“ค่ะ” น้ำเสียงห้วนประชดประชัน
“คุณต้องชงกาแฟขึ้นมาให้ผมดื่มทุกเช้า”
“ได้ค่ะ”
“และคุณต้องเป็นคนเอาขึ้นมาเสิร์ฟให้ผมเอง ถ้าส่งคนอื่นมาเสิร์ฟ ผมไม่รับ ซึ่งถ้าคุณทำแบบนั้น มันก็อาจส่งผลกระทบต่อสัญญาเช่าร้านในภายภาคหน้า”
ทอฝันโกรธจัด เธอกำสองมือแน่น แต่เพราะอยู่ในสถานการณ์ที่เป็นรอง เธอจึงจำยอม
“คุณต้องการตรวจสอบกี่วันคะ”
จิรายุยิ้มอย่างเป็นต่อ “จนกว่าผมจะพอใจ”
“จิ !” เพราะความโมโหถึงขีดสุด ทอฝันจึงหลุดเรียกชื่อเขาออกไปด้วยน้ำเสียงโกรธจัด
เจ้าของชื่อยิ้มเต็มใบหน้า นัยน์ตาคมวิบวับมองเธออย่างล้อเลียน
“ว่าไงครับ คุณทอฝัน”
ทอฝันเม้มปากแน่น เธอพลาดแล้วที่เรียกเขาแบบนั้น แต่เขากลับเก็บอาการได้ดีกว่า อยู่ต่อไม่ได้แล้ว เธอออกจากห้องนี้ ต้องหนีไปตั้งหลักก่อน
“ก็ได้ค่ะ ฉันจะทำตามที่คุณต้องการ” ทอฝันรับปากเขา แล้วรีบลุกขึ้น เธอหันหลังเดินไปยังประตูห้อง ทอฝันกำลังจะยื่นมือไปจับที่เปิดประตู แต่เจ
