ลักหลับ...สลับขั้ว NC
1243 คำ
ตอนที่ 6
ปันปันรู้สึกหวาบหวิวเล็กน้อยที่พีทมากอดเธอ หญิงสาวพยายามควบคุมลมหายใจให้เป็นปกติ เธอรู้ว่าน้ำน่านคงเมาหลับในห้องน้ำไปแล้ว เพราะบางครั้งเธอก็เห็นน้ำน่านเป็นแบบนี้อยู่บ่อย ๆ ลองปล่อยให้พีททำไปเรื่อย ๆ ดูสิจะเป็นอย่างไร แต่รู้สึกจะไม่ใช่อย่างที่เธอต้องการ พีทลุกหนักกว่าที่เธอจะแกล้งนอนเฉย ๆ ได้ ทั้งล้วงเข้าไปในชายเสื้อบีบเคล้นเต้างามไปทั่ว จนถึงขั้นจะถอดบราเซียร์ของเธอออก หญิงสาวจึงต้องรีบพูดขึ้นเบา ๆ
“พี่พีทปล่อยค่ะ..” ปันปันรีบกระซิบบอกเพราะถ้าแกล้งหลับต่อไปคงไม่รอดเงื้อมมือของพีทเป็นแน่ นี่เขากะเหมาทั้งสองคนเลยหรือยังไง
ปันปันรีบบอกกับแฟนเพื่อนที่ใช้ลำแขนโอบรัดเธอเอาไว้แน่น ตอนนี้หญิงสาวทั้งตกใจและกลัว พยายามใช้มือยันบนแผงอกของเขา มันรัดแน่นเกินกว่าที่จะขยับเขยื้อนได้
“เธอก็ชอบพี่เหมือนกันจะปฏิเสธทำไม..หึ” เขาพูดออกมาโดยมั่นอกมั่นใจตัวเองยิ่งนัก
“พี่พีท นี่ปันปันนะ ไม่ใช่น้ำน่าน” เสียงตกใจรีบเอ่ยบอกชายหนุ่มที่กำลังขาดสติอย่างรุนแรง ไม่ได้ผล เพราะเขาตวัดร่างเล็กให้นอนราบบนที่นอน โดยมีร่างหนาเกยทับเอาไว้ ใจหนึ่งเธอก็อยากจะลอง แต่ใจหนึ่งก็กลัวเสียเพื่อน
“พี่พีทอย่าค่ะ...นี่ปันปันเอง” เสียงของปันปันถูกลืนหายลงไปในลำคอ ดวงตาสาวเบิกกว้าง เธอรู้ว่าเขาก็รู้ว่าเธอไม่ใช่น้ำน่านแต่เหมือนพีทจะแกล้งไม่รู้โดยแอบเนียน ๆ คิดว่าเธอเป็นน้ำน่าน เมื่อแฟนเพื่อนสนิททาบทับริมฝีปากลงมาบนกลีบปากนุ่มของเธอ ส่งปลายลิ้นสากใหญ่ลุกล้ำเข้ามาในช่องปากบางอย่างรวดเร็ว นี่เธอเสียจูบแรกให้คนรักของเพื่อนสนิทหรือนี่
ร่างสาวดิ้นรนให้ตัวเองพ้นออกจากการเกยทับ ทว่ายิ่งดิ้นร่างกายของเธอเหมือนจะถูกรัดมากยิ่งขึ้น เธอไม่น่าปล่อยให้เขามีโอกาสแบบนี้เลย คิดผิดจริง ๆ หนทางหนีรอดแทบเป็นศูนย์ ปันปันไม่ยอมให้ตัวเองเป็นฝ่ายเสียเปรียบได้ง่าย ๆ เธอสามารถหลุดพ้นจากรุ่นพี่บ้าตัณหา พีทเจ้าเล่ห์มาก ไม่ได้อีกคนก็มาลงอีกคน คิดได้ดังนั้นปันปันก็ไม่ยอมที่จะให้พีททำอะไรไปมากกว่านี้
พลั่ก..พลั่ก...พลั่ก.. กำปั้นเล็กๆ ทุบลงไปบนแผ่นหลังของบุรุษที่กำลังจูบเธออย่างต่อเนื่อง เพราะขาทั้งสองข้างของเธอถูกลำขาใหญ่ก่ายเกยไว้ ไม่สามารถขยับไปไหนได้ จะมีแต่มือเท่านั้นที่ยังคงเป็นอิสระ และเธอก็จะใช้มันให้เป็นประโยชน์
ไม่ได้ผล...มันไม่ได้ผลดั่งที่ใจคาดคิด ร่างสูงใหญ่ของพีทยังคงนิ่งเฉยกับความเจ็บจากกำปั้นที่เธอมอบให้ ซ้ำร้ายลิ้นหนาที่กระหวัดลิ้นนุ่มไม่ยอมหยุด ตอนนี้เรี่ยวแรงขัดขืนของปันปันเริ่มลดลง
“อืมห์” เสียงพึงพอใจดังอยู่ในลำคอหนุ่ม เมื่อเขาได้ลิ้มรสหวานที่มีอยู่เนืองแน่นในช่องปากของปันปัน หญิงสาวที่เขาก็หมายปองอยากได้เหมือนกัน พีทกะได้เธอทั้งสองคนอยู่แล้วเพียงแค่เลือกที่จะจีบน้ำน่านก่อนก็เท่านั้น
สมองของปันปันเริ่มตึงและขาวโพลนราวกับว่าตัวเธอนั้นไม่มีความคิด ไม่มีสติ มีแต่สิ่งเคลิ้มฝัน ความเป็นจริงถูกดึงออกจากก้านสมอง หลงจมดิ่งอยู่ในห้วงเสน่หาที่คืบคลานเข้ามาโดยไม่รู้ตัว กำปั้นที่กำไว้แน่นเริ่มคลายออก กางออกเต็มที่แล้วลูบไล้ไปตามแผ่นหลังของเขาด้วยอาการเคลิบเคลิ้ม
ฝ่ามือใหญ่ของพีทเคลื่อนตัวไปตามร่างกายสาว ก่อนจะมาหยุดวางบนเนินอกอวบพอดีมือ เคล้นคลึงอย่างสำราญ ประสานกับปากหนาที่บดจูบ ลิ้นที่ซอกไซ้ลิ้นนุ่มเล็ก มือใหญ่ชำนาญงานละจากทรวงอกนุ่มตึง สอดเข้าไปด้านหลังของเสื้อกล้ามรัดรูปเพื่อล้วงไปปลดตะขอเสื้อใน คราวนี้มือใหญ่ก็ได้สัมผัสกับเนื้อแท้ของทรวงอกนุ่มดุจสปริง เขาฟอนเฟ้นก้อนเนื้อก้อนนั้นอย่างสุขใจ เขาบีบปลายถันขึ้นเป็นช่อแล้วดูดกลืนอย่างหื่นกระหาย
คนตัวเล็กที่อยู่ใต้ร่างเริ่มดิ้นรนจนแผ่นหลังไม่ติดที่นอน ดิ้นไปมาราวกับว่าเธอกำลังยืนอยู่ริมกองไฟกองใหญ่ ความร้อนของเพลิงไฟกำลังทำให้เธอไหม้เกรียม สตินึกคิด อาการดิ้นรนต่อสู้จบลงอยู่ที่ศูนย์
ใบหน้าคมคายเลื่อนต่ำไปยังซอกคอขาวหอม สูดดมกลิ่นกายสาวไปทั่วลำคอ ก่อนจะเลื่อนใบหน้าไปยังเนินอกอวบสวยที่เขาต้องการดอมดม อุ้งปากร้อนชื้นของคนที่เมาอ้าอมปลายถันสีชมพูอ่อน ขยับปากดูดกลืนไม่หยุด ไม่สนใจร่างสาวที่ดิ้นเร่ากับความเสียวซ่านที่ได้รับ
“พี่พีท...อย่าค่ะ” สติของเธอกลับมาสู่ตัวเองเป็นระยะๆ ปันปันรวบรวมสติให้มากที่สุด ร้องบอกชายหนุ่มที่ดูเหมือนจะไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น กำลังง่วนอยู่กับดอกบัวอิ่มอย่างเมามันต่อไป สร้างปราการความกระสันเสียวให้กับหญิงสาวมากยิ่งขึ้น มือนุ่มๆ ที่เพิ่งมีเรี่ยวแรงกลับคืนมาออกแรงผลักบ่าของเขา เหมือนเดิม ร่างสูงใหญ่ไม่เคลื่อนไหวไปไหน เกยก่ายทาบทับอยู่อย่างนั้น
ฝ่ามือแกร่งละจากทรวงอกมาจับอยู่ตรงชายกระโปรงนอนขาสั้น ถึงดึงลงไปยังปลายเท้า เขาวางมือลงบนเนินสวรรค์อูมใหญ่ทันที ลูบอย่างแผ่วเบาภายนอกชั้นในตัวจิ๋ว ปลายนิ้วสะกิดเม็ดเกสรผ่านเนื้อผ้าบางๆ ที่ปกปิดอยู่ เท่านั้นเอง ปันปันหายใจติดขัด ร่างกายรุ่มร้อน เพลิงสวาทเผาผลาญใจ ความปรารถนาที่ไม่เคยได้สัมผัสจากใครมาก่อน วิ่งซ่านไปทั่วทั้งร่าง เธอจะปล่อยตัวปล่อยใจไปกับเขาเลยหรือเปล่า เพราะตอนนี้อารมณ์ของเธอกระเจิงไปหมดแล้ว
ไม่ได้ เธอจะให้มันเกิดขึ้นไม่ได้ พีทเป็นแฟนของเพื่อนสนิทเธอ จะให้ความสัมพันธ์ที่ไม่ได้ตั้งใจเช่นนี้เกิดขึ้นไม่ได้ หากเกิดขึ้นความเป็นเพื่อนคงยุติลงอย่างแน่นอน แต่ตอนนี้พีทไม่ยอมหยุดเขาจะรู้ตัวหรือเปล่าว่าทำอะไรลงไป ปันปันจะต้องทำให้เขารู้สึกตัวให้ได้ แต่จะทำอย่างไรนี่สิคือปัญหา เพราะเวลานี้หญิงสาวคิดอะไรไม่ออก รู้เพียงแต่ว่า ร่างกายของตัวเองนั้นถูกไฟสวาทครอบงำจนหมดสิ้น
ความปรารถนาของพีทมีอย่างท่วมท้น หัวใจเต้นเร่ากระหายสวาทเต็มพิกัด ความหอมจากเรือนกายสาวที่เขาดอมดม ปลายถันรสอร่อยที่ได้ลิ้มลอง มันเย้ายั่วอารมณ์ของเขาได้ดีนักแล กายแกร่งร้อนผ่าวอยู่ภายใต้กางเกงยีนราคาแพง อยากจะบุกเข้าถ้ำสวาทของหญิงสาวใต้ร่างเต็มทน
- ผู้เขียน
