น้าเอ็มมี่ออกไปแล้ว นาชาจึงล็อกประตูห้องเธออยู่บ้านนี้มาตั้งแต่เกิดไม่เคยคิดจะล็อกประตูเพราะเคยชิน
วันนี้นาชากลับล็อกประตูแน่นหนา หลังบอบบางพิงขอบประตูใบหน้าร้อนผ่าว
ความรู้สึกที่มีต่อเขาดูเหมือนจะกระตุ้นร่างกายของเธอได้เป็นอย่างดี นาชามองไปยังที่นอนที่ยังยุบยวบด้วยน้ำหนักของคนตัวโต
เตียงของเธอที่ไม่เคยมีผู้ชายคนใดเหยียบย่างเข้ามาแตะต้อง
เควิลคนนั้นกลับนอนหลับสบายอย่างไม่รู้สึกรู้สมอะไร ความหวงแหนและความเป็นส่วนตัวของเธอถูกผู้ชายคนนั้นช่วงชิงไปจนหมดสิ้นแล้ว
หลังจากนาชาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อย หญิงสาวก็รวบผมอย่างหลวมๆ เช่นที่เคยทำเป็นปกติ เธอเดินลงมาด้านล่างน้ามดกำลังเตรียมจัดโต๊ะอาหารที่ระเบียงร้องทักเธออย่างอารมณ์ดี
"เป็นไงเหนื่อยไหมแม่ชี"
"สบายค่ะ รู้สึกสงบขึ้นเยอะ"
"ดีแล้ว เห็นแบบนี้ค่อยดีใจก่อนไปปฏิบัติธรรมหน้าหนูยุ่งจนน้าปวดใจหลานสาวคนสวยของน้าดูหม่นหมองเกินวัยใส เป็นแ
