อีกด้านหนึ่ง @บ้านพักผู้พันกานต์ กองบิน6
“คุณนาย...คุณนายคะ...คุณนายผู้พันคะ” สุจิราร้องตะโกนเรียกคนในบ้านของผู้พันกานต์เพื่อนำปิ่นโตมื้อเที่ยงมาส่ง ซึ่งวันนี้ตัวเธอมัวแต่เสียเวลากับการไปส่งอาหารในค่ายทหารใหม่ที่สั่งมาเป็นจำนวนจนทำกันสองคนแม่ลูกแทบทำไปส่งไม่ทัน
“มาแล้วค่ะ” ว่าที่คุณแม่ร้องบอกอีกฝ่ายให้รู้ว่าเธอได้ยินเสียงเรียกนั้นแล้วก่อนจะเปิดประตูบ้านออกมาเพื่อมารับปิ่นโตมื้อเที่ยงที่ผู้เป็นสามีสั่งให้เป็นประจำ
“วันนี้ขอโทษนะคะที่หนูมาส่งปิ่นโตให้ช้า พอดีว่าแม่ได้ออเดอร์ข้าวกล่องจากค่ายประจักษ์เกือบห้าร้อยกล่องเลยค่ะ คุณนายคงหิวแย่แล้ว” สุจิรารีบยิ่งปิ่นโตส่งให้คุณนายพร้อมกับรีบบอกออกไปอย่างเป็นห่วงคนตรงหน้า
“ค่ายประจักษ์คือที่ไหนหรือคะ” ว่าที่คุณแม่เอ่ยถามคนตรงหน้าอย่างสนใจเมื่อได้ยินสถานที่ใหม่
“มันมีชื่อเต็มๆว่า มณฑลทหารบกที่ 24 ค่ายประจักษ์ศิลปาคมค่ะ แต่พวกเราแถวนี้จะเรียกสั้นๆว
