บทที่ 19 หวังให้เป็นลูกสะใภ้

852 คำ

"ผมกับเควิลเป็นเพื่อนกันตั้งแต่มัธยมครับต้นครับ พอมหาลัยต่างคนต่างแยกย้ายกระทั่งทำงานบังเอิญว่าผมเก่งมาก เควิลเลยเรียกผมมาทำงานด้วยเลยดูใจกันมาจนถึงทุกวันนี้ อยู่ด้วยกันจนแทบจะแต่งกันเองอยู่แล้ว มันขาดผมไม่ได้" "แกพูดยังกะฉันไปติดแก ทั้งที่ความจริงเป็นแกที่ขาดฉันไม่ได้ นี่ขนาดพักร้อนแทนที่จะไปที่อื่นก็มาขลุกอยู่กับฉัน" เควิลพูดเสียงเรียบๆ "เพราะมัวทำงานกับแกฉันเลยไม่มีเพื่อนที่อื่นน่ะสิ อีกอย่างเป็นโชคดีของฉันที่อยู่กับแกเลยได้เจอคุณนาชาคนสวยที่นี่" สายตาคมของเควิลมองหน้าเพื่อนอย่างเอือมระอา นาชาเพียงแต่ฟังแล้วยิ้มเป็นเพราะว่าเควิลอยู่ที่นี่ทำให้หญิงสาววันนี้ดูเงียบขรึมนัก ผู้เป็นน้าเห็นกิริยาที่เปลี่ยนไปของหลานสาวจึงแซวขำๆ ออกมา "นาชาไปปฏิบัติธรรมกลับมานี่นิ่งสงบจนน้าคิดว่าจะกลายเป็นแม่ชีจริงๆ ซะแล้ว" "คุณนาชานี่น่าสนใจกว่าที่ผมคิดไว้อีกนะครับ ปกติไม่ค่อยเห็นสาวๆ สวยๆ สมัยนี้เข้าวัดเ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม