อีเด็กเปรต! ถ้ามันเล่นตอนที่ฉันชอบมันอยู่ ฉันคงจะเขินม้วนเป็นกิ้งกือไปแล้วแน่ๆ แต่มันมาเล่นมุกประสาทนี่ตอนที่ฉันเกลียดมันลึกถึงระดับเซลล์ ทำให้ฉันอยากจะกระโดดบีบคอมันให้ตาย
“ใครจะแต่งกับแก มโนแลนด์ว่ะ”
“เดี๋ยวก็รู้น่าาา”
เดี๋ยวก็รู้ว่ามันจะตายไม่เกินวันนี้สินะ! ฮึ่ม!
ฉันถอนหายใจเซ็งก่อนจะหันไปตอบไลน์น้องเพื่อล่อหลอกให้น้องไปเจอฉันที่อื่น เมื่อวานฉันอุตส่าห์ทบทวนเป็นอย่างดีว่าฉันจะเสี่ยงดูสักครั้งแต่พอถึงเวลา ใจฉันก็เปราะบางไม่ต่างจากหนังหน้าเอาซะเลย
Kwan’Gift: เจอกันที่อื่นก็ได้นะ ไม่ต้องมารับพี่หรอกกกก เจอที่บ้านมั้ย วันนี้มาทำงานที่บ้านพี่ใช่รึเปล่า?
ฉันพิมพ์ไวกว่าปกติประมาณสิบเท่า และแต่ละวินาทีที่รอน้องตอบมันก็ช่างยาวนานซะเหลือเกิน ไม่นานน้องก็ตอบฉันกลับมา ถึงจะเป็นแค่ประโยคข้อความธรรมดา แต่ฉันก็นึกหน้าน้องออก
Yoyo’3/12: โยอยากเจอขวัญที่มหาลัย
อ๊ากกกก เกลียดการเรียกชื่อ โดยที่ไ
