คนที่เพิ่งทำให้เขายอมถอยกลับไปถึงกับถอนหายใจอย่างโล่งอก เธอมองตามแผ่นหลังกว้างอย่างไม่สบายใจ เธอไม่เชื่อว่าเขาจะยอมถอยง่าย ๆ หากเธอยังคงเปิดร้านอยู่ใต้ตึกของพี่เขยของเขา เขาต้องตามรังควานเธออีกแน่ ๆ แต่หากจะให้ปิดสาขานี้ ทอฝันทำไม่ได้ เพราะมีหลายชีวิตที่รับรายได้จากร้านของเธอ พวกเขาทำงานอย่างขยันขันแข็ง จะเธอปิดร้านเพียงเพื่อจะหนีผู้ชายคนหนึ่ง แต่ต้องทำให้อีกหลายคนเดือดร้อน เธอทำไม่ได้
เมื่อไม่อาจปิดร้านหนีเขาได้ เธอก็จะอยู่ตรงนี้ เธอมั่นใจว่าหากเธอวางตัวดี ไม่ได้ทำอะไรผิด และใจแข็งมากพอ เขาก็จะไม่มีทางเล่นงานเธอได้ และไม่มีวันทำร้ายจิตใจเธอได้อีก
ดึกแล้ว แต่ไม่ว่าจะข่มตาลงอย่างไรก็นอนไม่หลับ ทอฝันนอนตะแคงหันหน้าไปหาลูก เธอกุมมือป้อม ๆ ข้างหนึ่งของจริงใจไว้ในมือนุ่มอบอุ่น แสงไฟสลัวสองดวงบนผนังห้องทำให้เธอมองเห็นหน้าลูกสาวที่กำลังนอนหลับปุ๋ยอยู่บนเตียงเดียวกัน
“จริงใจขา...ช่วงนี้หนูอยู่
