หัวใจนี้ยังมีรัก นายวิศวะ รอรัก

เก็บทุกอย่างใส่กล่องความทรงจำ

จีจี้

เมื่อฉันกลับมาถึงคอนโตฉันปิดประตูห้องและปล่อยโฮอีกครั้ง

"ฮื้อ ฮือ ฮือ "เสียงสะอื้นร่ำไห้ ระงมทั่วห้อง

ฉันรีบเดินไปยังที่นอน มองสิ่งของทุกอย่างที่เขาเคยให้ ตุ๊กกตาหมีที่เขาเคยให้ในวันเกิด

ดอกกุหลาบ ที่เขาให้ในวันวาเลนไทน์ สร้อยข้อมือเส้นเล็กๆสีโรสโกลด์ที่เขาให้ในวันครบรอบที่คบกัน และยังมีรูปถ่ายที่เราเคยถ่ายด้วยกัน และฉันแอบถ่ายเขาตอนเผลอ

ที่ฉันแอบกลับไปหาเมมการ์ดจากโทรศัพท์ที่พ่อทุบทิ้ง ฉันค่อยๆบรรจงเก็บของทุกอย่างที่พี่เขาเคยให้ ลงในกล่องพลาสติกขนาดกลางก่อนจะปิดฝาและยกมันขึ้นไว้บนตู้เสื้อผ้า

ฉันหยิบโทรศัพท์ ขึ้นมาเข้าไปในไอจี

Gigi :อัพรูปภาพ

ทุกอย่างมันเปลี่ยนไปแล้ว เป็นฉันที่ควรตัดใจ

ฉันอัพรูปหน้าผู้หญิงที่กำลังร้องให้ลงในไอจีส่วนตัว ไม่ได้อยากให้เขาเห็นแต่เพื่อย้ำกับตัวเองว่าควรพอ

แสดงความคิดเห็น

oil :คนเราควรเดินหน้า สู้ๆเพื่อคนรัก

my:ไปผับกัน เพื่อนเศร้า

oil :แกอยากแดกเหล้าอย่าเอาเพื่อนไปอ้าง

namkang:ปะไปกัน

my:ฉันเป็นเจ้ามือ

Gigi :มารับด้วย 3ท่มไม่อยากขับรถ

oil :แต่งตัวแซบๆ ใครใส่ชุดไปวัดไปนั่งโต๊ะอื่น

คลับ Bkl

"ทางนี้ "ฉันพึ่งเข้ามาถึงก็เห็นสองสาวตัวจี้ดนั่งเซ็กซี่อยู่ที่โต๊ะ ก่อนแล้ว

"ออย น้ำค้าง พวกแกสวยมาก"ฉันตะลึงกับลุคที่พึ่งเคยเจอของเพื่อนๆ

"แหม จีจี้ แกไม่สวยเลยเนาะ นี่แกแต่งมาฆ่าพวกฉันกันเหรอยะ "น้ำค้างเอ่ยแซว

"พอไปนั่งกัน คนมองกันใหญ่แล้ว"มายเอ่ยห้าม ก่อนจะสั่งเครื่องดื่ม เป็นเบียร์หลอดใหญ่

ฉันในชุดมินิเดรส เกาะอกสั้นพอสมควร สวยประชดชีวิตไปเลยจ้า และเพื่อนๆฉันก็ไม่ต่างกัน

พวกฉันจัดการเบียร์ที่อยู่ตรงหน้า สามสี่หลอดเห็นจะได้ แต่ไม่ได้จ่ายแม่แต่หลอดเดียวเพราะมีหนุ่มๆวนเวียนมาชนแก้วและขอเลี้ยง ฉันมองว่าจริงๆกลุ่มพวกฉันสวยทุกคนแต่ละคนก็มีเสน่ห์ที่แตกต่างกันออกไป

"สวัสดีครับสาวๆ พี่ชื่อภูมินะครับ พี่ขอชนแก้วด้วยได้มั้ยเอ่ย"หนุ่มหล่อมามานั่งข้างๆและขอชนแก้ว

เพล้งงงง

เสียงแก้วชนกันครั้งแล้วครั้งเล่าจนตอนนี้น่าจะเที่ยงคืนแล้ว

"แกฉัน ไปห้องน้ำก่อนนะ เดี๋ยวมา"ฉันบอกเพื่อนก่อนจะเดินออกไป แต่ตอนนี้เดินแทบไม่ไหว

"ให้ฉันไปด้วยไหม'มายตะโกนตามหลัง ฉันไม่ตอบยกมือเชิงห้ามแล้วรีบเดินไป

"เชี่ยห้องน้ำคนเยอะจังวะ"หันซ้ายหันขวาฉันไม่ได้ปวดฉี่แต่ฉันจะอ๊วก เหมือนสวรรค์เข้าข้างมองเห็นการ์ดของผับพอดี

"พี่คะ นอกจากตรงนี้มีห้องน้ำห้องอื่นอีกใหม หนูไม่ไหวจริงๆ

"มีครับอยู่ชั้น2เดินขึ้นบันไดไปเลี้ยวซ้ายครับ"

"ขอบคุณค่ะ"ไม่รอช้าสองขาสาวไปยังชั้นสองตามคำบอก

ปั้งงงง

"อ้วก อ้วก อ้วก ฮื้อ ฮือ ทำไมรอบตัวฉันมันหมุนแบบนี้"

อ้วกจนพอใจ ฉันเดินออกจากห้องน้ำมา ขาแข้งอ่อนแรงฉันมองไปเห็นเก้าอี้อยู่ตรงระเบียงเหมือนเอาไว้ให้สูบบุหรี่

"ขอนั่งพักตรงนี้ก่อนละกัน ไปไม่ไหว"ฉันเดินไปนั่งฟุบอยู่ตรงนั้นเนิ่นนาน

เอตั้น

ผมเคลียเอกสารของทางผับจนเสร็จยกเหล้าขึ้นกระดกก่อนลุกยืนเต็มความสูงออกไปสูบบุหรี่ที่ระเบียงของชั้นVip ผับนี้ผมหุ้นกับเพื่อนห้าคน และจะวนเวียนกันเข้ามา สับเปลี่ยนกันไป แต่วันนี้เป็นคิวผม

ตึก ตึก ตึก

ผมเดินมาถึงระเบียงยังไม่ทันได้สูบบุหรี่ก็พบกับร่างผู้หญิงในชุดนุ่งน้อยห่มน้อยสีขาว ฟุบอยู่ที่เก้าอี้ สภาพไม่บอกก็รู้ว่าเมา ไม่แปลกหรอกครับที่คลับมีแบบนี้บ่อยๆ

"คุณ คุณ ตื่นได้แล้วมานอนแบบนี้มันอันตราย"ผมพยายามเรียกสติคนเมาที่ฟุบหน้าลงกับเก้าอี้ให้รู้สึกตัว

"อื้ม ขอฉันนั่งซักแปบนะคะ ตอนนี้เดินไม่ไหว"คนเมาพูดเสียงอ้อแอ้

"แต่มันอันตรายนะคุณ ลุกเถอะโต๊ะคุณอยู่ไหนเดี๋ยวผมพาไป

"ขอน้ำหน่อย ฉันอ๊วกคอแห้งไปหมดแล้ว"คนเมาพูดเสียงเบาขอน้ำดื่ม ผมโทรให้ลูกน้องเอาน้ำเปล่ามาให้

"คุณ คุณ น้ำครับ"คนเมาปัดผมที่ยาวปิดหน้าออกก่อนจะรับน้ำไปดื่ม

"ขอบคุณค่ะ"

"จี้"ผมตกใจที่อยู่ดีๆเป็นเธอ

"คุณรู้จักฉันเหรอค่ะ "คนเมาแทบไม่ลืมตากระดกน้ำจนเกือบหมด

"คุณไป ก่อนเลยค่ะฉันพักอีกแปบเดียว เดินไม่ไหวจริงๆ

"ผมตัดสินใจช้อนร่างบางเดินอุ้มออกไป บันไดด้านหลัง อุ้มเธอไปที่รถของผม และขับออกไปทันที และไม่ลืมโทรบอกลูกน้องให้ดูและความปลอดภัยของเพื่อนเธอและบอกว่าจี้กลับแล้ว

คอนโด

"ดื่มเมาอะไรขนาดนี้นะ "ผมบ่นพลางเช็ดตัวให้เธอ

"อื้ม อย่ากวน โลกมันหมุนไม่หยุดแล้วเนี่ย"

"เช็ดตัวก่อน"ผมสู้รบตบมือกับคนเมา พอเช็ดตัวเสร็จ ผมก็เอากะละมังไปเก็บและเดินกลับมาหาเธอ ผมนั่งจ้องหน้ายัยขี้เมาอยู่เนิ่นนานจี้สวยขึ้นมาก ทรวดทรงองเอวมันดูใหญ่ผิดหูผิดตา ปากชมพูระเรื่อ หน้าที่ขาวเนียน คิ้วสวยเรียงราย หน้าไร้เครื่องสำอางแล้วแท้ๆ แต่ก็ยังสวย ยิ่งมองดูเธอ ใจของผมมันก็ยิ่งเต้นแรง ตูมตามโครมคราม ความคิดลามกลอยเข้ามาในหัว อกขาวๆเกือบจะโผล่พ้นเกาะอกของเธอทำเอาผมลอบกลืนนำลายเหนียวลงคอ นี่ผมเป็นคนลามกตั้งแต่เมื่อไรกัน ผมทนไม่ไหว รีบลุกไปจัดการตัวเองในห้องน้ำทันที เมื่อเรียบร้อยดี

ผมกลับออกมา หน้าสวยยังหลับอยู่ผมจ้องดูเธออีกครั้ง ภาพวันวานที่เราเคยคบกันย้อนมาในหัวผมอีกครั้ง ผมไม่เคยลืมเธอ และผมไม่เคยมีแฟนใหม วันนั้นที่ผมเจอเธออีกครั้งใจผมกระตุกแรงมาก ผมเจอเธอแล้วทั้งที่ผมอยากโอบกอดเธอไว้แนบอกแต่ก็ไม่กล้า เพราะเราไม่เจอกันเลยตลอดระยะเวลา2ปี

ผมเองก็ไม่รู้ว่าเธอมีคนอื่นรึเปล่า จนวันนี้ที่เธอและเพื่อนๆพูด ผมเลยค่อนข้างมันใจว่าเธอยังไม่มีใคร