at walang pasabing umupo sa harap ni Aljun. Inilagay niya ang softdrink niya sa ibabaw ng mesa. “Hi Aljun!” ang sambit niya kaagad.    Syempre, bigla kaming natameme. Parang casual lang sa kanya ang paglapit sa amin.    “Hi Giselle,” ang sagot ni Aljun.    “How did you like the party?”    “Ah... it was okay.”  "Okay lang? That's the best you can say?" "Ah, fun..." ang napilitan na sagot ni Aljun. “Really! Sabi ko na nga bang mag-eenjoy ka e!” ang halatang kinilig na sagot ni Giselle.   “A, e...” ang nasambit lang ni Aljun na pakiramdam ko ay gustong gustong mag-walk out.    Natahimik sandali si Giselle. Biglang naging seryoso ang mukha. “A-alam mo Aljun, iyong nangyari sa atin sa room ko noong gabing iyon... wala sa akin iyon. Ok lang iyon.”    Pakiramdam ko ay biglang pumutok ang aking ear drum sa narinig. Nilingon ko si Fred na halata sa mga mata ang pagkagulat at pagkainis.    “Wait, wait, wait Giselle...” ang biglang pagbutt-in ni Aljun na ang boses ay tumaas. “Walang nangyari sa atin, sa gabing iyon, ok? Inaamin kong nalasing ako, ngunit wala akong naalalang may nangyari. Huwag kang mag-imbento, please!” ang galit na sabi ni Aljun.    “Aljun, lasing ka kaya 'di mo na natandaan ang mga pinaggagawa mo. Ngunit sa sinabi ko, huwag kang mag-alala dahil naintindihan kita. Wala na sa akin iyon,” ang giit ni Giselle. "Friend kita at mataas pa rin ang pagtingin ko sa iyo sa kabila ng nangyari. Believe me."   At sa puntong iyon ay hindi na napigilan ni Fred ang kanyang sarili. Sumingit siya sa usapan nila. “Hoy! Babaeng tabingi ang boobs! Umalis ka nga rito! Lugar namin ito at hindi ka welcome! Bumalik ka sa grupo mong mga pakawala at haliparot. Hayun sila o, naghihintay sa iyo!” sabay turo sa grupo ni Giselle.  Napatingin naman si Giselle sa boobs niya at inayos ang mga ito atsaka bumulyaw. “Hoyyyyyy! Bakla ka! Inggit ka lang sa boobs ko dahil wala ka nito! And for your information, hindi ako nagpunta rito para makipag-usap sa isang bakla! Anong makukuha ko sa iyo? AIDS? Ewwww! Si Aljun lang ang pakay ko kaya shut uppp!”    “Shut up your face!!! Ikaw ang mag shut-up punyeta ka! Wala kang breeding! And for your information din, kung ganyang klaseng laspag na boobs lang at tabingi pa ang mapasaakin, huwag na! Ewwww! Kahit si Belo ay hindi kayang i-retoke iyan! At para malaman mong pumapatol ang isang baklang katulad ko sa isang pokpok na katulad mo...” akmang tatayo na sana si Fred upang lapitan si Giselle nang bigla naman siyang sinabuyan ni Giselle ng softdrink sa mukha. Nabasa ang kanyang t-shirt.    “O ano... lalaban ka pang bakla ka!” ang bulyaw ni Giselle. Noon ko napagtanto na kaya pala niya dinala ang softdrink niya ay upang makaganti kay Fred.    Nanlaki ang mga mata ni Fred sa galit at pagkagulat. Susunggaban na sana ni Fred si Giselle nang inunahan naman siya ni Aljun sa pagtayo. Nagpagitna si Aljun sa dalawa. “Sandali, sandali...” ang sambit ni Aljun. “Ok lang ang maligo ng softdinks Fred, don’t worry,” ang sambit ni Aljun. Ewan kung ano ang laman ng kanyang isip at nasabi niya iyon.    “Hindi ok iyan para sa akin, idol!” ang sagot naman ni Fred.    Ngunit ang sunod na ginawa ni Aljun ay ikinagulat. “Para sa akin ay OK lang,” sabay abot ni Aljun sa softrink niya sa mesa atsaka walang pagdadalawang-isip na ibinuhos ito sa kanyang dibdib. “Waaahh! Sarap!” sambit niya.    Sa gulat ko ay hindi kaagad ako nakapagsalita. Ngunit noong tiningnan ko si Fred na biglang natawa sa ginawa ni Aljun. Natawa na rin ako. Ngunit ang hindi ko inaasahan ay ang pagdampot ni Aljun sa softdrink ko at ibinuhos din ito sa aking dibdib. “Arrrkkkkkk! Bakit ako?” ang sigaw ko.    “Wala lang. Para enjoy tayong lahat!” ang sagot ni Aljun. Ewan kung ano ang plano niya sa ginawa niya pero sa nakita kong anyo niyang basang-basa ang t-shirt ay imbes na mainis, natawa na lang din ako.    “Oo nga! Dapat enjoy tayong lahat!” ang sambit ni Fred sabay dampot din sa softdrinks niya at dinuraan ito at pagkatapos ay isinaboy ang buong laman nito sa mukha ni Giselle.    “Argggghhhhhhh!” ang sigaw ni Giselle. “Walang hiya kaaaaaaaaaaa!” ang bulyaw niya kay Fred. "Ganyan ka-fierce ang mga bakla sa mga katulad mong walang breeding! Ano lalaban ka pa!" ang bulya din ni Fred na lumaki ang mga mata. Hindi na magawang sumagot ni Giselle. Dali-dali na itong tumakbo habang nagsisigaw patungong CR. "Arrrgggggggg! Papatayin kitang bakla ka!"     Nagkatinginan kaming tatlo. Pigil ang pagtawa ko habang tinitingnan si Fred.    Nang mahimasmasan na kami. Tinanong ko si Aljun, “Bakit mo ginawa iyon?”    “Ang alin?” ang sagot niya.    “Yung binuhusan mo ang sarili mo ng soft drinks?”    “Para damayan si Fred.”    Na sinagot naman ni Fred ng, “Wowwww! Touched ako idol! Grabeeehhhhh!!!”    “Ako, bakit mo rin binuhusan?” ang tanong ko.    “Para damayan mo ako...”    Na sinagot din ni Fred ng “Wooohhhhhhhhoooowwww! Kinilig akoooooooooohhhh!!!!”    Feeling ko namula ang aking pisngi sa sinabi niya. Hindi ako makatingin sa kanya bagamat napangiti na lang akong tiningnan si Fred na nagbeautiful eyes. pahiwatig na ang ganda-ganda ko.   “Dapat nga sinapak mo na lang ang babaeng iyon e,” ang sabi ko.    “Hindi puwede. Hindi tayo dapat pumatol sa babae. Tayo ang magiging katatawanan, tayo ang makakantayawan kapag ginawa natin iyon.”    “At least yung soft drinks na isinaboy ko sa mukha niya ay may laway ko!” ang pagsingit ni Fred, sabay tawa. “Ako na nga sana ang sasapak sa babeng iyon, e!”    Natawa naman si Aljun. “Mahirap na 'Tol. Magkagulo. Ayokong may mag-aaway dahil lang sa..." nahinto siya nang sandali. "Ano nga ba ang dahilan?” ang biro niya.    “Ikaw!” ang sagot uli ni Fred. “Patay na patay sa iyo ang demonyang iyon eh!”    “Ano na ang gagawin natin ngayon?” tanong ko na lang, pahiwatig sa mga basa naming damit. Hindi ko na pinatulan ang sinabi ni Fred na patay na patay sa kanya si Giselle.    “Para saan ba ang apartment mo, na wala pang 5 minutes kung lakarin mula rito?” ang sagot naman ni Fred.    “Tumpak!”     Alas 6 ng gabi, inihatid na naman ako ni Aljun sa flat ko.     As usual, siya ang nagluto, naglinis ng kusina, etc. Tinulungan ko rin naman siya. Dahil wala akong kaalam-alam sa pagluluto kaya hanggang hiwa-hiwa na lang ng mga kamatis, sibuyas, dikdik ng bawang ang tangi kong naitutulong.   Ganoon pa rin ang set-up. Kuwentuhan, tawanan, biruan. At hindi mawala-wala ang kantahan. May gitara kasi ako sa flat ko. Simula nang malaman kong magaling maggitara si Aljun ay naengganyo akong mag-aral ng paggigitara.    Naging seryoso ang aming usapan nang tumalab na ng kaunti ang alcohol aming ininom.    “Nakatikim ka na ba ng babae?” ang tanong niya.    “Hindi pa nga! 'Di ba sinabi ko na iyan sa iyo?!”    “I mean simula noong birthday ko na sinabi mong gusto mong tumikim muna ng babae ay hindi ka pa talaga nakatikim?”    “Sino naman ang tikman ko?”    "Si Gina." Tila binatukan naman ako sa aking narinig. Ngunit hindi naman talaga s*x ang nangyari sa amin ni Gina kaya sinagot ko siya na walang nangyari sa amin. “Marami namang nagka-crush sa iyo d’yan eh. Kahit isa sa kanila ay wala rin?”    “Hoy, Mr. Aljun Lachica, hindi ako ganyan. Ikaw ba ay ganyan? Basta may crush sa iyo ay tinitikman mo na?”    “Hindi naman palagi...” ang sagot niya.    Bigla naman akong napalingon sa kanya, nanlaki ang aking mga mata sa di inaasahang sagot. “Huwaaa! Ganyan ka? Pinapatulan mo talaga ang mga may crush sa iyo? Ilan na ba silang nakatikim sa katawan ni Aljun Lachica?”    “Mga 40 ka babae lang naman siguro,” ang nakangiti niyang sabi.    “Huwaaaahhhhh! Totoo? 'Di nga?” ang seryoso kong tanong.    “Joke!” ang pagbawi naman niya.    “Iyong totoo!” ang giit ko.    “Joke lang iyon... hindi naman tayo ganyan ka-salbahe eh. Kapag ayaw ko sa babae, ayaw ko siyang paaasahin. Mahirap na,” ang seryoso din niyang sagot. “Pero kung ibibigay niya ang sarili niya sa akin nang libre, tatanggapin ko nang maluwag sa kalooban,” ang dugtong din niya.  Ewan kung may bahid na katotohanan iyon o talagang purong biro lang. “Waaahhh! Ganyan ka pala talaga!” ang nasambit ko.    “Naniwala ka naman?”    “Bakit hindi ako maniniwala? Ikaw naman ang nagsabi?”    “Huwag na nga nating pag-usapan iyan.”    Kaya hindi ko na iginiit pa ang issue bagamat may hatid itong kirot sa aking puso.    “O sige... pag-uusapan na lang natin kung sino ba talaga ang crush mong pinagkakaguluhan sa eskuwelahan na pati ang mga high school ay nakikisakay na rin sa misteryosong lucky ‘G’ na iyan,” ang paglihis ko sa topic.     Isang nakakalokong ngiti lang ang binitiwan niya. Dedma sa aking tanong.    “Si Giselle ba?” ang giit ko.   Umiling siya.    “Si Gina?”    Umiling din siya.    “Eh, s-sino?” ang tanong ko na lang uli. "May iba bang transferee na hindi ko pa alam? O baka high school transferee?"    “Basta...” ang maiksi niyang sagot sabay lingkis ng isang kamay niya sa aking tagiliran.    Hindi na ako kumibo. Sobrang bitin kasi. Gusto ko mang banggitin ang pangalan ko upang maklaro kung ako nga ba, naalipin naman ako ng hiya at takot. Siguro ganyan talaga kapag may naramdaman ka. Natatakot ka na baka mali ang nasa isip mo, naiinis ka kapag hindi mo nakuha ang kanyang iniisip o kung hindi din niya rin makuha ang iyong ipinapahiwatig. “Haisssstt!”     Tahimik.    Hinawakan niya ang aking magkabilang pisngi at itinutok ang mukha ko sa mukha niya. “Ako... crush mo ba?” ang diretsahan niyang tanong.    Napa-“Huh!” naman ako. Syempre hindi ko inaasahan ang prangkang tanong na iyon. Kaya sa gulat ko ang naisagot ko na lang ay, “H-hindi ah! Bakit? B-babae ka ba?”    “Hindi naman pero bakit ka pumayag na halikan kita?”    “E... W-wala! Sinasakyan lang kita ah! Alangan namang sisigaw ako. E 'di makulong ka niyan. Underage pa naman ako. Corruption of minor kaya ang ikakaso sa iyo. Atsaka ikaw, bakit mo naman ako hinahalikan aber?” ang pagbalik ko sa kanya sa tanong.    “Iyan... 'yan kapag ganyang nakita ko ang mga labing iyan na parang natuturete, ang sarap halikan.”    “Minor pa ako... 16 pa lang. Baka makasuhan kita.”    “Sige kasuhan mo ako. Hindi kita pipigilan,” ang mahina niyang sambit, ang mga mata ay tila nagmamakaawa, nangungusap habang dahan-dahang inilapit ang mukha niya sa mukha ko.    “B-bakit?” ang halos bulong ko na ring boses, nahawa sa mahina niyang pagsasalita at sa pagmamakaawa ng kanyang mga mata.    “Magatatagumpay lang ang kaso mo kapag pumalag ka.” It sa sandaling iyon ay inilapat na niya ng kanyang bibig sa mga labi ko.    Wala na akong nagawa kung di ang magpaubaya. Tama naman siya. Hindi ako papalag. Kaya hindi magtatagumpay ang kaso. Paano, nasasarapan din ako, nakikiliti. Kasi, may kakaiba akong naramdaman.    At muli ay nalasap ko ang pinakamabango at pinakamasarap na laway na hinahanap-hanap ng aking katawan.   Ngunit dahil ayaw kong pumayag na may mangyari sa amin mas higit pa kaysa halikan, ang ginawa niya ay ang pagmamakaawang sisipsipin ko na lang ang u***g niya habang laruin niya ang kanyang sarili.    “Boss please, libog na libog na ako eh. Please…”    At dahil wala naman akong ibang gagawin sa kanya, kaya naisip kong pagbigyan na lang siyang sipsipin ko ang kanyang u***g.    Dali-dali niyang hinubad ang kanyang t-shirt at pantalon atsaka ang brief. At nang tumihaya na siya sa sofa, sumampa na ako sa ibabaw niya at sinimulang sipsipin ang isang u***g niya.    Narinig ko pa ang mahina niyang pag-ungol nang dumampi ang mga labi ko sa kanang u***g niya. Hanggang sa narating niya ang ruruk ng init ng kanyang katawan.    “Ikaw… gusto mo?” ang sambit niya nang nahimasmasan na siya.    “Ayoko…” ang sagot ko na lang bagamat libog na libog na rin ako. Naguguluhan kasi ako. Hindi pa ako handa o ayaw ko pa ring amining may naramdaman akong kakaiba.    Tumayo ako at humugot ng tissue at nilinis ang mukha ko atsaka inabot ko na rin sa kanya ang box nito.    Parang may naramdaman akong guilt sa ginawa ko. Pero sinasarili ko na lang, isiniksik sa sarili na wala naman talagang nangyari sa amin at hindi naman ako nagparaos. Ito ang pa-konsuwelo ko sa sarili.    Kinabukasan ay sabay uli kaming pumasok. Normal naman ang lahat. Maliban sa isang masamang balita na nasagap ni Fred.    “Fwend… huwag kang mabigla ha?” ang babala niya pagpasok na pagpasok ko pa lang sa aming silid-aralan.    "B-bakit? A-ano na naman iyan?"   “M-may s*x videong kumalat kina Aljun at Giselle!”    Pakiramdam ko ay umikot ang aking paningin at tila may biglang humigop sa aking lakas...    (Itutuloy)
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD