“ศิษย์พี่ตงฟาง”
หมิงตงฟางหันมาส่งยิ้มให้อย่างอ่อนโยนก่อนจะเชื้อเชิญศิษย์น้องทั้งสองนั่งลง
“ไม่พบกันเสียนานศิษย์น้องทั้งสองเปลี่ยนไปมาก”
“ก็แค่ภายนอกขอรับ”
มู่เหรินตอบด้วยรอยยิ้ม รับน้ำชามาจิบ นานมากแล้วที่เขาไม่ได้เห็นศิษย์พี่หมิงตงฟาง อาจเพราะศิษย์พี่ใหญ่คนนี้มีสำนักที่ต้องรับผิดชอบ แม้จะสำเร็จวิชานานแล้วแต่ก็มาเยี่ยมเยือนพวกเขาเวลาว่างเสมอ สำนักอารามเมฆขาวเป็นที่ฝึกตน เป็นฝ่ายธรรมะที่ชาวยุทธภพต่างนับถือและหวั่นเกรง แม้ไม่ได้เป็นจ้าวยุทธภพทว่ากลับเป็นที่เคารพนับถือ
“จิตใจอ่อนโยนนั้นเป็นเรื่องดี แต่ภายภาคหน้าเจ้าคงลำบากไม่น้อย”
หมิงตงฟางเอ่ยบอกอย่างห่วงใย ศิษย์น้องรองแม้ภายนอกจะนิ่งเฉยทว่าเนื้อแท้เป็นคนจิตใจดี
“ขอบคุณศิษย์พี่ที่เป็นห่วง อย่างไรข้าตอนนี้ก็ยังมีหลิงหวางอยู่ด้วย”
มู่เหรินเอ่ยตอบอย่างซาบซึ้งใจ เข
