(NC) คืนปล่อยผี

1492 คำ

“อื้อ!” ริมฝีปากหนาบดขยี้เรียวปากบางแรง ๆ ทำเอาคนตัวเล็กเบ้หน้าด้วยความเจ็บปวด กลีบปากหนาบดจูบลงมาซ้ำ ๆ ทำเอาร่างบางแทบขาดอากาศหายใจ คนตัวเล็กพยายามขัดขืนแต่ก็สู้แรงไม่ไหว ทั้งรสจูบดูดดื่มที่คนตัวใหญ่มอบให้ก็เย้ายวนชวนหลงใหลให้เคลิ้มตาม “ยะอย่าทำรอยนะ” เสียงหวานร้องปรามเมื่อใบหน้าคมคายเคลื่อนมาซุกไซ้ซอกคอระหง ร่างใหญ่กระตุกยิ้มมุมปากหน่อย ๆ เมื่อคนตัวเล็กไม่มีทีท่าขัดขืนก่อนจะใช้ปลายนิ้วใหญ่กรีดกรายเรียวปากบางไปมา “ถ้าไม่ให้ทำรอยตรงคอ งั้นทำตรงอื่นก็แล้วกัน” เสียงทุ้มเอ่ยก่อนจะเคลื่อนใบหน้าคมคายลงมากลางร่องอกอวบอิ่ม คนตัวเล็กเอะใจเล็กน้อยว่าทำไมถึงไม่รู้สึกตัวในตอนที่เขาถอดเสื้อผ้าออกให้ จนตอนนี้เปลือยเปล่าหมดแล้วเธอก็ยังไม่รู้ว่าเสื้อผ้าหายไปได้ยังไง “อ๊าา” เสียงหวานครางกระเส่าเมื่อสิ้นสากตวัดขึ้นลงช้า ๆ บนยอดดอกบัวงามสีชมพูระเรื่อ มือใหญ่สองข้างเคลื่อนมากอบกุมดอกบัวงามอวบอิ่มสองข้าง ก

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม