‘เฮ้อ เสร็จสักที’
เลขาสาวถอนหายใจยาวเมื่อมองไปรอบๆ งานแล้วเหลือเพียงคนไม่กี่สิบคน ที่ส่วนมากเป็นพนักงานของโรงแรมและบริษัทอีเว้นท์ที่เธอติดต่อจ้างมากำลังเก็บกวาดรอบสถานที่จัดงาน
“พี่น้อยหน่ามีอะไรให้ตะวันช่วยมั้ยคะ”
“ว้าย พี่ว่าจะเข้าไปทัก แต่ก็ยังวุ่นๆ อยู่ อยากจะบอกว่าน้องตะวันสวยมากๆ ไม่เสียแรงที่พี่เลือกชุดนี้ให้ เดินไปทางไหนก็เห็นแต่คนพูดถึงน้องตะวันทั้งงาน พี่ละเป็นปลื้ม” พี่น้อยหน่าร่างชายใจหญิง ร้องทักเมื่อเห็นหญิงสาวที่เคยร่วมงานกันมาหลายครั้ง... เรื่องเล่นใหญ่ขอให้บอก
“งานหน้าไม่เอาแล้วนะคะพี่น้อยหน่า ชุดนี้น่าอึดอัดชะมัด จะเดินจะเหินไปไหนก็ไม่สะดวก นี่ถ้าพี่น้อยหน่าไม่คะยั้นคะยอ ตะวันไม่มีวันใส่เด็ดขาด”
ถึงเธอจะบ่นแต่ก็รู้ดีว่าพี่สาวร่างโตคงไม่ใส่ใจ เดี๋ยวงานหน้าก็คงจับเธอเล่นแต่งตัวตุ๊กตาอีก และที่น่าหนักใจก็คือพี่ท่านจะต้องจัดเต็มยิ่งขึ้นๆ ไปทุกงานนี่สิ ธารตะวันยังกลัวว
