แค่อยากกินข้าวด้วยกัน

831 คำ
"อือ ปวดหัวจัง "ฉันค่อยลืมตาตื่นขึ้นเมื่อแสงแดดส่อง ลอดผ้าม่านของห้องที่ไม่คุ้นตา "ว้าย แกเป็นใครอะ"ฉันตะโกนสุดเสียงเมื่อพบผู้ชายนอนถอดเสื้อ อยู่ด้านข้างมีแค่หมอน2ใบกั้นกลางอยู่ "ฮือ ตื่นแล้วเหรอ "ชายที่นอนอยู่ข้างงัวเงียลุกขึ้น ฉันจึงขยี้ตา และมองให้ชัดๆ "พี่เอตั้น "ฉันร้องเสียงดัง "ครับ พี่เอง"พี่เอตั้นตอบอย่างงัวเงีย "จี้มาอยู่ห้องพี่ได้ไง"ฉันถามออกไปน้ำเสียงระบุความรู้สึกไม่ได้ ความคิดสับสนวุ่นวายไปหมด "ขี้เมา แล้วไปนั้งหลับอยู้ระเบียงพี่ไปดูดบุหรี่พอดี เลยพากลับมา" "แล้วโกรธเป๋ากับโทรศัพท์จี้หละ" "อยู่กับเพื่อน" "แล้วทำไมไม่พาจี้ไปส่งเพื่อน" "เพื่อนจี้ก็เมา" "แล้วเพื่อนจี้กลับยังไง" "ให้ลูกน้องพี่ไปส่ง" "ขอบคุณนะคะ ที่ดูและ จี้ขอยืมตัง500จี้จะกลับคอนโด วันจันทร์จี้คืน" "เดี๋ยวพี่ไปส่ง" "ไม่รบกวนพี่หรอก" "ไม่รบกวน ไปอาบน้ำ จะไปสภาพแบบนี้รึไง" "จี้ไม่มีเสื้อผ้าเปลี่ยน" "เอาของพี่ใส่ไปก่อน" "แต่" "ห้ามดื้อ" ฉันได้แต่เก็บความไม่พอใจและทำตามที่เขาบอก แต่ก็รู้สึกดีที่ ไม่ใช่คนอื่นถ้าเป็นคนอื่นคงโดนลากไปกินในน้ำแล้ว "หาเสื้อผ้าให้จี้หน่อย" ผมมองคนตัวเล็กที่ตอนนี้อยู่ในชุดผ้าขนหนูพันตัว ฮึก กลืนน้ำลายเหนียว ลงคอ ขาวมาก ขาวมากๆ "จะมองอีกนานใหม จี้หนาว" เสียงเรียกทำให้ผมหลุดจากภวังค์ "อ้อ แปบนึง"ผมรีบหาชุดลุกลี้ลุกลน ผมให้เธอใส่เสื้อเชิดสีดำของผม และด้นในเป็นเกงบ๊อกเซ่อของผม "พี่ มันออกจากห้องได้จริงๆเหรอสภาพแบบนี้"เธอหันมาถามผมพร้อมยกแขนขึ้นสองข้างให้ผมดู "งั้น เดี๋ยวพี่ไปซื้อให้เอาไหม" "ไม่อะ ใส่ชุดเมื่อวานนี้แหละ ยืมเสื้อคลุมตัวนึง" "อืม ได้ดิ" "ให้พี่ไปส่งที่ไหน " "คอนโด Ass" "อ้าวก็คอนโดข้างๆ" "งั้นจี้กลับก่อนนะ " "เดี๋ยว ทีหลังอย่าดื่มเมาแบบนี้อีก ถ้าไม่ใช่พี่ที่ไปเจอ จี้อาจไม่อยู่ในสภาพนี้" "ค่ะ ขอบคุณอีกครั้ง" "แล้งจะกลับยังไงมีคีการ์ดคอนโดรึไง เดี๋ยวพี่พาไปห้องเพื่อน " "คือจี้ไม่รู้จักห้องเพื่อน" "งั้นเอาโทรศัพพี่โทรไป หาเบอร์จี้ แล้วถามว่าเขาอยู่ที่ไหน" "ปลดล็อกให้หน่อยค่ะ" "วันที่เราคบกัน" "หือ " "ทำไม จำไม่ได้รึไง" "ดะได้ค่ะ" พอฉันกดเข้าไป รหัสปลดล็อกทันที นี่ฉันต้องรู้สึกยังไงเหรอ ต้องดีใจมั้ย (ฮัลโหล) (จี้แกอยู่ไหน ฉันเป็นห่วงแกแทบแย่ ) (ฉันอยู่คอนโดพี่เอตั้น) (ห๊ะ แล้วแกไปอยู่กับพี่เขาได้ไง เขาทำอะไรแกรึเปล่า) (ป่าว ฉันเมามากพี่เค้าเลยพากลับมา) (คอนโดแกอยู่ไหน ฉันจะไปเอาของ) (เดี๋ยวส่งโลให้) (เค ขอบใจนะ) ติด "ขอบคุณค่ะ เพื่อนส่งโลมาแล้วค่ะ" "หิวมั้ย" "นิดหน่อยค่ะ" "งั้นไปกินข้าวก่อน" "ค่ะ" ไม่นานพี่เอตั้นก็พามาร้ายก๋วยเตี๋ยวเรือ กินเสร็จก็พาไปเอาของที่คอนโดเพื่อน และพสกลับมาส่งที่คอนโดฉันอีกที "ขอบคุณพี่อีกครั้งนะคะ" "อืม.รีบไปพักผ่อนเถอะ" ฉันที่ลงจากรถได้ก็กลับหลังหันวิ่งอย่างไม่คิดชีวิต น่าอายชะมัด. กลับมาถึงห้องฉันอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า และมานอนงีบหลับ นานเท่าไรก็ไม่รู้ ครื้ดดดดดด ครื้ดดดดดด (ฮัลโหล ) (หายปวดหัวรึยัง) (หายแล้วค่ะ ฉันนอนพักอยู่) (หือ ฉันงั้นเหรอ) (เออ จี้นอนพักอยู่) (ลงมารับพี่ข้างล่างหน่อยสิ พี่ซื้อยากับข้าวมาให้) (เออ ไม่เป็นไรค่ะพี่ จี่ไม่รบกวน) (ลงมาอยู่ลอบบี้แล้วเนี่ย) ตื้ด ฟู้วววว "นี่มันอะไรของเขา พูดก็ไม่เพราะ" ไม่นานฉันเดินลงไปก็เห็นพี่เอตั้นนั่งอยู่ล็อบบี้ พอพี่เขาเห็นฉันก็ลุกเดินตามฉันและขึ้นไปบนห้อง เอาจริงๆฉันไม่กลัวเขาทำอะไรหรอก เขาสุภาพบุรุษมาก คบกันเกือบ2ปี มีแค่กอดกับหอม ยิ่งเหตุการเมื่อคืน ยังยืนยันชัดว่าพี่เขาไม่ชอบฉวยโอกาศ "อ๊ะ แกะข้าว พี่หิว" ฉันไม่พูดอะไรเดินไปเอาข้าวใส่จานและนำมาวางบนโต๊ะ "มากินด้วยกันสิ" "พี่กินก่อนจี้ยังไม่หิว" "มากินด้วยกัน ถ้าพี่อยากกินคนเดียวจะหอบมาถึงนี่มั้ย" ไม่นานฉันก็ลุกไปกินข้าวกับพี่เอตั้นและกินยา และไปนอนเล่นบนโซฟา พี่ออกไปล็อกห้องให้จี้ด้วยนะ จี้ง่วง"พี่เอตั้นไม่ต้อบอะไรกดเล่นเกมส์ต่อ และฉันก็หลับไป
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม