มู่เหรินมองเมืองซานตงด้วยรอยยิ้มบาง ที่นี่ดูแตกต่างกับเมื่อสองปีมาก ดูเจริญและคึกคักจอแจมากกว่าครั้งที่ผ่านมา แม่ค้าต่างตะโกนเรียกลูกค้าแข็งขันกันไปมา วันนี้เขาได้ออกมาเพียงคนเดียวเพราะหลิงหวางถูกอาจารย์รั้งตัวเอาไว้ แม้เจ้าตัวจะไม่พอใจแต่ก็ไม่อาจทำอันใดได้ ได้แต่กัดฟันเล่นหมากเป็นเพื่อนอาจารย์
“ผักสด ๆ จ้า ขายถูก ๆ”
“หมั่นโถวร้อน ๆ ราคาแค่สิบอีแปะเชิญทางนี้ขอรับ”
มู่เหรินเดินผ่านร้านขายของไปอย่างเชื่องช้า เขาไม่ได้มาเดินเล่นอย่างนี้นานมากแล้ว การที่ได้ดูชาวบ้านใช้ชีวิตประจำวันกันอย่างครื้นเครงแบบนี้ก็ทำให้รู้สึกดีไม่น้อย ผู้คนเดินสวนทางกันไปมาสีหน้ายิ้มแย้มแจ่มใสทักทายกันอย่างสนิทสนม ภาพที่เห็นทำให้เขาแปลกใจไม่น้อย เมื่อสองปีก่อนจำได้ว่าผู้คนไม่มากมายถึงเพียงนี้ แต่นี่เกิดอะไรขึ้นกับเมืองซานตงเขตทางเหนือของแคว้นฉินกันแน่ หรือว่าเปลี่ยนเจ้าเมือง?
ท
