ไม่น่าจำได้หรอกน่า ใจที่คิดเข้าข้างตัวเองเถียงอย่างไม่ยอมแพ้
“ว้าว...ขอบคุณแทนบอสด้วยนะคะ ถ้าอย่างนั้นขอสั่งกาแฟเพิ่มอีกแก้วได้ไหมคะ กาแฟที่นี่รสชาติ
ยอดเยี่ยมมากๆ ไม่เคยดื่มกาแฟดำที่ไหนอร่อยเท่านี้มาก่อน”
“อ๋อ...ได้ค่ะ ขอบคุณมากนะคะสำหรับคำชม คงต้องขอตัวก่อน”
“เดี๋ยวสิครับ”
คนกำลังจะเดินผละไปถึงกับชะงัก แล้วเกิดอาการประหนึ่งวัวสันหลังหวะขึ้นมาทันที
“มีอะไรหรือคะ”
ถามออกไปแล้วกลั้นใจฟังว่าอีกฝ่ายจะพูดอะไร เป็นเพราะความรู้สึกที่ว่านี้ไม่เคยเกิดขึ้นกับสาวมั่น
อย่างหิรัญญิการ์เลยสักครั้ง หญิงสาวจึงเกิดอาการร้อนๆ หนาวๆ อย่างบอกไม่ถูก
“ผมอยากรู้ประวัติความเป็นมาของขนมบุหลันดั้นเมฆ”
จริงๆ ทักษกรไม่ได้มีเจตนาลองภูมิแต่อย่างใด เพียงแต่ก่อนหน้านี้เขานึกตงิดๆ กับรูปร่างคุ้นตาของอีกฝ่าย แต่นึกเท่าไรก็นึกไม่ออก จึงต้องเสชวนคุยซึ่งไม่ใช่วิสัยคนอย่างเขาสักนิด
หิรัญญิการ์ลอบถอนหายใจอย่างโล่งอก
