ลลิสา สาวสวยวัย 24 ปี ถูกแม่เลี้ยงหลอกมาใช้หนี้ให้แก่พ่อเลี้ยงป่าเถื่อนอย่างไม่เต็มใจ เธอถูกเขาบังคับให้ร่างกายขัดหนี้ ถูกพ่อเลี้ยงหนุ่มหล่อ ยัดเยียดสถานะผู้หญิงขัดหนี้ ทั้งที่ไม่ต้องการ ภูมินทร์ พ่อเลี้ยงหนุ่มหล่อวัย 30 ปี จำใจต้องรับหนี้เป็นร่างกายเธอทั้งที่ไม่ต้องการ เขาไม่อยากเสียหนี้ห้าล้านไปแบบไม่ได้อะไรกลับมา จึงจำเป็นต้องรับเธอมาเป็นหลักประกันหนี้ แม้สิ่งที่ได้ช่วงชิงมาจากเธออย่างหยาบโลน จะเป็นครั้งแรกของลูกหนี้สาว แต่ยัยลูกม้าพยศ แสนจะปากจัด กลับทำให้เขายัดเยียดสถานะใดๆให้ไม่ได้ ผู้หญิงอย่างเธอ คนอย่างภูมินทร์ไม่ยกว่าเป็นเมียเด็ดขาด เป็นได้มากสุด ก็แค่ผู้หญิงขัดหนี้นั่นแหละ ใช้ร่างกายจ่ายหนี้หมดเมื่อไหร่ แยกย้ายเมื่อนั้น “เธอชอบฉันหรือไง?” “ไม่ ไม่ได้ชอบ” “ก็ดี อย่าชอบ อย่ารักฉัน เพราะฉัน ไม่มีวันชอบ และรักผู้หญิงอย่างเธอ”

‘ฉันเป็นผู้หญิงที่เขาไม่เคยรัก’ แต่ สำหรับเขา ‘ฉันเคยบอกหรือไงว่าไม่รัก’ หลังจากเหตุการณ์นั้น ก็เกิดรอยร้าวขนาดใหญ่ขึ้นกลางความสัมพันธ์ระหว่างเรา เขาเย็นชา เขาห่างเหิน ซ้ำยังใจร้าย จนฉันเลือกที่จะถอยห่างออกมา แต่ในตอนที่ฉันกำลังเริ่มต้นใหม่กับผู้ชายอีกคน เขากลับเข้ามาขวาง ทำตัวหวงก้าง และทำเหมือนกับว่า ที่ผ่านมาเราไม่เคยเลิกกัน ฉันไม่รู้ว่าเขาทำแบบนี้ทำไม ทั้งๆที่ฉัน เป็นได้แค่ผู้หญิงที่เขาไม่เคยรัก “จะรีบไปไหน! ไปหาชู้เหรอ?” คำพูดของคนที่ทำหน้างัวเงีย ทำเอาเส้นเลือดฝอยในสมองเกือบแตก ฉันไปมีชู้ตอนไหน พูดอะไรออกมาแต่ละคำ มีแต่ดูถูกเหยียดหยาม ให้ฉันดูเป็นคนไร้ค่า “พี่ปีร์เป็นคนรักของฉัน เขาไม่ใช่ชู้ คนที่ทำตัวเหมือนเป็นชู้ มันแกมากกว่าไหม” “ฮะ?! ฮ่าๆ ฮ่าๆ” ชาร์ลหัวเราะเสียงดังลั่น จนเพื่อนๆที่เริ่มทยอยออกไปจากห้องหันมามองพวกเราอย่างสนใจ ฉันไม่มีเวลาสนใจเพื่อนร่วมชั้นมากนัก เพราะคนที่ฉันควรทำให้หุบปาก มันคือคนที่กำลังหัวเราะเหมือนคนบ้าตรงนี้ต่างหาก “นี่! เป็นบ้าอะไรเนี่ย! เงียบเลยนะ อายคนอื่นเขา!” “ฮ่าๆ กูเนี่ยนะเป็นชู้? … มึงคิดดูดีๆดิซี กูกับมึงเลิกกันตอนไหน” คำพูดของเขามาพร้อมใบหน้าจริงจัง ฉันถึงกับสตั้นเพราะความไม่เข้าใจ

“เอาตัวมายั่วพี่ด้วยลีลาเด็กอนุบาลแบบนี้ ถามจริงเถอะเคยเสียมันรึยังซิงอะ”“ขอโทษนะครับ คนจะเป็นเมียพี่ได้ ลีลาต้องเด็ด เซ็กส์ต้องจัด เพราะพี่ไม่ถนัดสอนใคร”“พี่ว่าน้องเอาเวลาที่มายั่วยวนพี่ ไปขยันซ้อมดีกว่านะ ครั้งหน้าจะได้ชนะบ้าง”นั่นคือคำที่เขาเคยพูดกับเธอเมื่อ 2 ปีก่อนยัยเด็กตื่นสนามที่อยากได้ชัยชนะครั้งแรกที่ลงแข่งรุ่นเดียวกันกับเขา แต่มีหรือที่แสบไร้พ่ายอย่างเขาจะยอม คนเดียวที่เขาจะยอมนั่นคือเมีย และที่สำคัญเมียเขาต้องเด็ดแล้วดูยัยเด็กที่มายั่วเขา เพื่อหวังให้เขาเอาเป็นเมียคนนั้นสิ นอกจากหน้าตาที่น่ารักแล้ว ไม่มีอะไรที่เขาถูกใจสักนิด2 ปีต่อมา“พี่ไม่ชอบสอนงานใคร เพราะงั้นก่อนจะเป็นเมียพี่ ไปฝึกเป็นเมียคนอื่นมาก่อนก็ได้นะถ้าจะแรดขนาดนี้ หรือถ้าอยากมีผัวจนตัวสั่นพี่จะสอนให้ก็ได้ แต่พี่แค่เอานะ ไม่หวังคบ”ใครจะคิดละ ว่าหลังจากที่เขาว่าเธอคืนนั้น เธอจะเอาชนะเขาในการแข่งของสนามต่อมาได้ แถมยังเดินมาถางถางเขาถึงที่“พี่แสบค่ะ ถ้าพี่อ่อนซ้อมขนาดนี้ อย่าว่าแต่เมียเลยค่ะ แม้แต่หมายังวิ่งชนะพี่เลย”เธอกลับมาทวงแค้นเขาแล้ว ด้วยการเป็นแชมป์นักบิดหญิงระดับประเทศ ส่วนเขาที่ห่างสนามก็ทำท่าว่าจะแพ้เธอทุกครั้งที่ลงแข่ง“ปากแซ่บจังเลยนะครับ แบบนี้ลีลาจะแซ่บเหมือนสกิวปากรึเปล่า”“ขอโทษนะคะพี่แสบ ถ้าพี่ต้องการผู้หญิงลีลาแซ่บ นั่นก็แสดงว่าพี่ไม่มีปัญญาทำเอง และพี่คงไม่เด็ดพอ พี่ถึงโสดมาจนถึงทุกวันนี้”“พี่ชอบจังเลยครับ สกิวปากแบบนี้ แต่พี่ว่าเก็บไว้ด่าพี่ตอนเอากันดีกว่า น่าจะมันส์กว่าเยอะเลย”“ขอโทษนะคะพี่แสบ ถ้าพี่ไม่เด็ด หนูก็เอาไม่ลงเหมือนกัน”

เพราะความจำเป็นบางอย่าง ทำให้ฉันเลือกที่จะขายศักดิ์ศรีให้กับเขา ผู้ชายที่มารู้ทีหลัง ว่ากำลังจะเป็นคู่หมั้นของเพื่อนสนิท แม้จะเสียตัวไปแล้ว ฉันจะไม่เสียใจเพราะเขาเป็นอันขาด ฉันจะต้องไม่รักเขา เหมือนกับเขา ที่ไม่คิดจะรักฉันเหมือนกัน แนะนำตัวละคร ฟาโรห์ บริหารปีสอง หนุ่มหล่อสุดฮอต ที่ครองความโสดเพราะยังไม่อยากถูกใครผูกมัด ลูกชายคนเล็กของมหาเศรษฐีลูกครึ่ง ไทย-อียิปต์ ขนม มนุษศาสตร์ปีสี่ นักศึกษาแต่งตัวเฉิ่มเชย ผู้หญิงไร้ตัวตนในรั้วมหาวิทยาลัย แต่อีกร่างของเธอ กลับกลายเป็นสาวสวยสุดฮอตในกลุ่มลับ

เธอยอมเป็นของเล่นให้เขาเชยชม หวังเพียงแค่ว่าสักวันจะสามารถพาตัวเองไปสู่สถานะของรักของเขาได้ แต่เขาไม่มีความหวังอะไรให้เธอเลย เมื่อเขาเดินทางกลับสิงคโปร์อย่างกะทันหัน พร้อมข่าวที่ว่าเขามีว่าที่คู่หมั้นอยู่แล้ว  เธอพยายามไถ่ถามถึงความสัมพันธ์ระหว่างเขากับเธอ เขากลับบ่ายเบี่ยงแถมยังพูดเหมือนไม่แคร์ รู้ว่าเมา แต่เธอจะไม่ยอมทนเป็นของเล่นเขาอีกแล้ว  เธอขอจบความสัมพันธ์ที่มีมายาวนานถึงสองปีลง คืนทุกอย่างให้เขาทั้งหมด ยกเว้นหัวใจของเธอที่สลักชื่อเขาชัดเจน เธอไม่สามารถคืนมันให้เขาได้ และเริ่มต้นชีวิตใหม่ด้วยความยากลำบาก ก่อนจะถูกผู้หญิงปริศนาว่าจ้างให้ไปทำงานด้วย  ชีวิตช่างตลกร้าย เมื่องานที่เธอต้องทำ คือการดูแลไอ้ขี้เมาที่ชื่อลี ผู้ชายที่ทุกคนส่ายหน้าอย่างเอือมระอา เพราะเมาอาละวาดเหมือนหมาบ้า  ในวันแรกที่เธอรู้ว่าต้องดูแลเขา กลับได้รู้ความลับที่เขาเก็บซ่อนมาตลอด  เธอไม่ใช่ของเล่นด้วยซ้ำ เป็นเพียงเงาของผู้หญิงคนอื่นในสายตาเขา มันแย่กว่าของเล่นที่ไร้สถานะซะอีก

ในวันที่ถูกคนรักหักหลัง รุ่งทิวาได้รับความช่วยเหลือจากเจ้านายหนุ่มหล่อ ขวัญใจของสาวโสดทั้งบริษัท ไม่เพียงได้รับความช่วยเหลือจากเขา เธอยังร้องขอให้เขาทำเรื่องน่าอายให้ตัวเองด้วย นอกจากเจ้านายจะไม่ปฎิเสธแล้ว ตื่นมาเขายังทำเหมือนจะรับผิดชอบเรื่องที่เกิดขึ้นด้วย แต่เธอเป็นคนผิด ถ้าหากไม่ถูกฤทธิ์ยาที่ผสมในเหล้าคุมสติไว้ เจ้านายที่สูงส่งอย่างเขา คงไม่ต้องมาทำเรื่องแบบนี้กับเธอ รุ่งทิวาขอร้องให้เขาช่วยเก็บเรื่องที่เกิดขึ้นเป็นความลับ หวังคงสถานะเจ้านายกับลูกน้องไว้ดังเดิม เพราะเธอไม่อยากถูกคนในบริษัทเอาไปนินทา ว่าใช้เต้าไต่ขึ้นมา จนได้ตำแหน่งผู้ช่วยเลขาของเขา แม้วายุภักษ์จะยอมเออออ แต่ในหัวเขาไม่ได้คิดอย่างนั้น พยายามคิดหาวิธีเพื่อทำให้เธอมาอยู่ใต้พันธนาการของตัวเอง แต่ยิ่งรู้จักเธอนานเข้า กลับเป็นเขา ที่ตกอยู่ใต้พันธนาการนั้นซะเอง

เขตแดน อายุ 30 ปี เจ้าของโรงแรมดังระดับจังหวัด ซึ่งมีคาสิโนลับซ่อนอยู่ภายใน ผู้ชายที่ได้ฉายาว่าเป็นเจ้าของแดนเถื่อน แพรวิภา อายุ 25 ปี ผู้หญิงโชคร้าย ที่ถูกลากไปใช้หนี้แทนแฟนเก่า เพราะหนี้ที่ตัวเองไม่ได้ก่อ ทำให้แพรวิภาต้องไปใช้ชีวิต เป็นดอกไม้ในดินแดนป่าเถื่อน ที่มีคนเถื่อนนามว่าเขตแดนเป็นเจ้าของ “กูบอกให้ขึ้นไป มึงต้องใช้หนี้กู ถ้าทำงานใช้หนี้กูไม่ได้ ก็ต้องใช้ร่างกายของมึงใช้หนี้กูจนกว่าจะหมด” “…บางทีนอนกับกู หนี้มึงอาจจะหมดเร็วกว่าทำงานก็ได้นะ” “ไม่! ไม่!”

โปรย! เธอคือผู้หญิงที่เขาบอกตัวเองมาตลอดว่าเกลียด แต่เธอดันเป็นน้องสาวของผู้หญิงที่เขาแอบรัก ความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นเพราะฤทธิ์ยา ทำให้เขายื่นข้อเสนอให้เธอมาคบกัน ภายในสถานะแฟนลวงๆ เพื่อทำให้ผู้หญิงที่ตัวเองรักสบายใจ แต่เขาดันเผลอใจไปกับเสน่ห์ของผู้หญิงที่ตัวเองเกลียด ปลาดาว ‘ยัยผู้หญิงร่าน’ เขาพูดตราหน้าเธอไว้แบบนั้น แต่ทำไมทุกครั้งที่สายตามองเห็นเธอ เขาถึงปล่อยผ่านไปเฉยๆไม่ได้ ต้องเอาตัวเข้าไปใกล้ ไปป่วนจนเธอหัวหมุน แล้วตัวเองก็ไม่พ้นหัวหมุนเพราะเธอซะเอง “อุ๊ย! อย่าเพิ่งสิ มันยังเสียวอยู่เลย” “กูจะต่อแล้วดาว! ขยับดิ! ขยับเอวสวนเข้ามา!” ออกคำสั่งเสียงห้วน และเธอก็ทำตามอย่างไม่อิดออด สะโพกเล็กสวนเข้าหาทุกครั้งที่เอวหนาสอบเข้าใส่ ร่างกายตอบสนองเป็นอย่างดี จนคนทำรู้สึกเอ็นดู คนตัวโตหยัดกายขึ้นสูง ดึงเธอขึ้นมาด้วย ใช้มือจับใบหน้าหวานให้เอี้ยวกลับมา กดริมฝีปากเข้าหาช้าๆ เมื่อปากได้สัมผัสความนุ่มนิ่ม ก็ไม่มีความคิดที่จะอ่อนโยน

เขาปล่อยให้เธอมีอิสระมานาน ถึงเวลารวบหัวรวบหาง มาเป็นของตัวเองสักที ‘การแต่งงานสายฟ้าแลบที่ออกมาจากปากของเขา ทำให้มาลีญารู้สึกไม่พอใจ การแต่งงานที่เหมือนมัดมือชก ไม่ถามความเห็นเธอแม้แต่น้อย เธอไม่มีวันตกลงเป็นอันขาด ต่อให้เขาจะเป็นผู้ชายชื่อเพลิง ผู้ชายที่ปั่นป่วนชีวิตและหัวใจของเธอมานานหลายปี เธอก็ไม่ตกลง เมื่อคนตัวเล็กเลือกที่จะพยศ เขาจึงจำเป็นต้องต่อขู่สารพัด แต่นอกจากเธอจะไม่กลัว ยังท้าตีท้าต่อยอีก เขามีสายเลือดมาเฟียนะเห้ย กลัวเขาบ้างเถอะ

เป็นลูกแท้ๆ แต่ดันถูกแม่เลี้ยงไล่ออกจากบ้าน แก้มหวานจึงต้องบากหน้ามาขอความช่วยเหลือจาก ‘เฮียสิงค์’ ผู้ชายที่ครั้งหนึ่งเคยช่วยเธอไว้ เขาใจดีถึงดีมาก ให้เงินใช้ ให้คอนโดอยู่ และให้งานทำ เป็นงานจิปาถะในสนามแข่งเธอรู้ดีว่าการมาทำงานที่นี่ต้องเจอกับเขาแน่ ผู้ชายที่เธอพยายามเลี่ยงมานานหลายปีอย่าง ‘เสือ’ แต่เธอจำเป็นต้องทำงาน เพราะไม่อยากรับทุกอย่างจากเฮียสิงค์มาเฉยๆ ความรู้สึกสนอกสนใจพนักงานสาวเข้าใหม่ มันเป็นเรื่องปกติสำหรับผู้ชายชื่อเสือ เขาสนใจเด็กใหม่ที่ชื่อแก้มหวานตั้งแต่แรกเจอ แต่กลับโดนเด็กปฏิเสธจนหน้าหงาย ซ้ำยังเป็นบุคคลที่แตะต้องไม่ได้อีก คนของไอ้สิงค์? เขาไม่ยอมให้เด็กนั่นเข้ามาแทรกกลางความรักของพี่ชายหรอก เพราะมันกำลังจะแต่งงานกับผู้หญิงที่รัก จะต้องแยกออกมาจากมันให้ได้ จะไม่ปล่อยให้ทำลายความสุขของผู้หญิงที่เขารักเป็นอันขาด

เจ้าป่า คือ อดีตเพื่อนสนิทของฉัน เราไม่มีทางลงเอยกัน เพราะต่างฝ่ายต่างมีคนรักอยู่แล้ว แต่แล้วก็มีเรื่องไม่คาดคิดเกิดขึ้น เมื่อ(อีเด็กเปรต)แฟนของมัน แย่งผู้ชายที่เป็นคู่หมั้นของฉันไป เมื่อเจ้าป่ารู้เรื่อง เขาเอาแต่โทษฉัน แทนที่จะเป็นผู้หญิงคนนั้น ทั้งด่าทอ ทั้งตราหน้า จนฉันหมดความอดทน บอกว่าฉันไม่ดี ด่าว่าลีลาไม่เด็ด เคยโดนฉันx หรือยังเหอะ!

