“วันนี้มีปัญหาอะไรหรือเปล่าคะ”
“ไม่มีค่ะคุณฝัน เรียบร้อยดีทุกอย่างค่ะ ยอดขายทะลุเป้ารายวันแล้วค่ะ” พนักงานสาวที่ยืนอยู่หน้าเคาน์เตอร์ตอบฉะฉาน เจ้าของร้านได้ยินก็ยิ้มกว้าง
“เก่งมากจ้ะทุกคน สงสัยสิ้นปีนี้ พี่ต้องเพิ่มเงินขวัญถุงรับปีใหม่ให้พนักงานแล้วล่ะ”
“เพิ่มจริง ๆ นะคะ อย่าหลอกพวกหนูนะ”
เจ้าของร้านแสนใจดีพยักหน้ายิ้ม ๆ
พนักงานทั้งร้านจึงส่งเสียงดีใจออกมาพร้อมกัน
“เย้ !”
ทอฝันรีบยกนิ้วชี้ขึ้นมาแตะริมฝีปาก เป็นเชิงปรามให้เงียบ ๆ พอลูกน้องพากันเม้มปากและพยักหน้าเร็ว ๆ ทอฝันก็คลี่ยิ้มออกมา เธอมองไปรอบร้าน เพื่อจะดูว่าเสียงเมื่อกี้รบกวนลูกค้าคนไหนหรือเปล่า
ทอฝันถอนหายใจบางเบา เมื่อมองไปเกือบรอบร้านแล้วไม่เห็นลูกค้าสักราย ทว่าพอสายตาเลื่อนไปยังมุมนั้น มุมที่เคยคุ้น แล้วได้สบตากับนัยน์ตาคู่เคยคุ้น ทอฝันก็ชะงัก
เหมือนทุกอย่างรอบกายหยุดนิ่ง คล้ายว่าเวลากำลังหมุนกลับ ดั่งอดีตหวนคืน
ทอ