เขาสนใจเธอมาก มากจนยกให้เธอเป็นผู้หญิงที่อยากจะจีบมากที่สุด แต่ไม่คิดว่าผู้หญิงที่ตัวเองสนใจสุดๆ กลับรุกหนักกว่า ด้วยการขอมีอะไรด้วย ตอนที่มีโอกาสได้เจอกันอีกครั้ง

ผู้หญิง(ปาก)ร้ายๆอย่างเธอ แอบชอบน้องชายตัวเอง ถือว่าแย่แล้ว ยัง”แอบแซ่บ” กับเพื่อนสนิทของน้องชายอีก โคตรแย่เลยว่าป่ะ! แต่งานนี้ไม่ใช่ความผิดเธอทั้งหมดนะ ก็เด็กมัน “สมยอม” อะ ผิดทั้งคู่!

อมิตา เลิศพิทักษ์สินธุ์ หญิงสาวที่พร้อมไปด้วย รูป ทรัพย์ สมบัติ เพราะมีพ่อเป็นถึงรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ และแม่เป็นเจ้าของบริษัทนำเข้ากระเป๋าแบรนด์ดัง เธอเป็นผู้หญิงที่อยากได้อะไรก็ต้องได้ ไม่เคยมีสักครั้งที่เธอจะปล่อยให้สิ่งที่ต้องการหลุดมือไป ยกเว้นหัวใจของเขา ที่ไม่ว่าเธอจะพยายามเท่าไหร่ ก็ไม่สามารถเป็นเจ้าของหัวใจดวงนั้นได้ ภิภพ พรดำรงค์ อดีตเลขาคนเก่งของศิวะ ที่ตอนนี้เข้ารับตำแหน่งเป็นประธานบริษัทเต็มตัว แทนศิวะที่ผันตัวไปช่วยธุรกิจของที่บ้าน ผู้ชายที่เธอพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้ได้หัวใจของเขามาตลอดสองปี จนเมื่อสี่เดือนก่อน ความพยายามของเธอก็สิ้นสุดลง เมื่อเขาพบคนที่หัวใจเขาต้องการ

“ขี้แยจังวะ อย่าร้องดิ ยิ่งร้องยิ่งอยากทำรุนแรงนะรู้ไหม” อ๋อเหรอ ทำไมเพิ่งมาบอกตอนนี้ย่ะ! ฉันถลึงตาด่าเขา เมื่อเขาขยับเข้ามาใกล้ใช้ลิ้นเลียน้ำตาฉันออก เขาเห็นสิ่งที่ฉันทำ ทั้งยังหัวเราะหึหึให้ได้ยินอีก ยี้! ไอ้! ไอ้คนโรคจิต “หรือว่าชอบแบบรุนแรงวะ? ที่ทำแบบนี้ เพราะอยากให้ทำแรงๆอย่างงี้เหรอ?” ไอ้เฮียพ่นตรรกะป่วยๆออกมา พร้อมแรงกระแทกเข้าหาที่เหมือนปากพูด เห็นฉันโต้แย้งไม่ได้ นี่คิดเข้าข้างตัวเองใหญ่เลยนะ กระแทกเข้าไม่ดูสีหน้าฉันเลยว่ารู้สึกยังไง “หึ! แม่ง! ที่เป็นแบบนี้ เพราะใครวะ” เอ้า! ฉันจะรู้ไหมล่ะ แล้วทำไมต้องมองเหมือนเป็นเพราะฉันด้วย ที่เป็นๆอยู่นี่มันเพราะฉันหรือไง ประสาท! “เลิกด่ากูทางสายตาสักที อยากนอนซมเหมือนครั้งแรกหรือไง” เหอะ! พูดเหมือนครั้งนี้มันต่างกันงั้นแหละ แรงที่กระแทกตัวฉันอยู่ไม่ได้ต่างกันเลย ความถี่กระชั้นนั้นด้วย แรงบีบที่หน้าอก หรือแรงที่ฝ่ามือนั่นเลื่อนผ่าน ฉันว่ามันเหมือนคืนนั้นเป๊ะ จะต่างกันก็แค่เขาไม่ได้จูบฉันเลยแค่นั้น ที่เหลือไม่ต่างกันเลยสักนิดเดียว “หึ!” “หึอะไร? ไม่ชอบงั้นเหรอ? ถ้าแบบนี้ละ ชอบไหม?”

การพบกันในรอบหกปี นำพาเรื่องปวดหัวมาให้ เมื่อมัลลิกาดึงพนาเข้ามาเป็นเครื่องมือในการเลิกรากับคนรัก จูบในคืนนั้น พาดหัวข่าวว่าพนาเป็นมือที่สาม ทำให้ความน่าเชื่อถือในฐานะนักธุรกิจลดลง ผลกระทบนั่นทำให้เขาไม่สามารถอยู่เฉยได้ ต้องบีบบังคับตัวการของเรื่องให้แต่งงานด้วย เป็นการแก้ข่าวและทำให้หุ้นในตลาดหลักทรัพย์ของตัวเองกลับคืนมา และอีกเหตุผลที่เขาไม่สามารถปล่อยเธอไปได้ เพราะเขากับเธอ ยังมีเรื่องในอดีตที่ยังค้างคา

ใครจะไปรู้ละว่าสามีที่แสนดี จะกลายมาเป็นเจ้านายคนใหม่ ที่เข้ามาเทคโอเวอร์โรงแรมที่ตัวเองทำงานอยู่ และความลับที่เธอไม่ควรรู้ของเขาก็ถูกเปิดเผย สามีใจดีที่ห่มหนังแกะ แท้จริงคือหมาป่าเจ้าเล่ห์แสนร้าย เขามาพร้อมกับความลับที่เธอไม่ควรรู้ และเมื่อเธอบังเอิญล่วงรู้ เธอก็ไม่สามารถเชื่อใจเขาในฐานะสามีได้อีก อิริยา แต่งงานกับ กฤษฎา จากการดูตัวที่ผู้ใหญ่ต้องการ เธอและเขาต่างพึงใจซึ่งกันและกัน แม้การแต่งงานนั่นจะมีสัญญามาเกี่ยวข้อง ก็ไม่ใช่ปัญหาสำหรับเธอและเขา แต่ชีวิตที่แสนสุขหลังแต่งงานก็อยู่กับอิริยาได้เพียงไม่นาน เมื่องานที่ผู้จัดการโรงแรมที่เธอทำงานอยู่เกิดปัญหา เธอเผลอไปมีเรื่องกับลูกค้าของโรงแรม จนโดนเบื้องบนตรวจสอบ แม้จะรู้อยู่แล้วว่า คณะผู้บริหารที่จะมาตรวจสอบตัวเองนั้น เป็นผู้บริหารชุดใหม่ แต่เธอไม่รู้เลยว่า ผู้บริหารสูงสุดที่เข้ามาจัดการปัญหาของเธอในครั้งนี้ จะเป็นสามีของเธอเอง เพราะรู้จักกันได้ไม่นานก็ตกลงแต่งงานกัน เธอกับเขารู้จักกันและกันไม่มาก แต่อิริยาไม่คาดคิด ว่าตัวเองจะไม่รู้เลย ว่าสามีคือคนที่เข้ามาเทคโอเวอร์โรงแรมต่อจากบุคคลที่เธอเคารพ ความจริงที่เธอล่วงรู้เกี่ยวกับเขา ไม่ได้มีเพียงแค่เขาเป็นผู้บริหารคนใหม่ของโรงแรม เขายังทำเรื่องที่ทำให้เธอช็อคต่อหน้าต่อตา นั่นคือมีอะไรกับเลขาในห้องทำงาน เธอรู้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับสามียังไม่แน่นแฟ้นพอ ไม่กล้าร้องขอให้เขาเลือกตัวเอง แต่โชคดีที่เขาเลือกเธอ แต่ก็โชคดีเพียงแค่เรื่องนั้น เพราะเขาไม่ยอมตัดเลขาออกไปจากชีวิต อิริยาไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไงต่อไป จะเดินต่อก็เหมือนจะไปไม่ได้ จะหันหลังหนีไป ความรู้สึกเธอที่มีให้เขา ก็มาไกลจนเธอกลัว ความรักที่มาพร้อมความลับ ทำให้เธอไม่พอใจ ความรัก ที่เหลือเพียงความร้าย ทำให้เธอตัดสินใจไม่ได้ ว่าจะหนี หรือสู้กับความร้ายกาจของสามียังไงดี

เขาเกลียดผู้หญิงที่แม่ต้องการให้แต่งงานด้วย คงเพราะสุภาษิตไทยที่ว่า เกลียดยังไงได้ยังนั้นแหละมั้ง สุดท้ายเขาจึงต้องแต่งงานกับเธอ ยัยเด็กบ้านนอก! ‘สำหรับเขา เธอมันยัยปีศาจ หลอกล่อแม่เขา จนท่านมาบีบบังคับให้เขากับเธอแต่งงานกัน’ ‘สำหรับเธอ เขาก็แค่ขยะที่ไม่มีคนอยากได้’ นั่นคือความรู้สึกก่อนจะแต่งของคนทั้งคู่

เธอ เกลียดแสนเกลียด คนแบบเขา ที่เป็นพ่อของลูก และคิดว่า เขา ก็คงรู้สึกเหมือนกัน แม้จะต้องมาแต่งงานกันในอีก 6 ปีต่อมาก็ตาม เธอจะทำให้ชีวิตแต่งงานที่เขายัดเยียดให้เธอ เป็นนรกให้จงได้

สำหรับผู้ชายชื่อปีขาล มันไม่มีคำว่าบังเอิญ หลังจากได้เจอกับสาวน้อยในงานวัดประจำอำเภอบ้านเกิด เขาก็เปลี่ยนความบังเอิญนั้น เป็นความตั้งใจ ใช้ทุกอย่างที่มี เปลี่ยนความบังเอิญให้เป็นพรมลิขิต “ไง เจอกันจนได้นะ” รอยยิ้มปรากฎบนใบหน้าคม ใช้ร่างกายสูงใหญ่ของตัวเอง ขวางทางคนที่เขารอมานานหลายเดือนไว้ ในที่สุดเธอก็มา “ใช่! ในที่สุดก็เจอจนได้ คุณปีขาล!” น้ำเสียงหวานมีแววขุ่นเคือง เธอตั้งใจมาเจอเขาที่นี่ กว่าจะหาตัวเขาเจอมันไม่ยาก แต่มันก็ไม่ง่าย ราวกับว่าเขานั้นอยู่เบื้องหลังทุกๆอย่างในชีวิตเธอช่วงสามเดือนที่ผ่านมา “จะมาทำสัญญาใช่ไหม?” “ไม่! ฉันไม่มีวันเป็นเด็กในสังกัดคุณแน่!” “เธอไม่มีทางเลือกนะเอื้อมดาว ถ้าเธออยากเป็นนักร้องตามที่เธอตั้งใจ เธอต้องเข้ามาเป็นเด็กของฉันเท่านั้น” ร่างสูงก้าวชิด ยกมือรั้งเอวคอดกิ่วเข้ามาใกล้ ก้มหน้ามองคนตัวเล็กกว่าอย่างสนอกสนใจ เวลาหลายเดือนไม่เคยทำให้เธอเปลี่ยนไปเลย ความรู้สึกของเขาด้วย “ฉันมีทางเลือก ถ้าคุณไม่ทำลายมัน ฉันเกลียดคุณ!” เธอเกลียดเขา ถ้าไม่ใช่เพราะเขา ค่ายเพลงใหญ่ๆที่เธอลงเดโมไป ต้องรับเธอเข้าเป็นศิลปินแล้ว แต่เพราะเขาทำอะไรบางอย่างไว้ ค่ายพวกนั้นเลยไม่กล้ารับเธอ “ไม่มีใครทำให้เธอได้เท่าฉันหรอก ฉันรู้ว่าเธอเหมาะกับอะไร มาอยู่กับฉันสิ” มือหนายกขึ้นไล้ใบหน้าสวยอย่างแสนเสียดาย เสียดายทุกๆอย่างของเธอ ทั้งเสียงที่แสนไพเราะ ใบหน้า รูปร่าง เขาไม่อยากยกมันให้ใครทั้งนั้น “มะ ไม่ ไม่มีวัน” หัวใจดวงน้อยเต้นระส่ำ เมื่อโดนมือหนาไล้ทั่วใบหน้าอย่างอ่อนโยน ทุกอย่างขัดกับบุคลิกเขามาก ผู้ชายมาดโหดอย่างเขา ไม่คิดว่าจะมือเบาขนาดนี้ “อ๊ะ! เจ็บ!” ขอถอนคำพูด เมื่อกี้ “อย่าดื้อให้มาก เพราะฉันไม่ได้ใจดีตลอด!” มือหนาดึงรั้งเส้นผมยาวสลวย ส่งผลให้ใบหน้าสวยบิดเบี้ยวเพราะความเจ็บ เขาไม่ได้พูดเล่น ถ้าขืนยังดื้ออีก เขาจะไม่ใจดีแล้ว เธอคงไม่รู้ ว่าผู้ชายชื่อปีขาลคนนี้ มันคลั่งมากแค่ไหน!

ไม่เคยคาดคิดว่าชีวิตจะสิ้นไร้หนทาง จนต้องขายตัว แต่เพราะเธอต้องการใช้เงิน จึงแอบแต่งตัวจัดเต็มไปขายตัวให้เขา ผู้ชายที่เธอเองก็รู้จักเป็นอย่างดี  ในวันที่เงินจากเขาก็ไม่สามารถแก้ปัญหาให้เธอได้ จึงเลือกจบชีวิตลงเพราะความสิ้นหวัง แต่ไม่คิดว่าเขาจะช่วยเธอไว้อีกครั้ง ทั้งยังเสนอให้เธอไปอยู่ข้างเคียงในฐานะผู้หญิงของเขาอีก 

ชาเบล ลูกครึ่งไทย-เบลเยียม นิสัยภายนอกขี้เล่น อารมณ์ดี แต่มีบางมุมที่แอบนิ่ง และจริงจัง ควีน คณิตา บางแบบหน้าใหม่ ลูกครึ่งไทย-ฟินแลนด์ ที่กำลังมาแรงสุดๆ นิสัยเย็นชา ปิดกั้นตัวเอง ไม่เชื่อใจใครง่ายๆ    เพราะดื่มหนักไปหน่อย จึงเผลอลากผู้ชายเข้าห้องด้วย และมันไม่จบเพียงแค่ลากเข้าห้องเฉยๆ นี่สิ เธอกับเขารบกันอย่างดุเดือด แต่ทันทีที่ตื่นมาเจอหน้าผู้ชาย เธอก็อยากจะลืมทุกอย่างให้หมดสิ้น แล้วปล่อยให้ทุกอย่างเป็นแค่ความผิดพลาด ทั้งที่เรื่องเมื่อคืน เป็นครั้งแรกของเธอ เท้าเล็กๆ ถีบคนที่นอนอยู่บนเตียงแรงๆ ร่างเปลือยเปล่าสวยงามตามแบบฉบับผู้ชายรักสุขภาพ กลิ้งตกลงไปข้างเตียง แต่เขาไม่ยักกะจะตื่นแฮะ แสดงว่าเขาน่าจะเมาเหมือนกัน ร่างเล็กห่อตัวกับผ้าห่ม เดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวมาพันรอบกาย หยิบผ้าปูที่นอนใหม่มาเปลี่ยนให้เรียบร้อย ทำทุกอย่างเหมือนว่าเมื่อคืน ไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้นทั้งนั้น ร่างสวยของนางแบบสาวเดินออกมาจากห้องน้ำ ด้วยสภาพเรียบร้อย ชุดเสื้อยืดกางเกงขายาว ไม่ได้ทำให้เธอดูดีน้อยลงเลย อะไรที่อยู่บนตัวเธอ มันยิ่งขับให้เธอดูสวยสะดุดตา ก็แหงละ เธอเป็นนางแบบหน้าใหม่ของเมืองไทย ที่เพิ่งจะดัง ถึงจะเพิ่งมีผลงาน แต่ทุกงานของเธอล้วนแต่ดังเปรี้ยงปร้าง เป็นพลุแตก ด้วยหุ่นที่สูงเพรียว ใบหน้าลูกครึ่งสวยหวาน กับตาสีฟ้าอ่อน ผมสีเทาเกือบขาวก็โดดเด่นสะดุดตา ทุกอย่างบนตัวเธอจึงดูสมบูรณ์แบบไร้ที่ติ แต่ก็ยังมีส่วนที่เธอยังไม่ชอบใจเท่าไหร่นัก นั่นคือหน้าอก ถึงปกตินางแบบจะไม่ค่อยเน้นเรื่องขนาดหน้าอกเท่าไหร่นัก แต่เธอไม่ชอบใจหน้าอกตัวเองเลย มันเล็กจนรู้สึกเหมือนไม่มี ครั้นจะไปเสริมให้มันใหญ่ เธอก็ไม่อยากจะทำเพราะความกลัว หรือเธอจะไปทำบ้าง มันจะดีไหมนะ คณิตา หรือควีน มองร่างตัวเองในกระจกเงาบานใหญ่อีกครั้ง หลังออกมาจากห้องน้ำ เธอจะทำแบบนี้ทุกครั้ง เพราะเธอค่อยข้างที่จะอ่อนไหวเรื่องรูปร่าง เหมือนมันเป็นปมติดตัวไปซะแล้ว ส่วนไหนที่เธอไม่มั่นใจ เธอจะเข้าฟิตเนตจนกว่าส่วนนั้นจะถูกใจเธอ เพราะแบบนั้น เธอจึงมีหุ่นที่สวย และยอมรับว่ามันสวยด้วยน้ำแรงตัวเองทั้งนั้น คณิตา เดินมาหยุดปลายเตียง ดีที่ก่อนจะไปอาบน้ำ เธอหาผ้าห่มมาปิดร่างอันแสนอุจาตตาไว้ ไม่งั้นตาสีฟ้าสวยของเธอได้เจอภาพอันไม่น่ามอง ของผู้ชายที่กองอยู่ข้างเตียง เพราะผ่าเท้าเธอแน่ๆ “ตื่น!” คณิตาใช้เท้าถีบไปบริเวณที่คิดว่าน่าจะเป็นร่างสูงใต้ผ้าห่ม ถีบซ้ำแรงๆ อีกสองสามที ร่างสูงที่กองอยู่ก็ไม่มีท่าทีว่าจะตื่นสักนิด ตายแล้วหรือเปล่าว่ะ “ตื่นเลย ชาเบล” เสียงหวานก้มลงไปตะโกนข้างหู ผู้ชายหน้าหล่อที่เธอรู้จักดี “ไอ้เบล ตื่นสิวะ” เท้าเล็กๆ ยกขึ้นอีกครั้ง คราวนี้เปลี่ยนจุดหมายใหม่ ตั้งใจจะถีบท้องให้มันจุก ข้อหาแอบพรากทุกสิ่งของเธอไปตอนเมา “อ่า เหนื่อยแล้ว ค่อยต่อสิ” เสียงนุ่มทุ่มจากร่างสูงพึมพำเบาๆ ร่างบางที่กำลังยกเท้าขึ้นเตรียมถีบ ถึงกับชะงัก อะไร!! ต่ออะไรอีก ไม่ได้ปลุกมาต่อ เว้ย!! ตื่นมาคุยกันเดี๋ยวนี้ “ชาเบล ตื่น ถ้าไม่ตื่นควีนจะถีบลูกรักแกให้เป็นหมัน ใช้งานไม่ได้ตลอดชีวิต” คณิตาไม่ได้เบาเสียงลงเลย ก้มลงไปตะโกนข้างหูเขาดังๆ ตั้งใจเอาให้คนที่นอนหลับไม่รู้เรื่อง หูดับไปทั้งสองข้าง “แม่ง รำคาญ!” น้ำเสียงติดรำคาญอย่างที่พูด ส่งผ่านริมฝีปากสีแดงสดของร่างสูงออกมา คนที่ก้มหน้าอยู่ใกล้ๆ จึงเอื้อมมือไปตีปากนั้นแรงๆ “โอ้ย!” ร่างสูงที่ถูกตีปากอย่างแรง ผุดลุกขึ้นนั่งด้วยความเร็ว หันมองคนที่หยัดตัวยืนตรง ด้วยความโกรธ “ตื่นแล้วสินะ งั้นมาคุยกัน ไม่ต้องใส่ คุยสภาพนั้นแหละ” ร่างสูงแบบบางเดินไปนั่งปลายเตียง ดุคนตัวสูงที่พยายามมองหาเสื้อผ้ามาใส่ เมื่อมองตัวเองแล้วเจอสภาพเปลือยเปล่า “ไม่อายเหรอควีน หรือตั้งใจอยากจะเห็นอะไรแบบนี้” ใบหน้าหล่อเหลามีแววขี้เล่น เอ่ยอย่างอารมณดีให้คนสวยที่นั่งหน้านิ่งตามปกติ นี่คือร่างจริงของเขาเวลาปกติ “เล็กแค่นั้น ดูไปก็ไม่ได้ทำให้มีอารมณ์หรอก” ใบหน้านิ่งเฉยพร้อมคำพูดเฉยชา ทำคนที่นั่งอยู่ที่พื้นเบ้หน้า อะไรที่ยัยนั่นว่าเล็ก มันแค่นอนหรอก ถ้ามันตื่นมันโตกว่านี้หลายเท่า “ดูตอนมันตื่นไหม ตอนนี้มันกำลังจะตื่นแล้วด้วย” พลั่กกกกก!! หมอนใบโตฟาดเข้าเต็มหน้าร่างสูง คนที่กระทำ มองทุกอย่างด้วยความเฉยชา ต่างจากคนที่ถูกกระทำ สีหน้าของเขายังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน แค่นี้ไม่เจ็บหรอก หมอนไม่นุ่มเท่าตัวเธอด้วยซ้ำ “อย่าบอกเรื่องนี้กับใคร ปล่อยให้มันเป็นแค่ความผิดพลาด เรื่องเมื่อคืนจะไม่มีอะไรให้ไปต่อทั้งนั้น” ............ ตัวละครในเรื่อง เป็นเพื่อนของพระเอกจากเรื่อง Try Love ลอง(แล้วจะ)รัก  แต่ไม่ค่อยมีบทบาทในเนื้อเรื่องสักเท่าไหร่ และเรื่องนี้ก็ไม่ค่อยเกี่ยวข้องกับเรื่อง Try love เพราะฉะนั้น อ่านแล้วไม่งง แน่นอนค่ะ

หมอปืน ปืนใหญ่ เขตขันธ์ อายุ 29  ศัลยแพทย์ฝีมือดี ผู้ประชดอาการอกหักด้วยการหนีไปเที่ยวผับของเพื่อนสนิทแทบทุกคืน และในคืนสุดท้ายของการเที่ยว เขาได้หิ้วตัวซวยกลับบ้านด้วย  นอกจากเธอจะมาเห็นฉากเด็ดของเขาแล้ว ยังเป็นภาระให้เขาอุ้มกลับบ้าน ซ้ำยังมีกลิ่นตัวจนคนที่จมูกไวอย่างเขารู้สึกโมโห การพบเจอกันกับเธอมีแต่ซวย กับซวย  เมื่อทางบ้านโทรมาบอก ว่าเขาต้องแต่งงานกับเธอ แต่มีเหรอที่เขาจะแต่ง  น้ำฟ้า นรินทร์ภัทร  อายุ 21 ปี  อดีตดาราเด็กที่หนีจากเงาของครอบครัวมาเพื่อเรียนในสิ่งที่ตัวเองชอบ นักศึกษาแฟชั่นดีไซน์ปีสุดท้าย ที่ถูกเพื่อนลากไปเที่ยวด้วยสภาพไม่อาบน้ำ  การพบกันระหว่างเขากับเธอเรียกได้ว่าแย่สุดๆ นอกจากเธอจะไปเจอฉากเด็ดของเขาเข้าให้ ยังตื่นมาอยู่ในบ้านของเขาอีก ซ้ำเขายังหาว่าตัวเธอสกปรก ทำที่นอนและโซฟาเขาเหม็นอีก การเจอเขามีแต่ซวย และซวย  เมื่อทางบ้านบีบบังคับให้แต่งงานกับเขา

เพราะเหตุผลบางอย่างเขาจึงเลือกทิ้งเธอ เหตุผลที่เหลือไว้คือเบื่อ และมีผู้หญิงคนใหม่ แต่ผ่านไป 5 ปี ใครจะคิดละว่าแฟนเก่าที่คบกันแค่ 32 วันจะแซ่บขึ้นขนาดนี้ เขา เคยบอกเลิกเธอ เพราะเบื่อ   เธอ ยอมเลิกกับเขา เพราะเงินพนัน แต่พอได้กลับมาเจอกันอีกครั้ง เขากลับขอร้องให้เธอช่วยคบกับเขา  แล้วเธอควรจะทำยังไง ปล่อยตัวปล่อยใจไปกับเสือร้ายแบบเขาอีกครั้ง หรือจะทำทุกอย่าง เพื่อพิสูจน์ความรู้สึกในอดีต ที่มันค้างคา “อ๊าย คชาแดกควายไปรึไง ทำไมหนักจังวะ” วาริชถึงกับต้องบ่นอุบอิบ เมื่อคนที่เธอแบกตอนนี้หนักกว่ามาดามเยอะเลย ดูเหมือนร่างที่เล็กกว่าของเธอจะรับน้ำหนักไม่ไหว เธอจึงพาร่างคนเมาชนนั่นชนนี่ ตลอดทางที่เดินไปขึ้นรถ ใบหน้าคมเผลยรอยยิ้มนิดๆ ให้คนที่ก้มหน้าก้มตาแบกเขา ใบหน้าเธอดูจริงจังจนเขาแอบขำ เธอจริงจังกับทุกอย่างแบบนี้เหรอ ดูไม่ออกเลยรึไง ว่าแกล้งเมา หลอกง่ายกว่าที่คิดอีกนะเนี้ย “โอ้ย!! เดินดีๆ ดิ วาหนัก ฮือ เดี๋ยวทิ้งไว้นี่ซะเลย” อีวาอยากร้องไห้ ทำไมแบกอิม๊าไม่หนักแบบนี้วะ แล้วมือที่พาดไหล่อยู่นี่ จะเลื่อนลงไปจับบั้นท้ายวาทำไม มันจักจี๋นะเว้ย “ยืนนิ่งๆ หากุญแจก่อน” จำได้ว่าคชาเก็บกุญแจใส่ไว้ในกระเป๋ากางเกงสักข้าง เธอจึงจับเขาให้พิงกับรถ ก่อนจะลงมือคลำไปตามกระเป๋าเกงเกงทั้งสองข้าง “อืม~” “จะครางทำไมวะคชา” “แล้ววาจับตรงไหนอยู่ละ” สายตาคมก้มมองลงไปตามแขนเรียวสวยของวาริช ก่อนจะมองมือที่กำลังลูบคลำบริเวณต้นขาของเขา อีกนิดเดียวยัยวาก็จะจับน้องชายเขาแล้วนะ ไม่ครางก็แปลกละ ใกล้จุดเสียวขนาดนี้

คุณอยากแต่งงานกับฉันมันก็ได้อยู่ แต่ฉันไม่ยอมให้คุณใช้ชีวิตเสือแบบเดิมอีกต่อไปแล้ว ในเมื่อมีฉันเป็นเมีย ก็เลิกคิดที่จะเป็นเสือได้เลย เสือร้ายอย่างเขา เอาความดีไปหลอกพ่อกับแม่ ให้ท่านยกเธอให้เขา แต่เธอไม่ยอมแต่งแบบง่ายๆหรอกนะ เพราะเขาไม่ได้ดีอย่างที่พ่อกับแม่บอกยังไงล่ะ เขามันเสือสมชื่อ ทั้งยังเป็นเสือสมิงที่เล่ห์เหลี่ยมแพรวพราวอีกต่างหาก

เพราะอายุต่างกันหลายปี จึงถูกคนภายนอกมองว่าเป็นเด็กเสี่ย ส่วนคนที่ได้ชื่อว่าสามี ก็ทำตัวเป็นเสี่ยจริงๆ ซ้ำยังจะทิ้งเธอไปหาเด็กใหม่อีกด้วย ไหนๆก็จะถูกหย่าแล้ว ขอกอบโกยหน่อยแล้วกันนะเสี่ย จะหย่าไม่ว่า แต่ค่าทำขวัญเธอต้องได้เยอะที่สุด

เพราะสัมพันธ์ชั่วข้ามคืนตอนเมา ที่ทำให้เธอตกเป็นของเขาแบบไม่รู้ตัว ~เพราะเมาเธอเลยยั่วเขาแบบไม่รู้ตัวเลยสักนิด~ แต่ใครจะคิดละว่าเขาจะเป็นเจ้านายหมาดๆ ในวันรุ่งขึ้น หลังจากสอนบทรักร้อนแรงให้เธอ แล้วเธอจะทำยังไง ในเมื่อเขามีคู่หมั้นแล้วด้วย เธอจะยั่วให้เขาเป็นของเธอ หรือหอบหัวใจหนีไปแบบคนแพ้ดี “ไม่เอากับคนเมา” นั่นคือสิ่งที่เขาทำมาโดยตลอด แต่ทุกสิ่งก็ต้องพังลง เมื่อเจอคนเมาขี้ยั่วแบบเธอ “ยั่วไม่เป็น” นี่คือร่างปกติของเธอที่เขาเห็นอีกครั้งในห้องทำงานของตัวเอง แต่มันไม่จริงสักนิด เธอนะยั่วเขาเก่งจะตาย แต่เป็นยั่วโมโหนะ