บทที่ 1 ผู้ชายเย็นชา
เตตะวัน หรือ เต หนึ่งในแก๊งค์หนุ่มหล่อแห่งคณะวิศวะ ที่มี ภานุรุจหรือรุจ ภาสกร หรือดิว จิรัช หรือตาต้า ทั้ง4 คนเป็นเพื่อนที่คบกันมายาวนานตั้งแต่ เรียนมัธยมที่เดียวกัน
เต หนุ่มหล่อ สูง ขาว หน้านิ่งยาวกับหุ่นยนต์ พูดน้อยจนสามารถนับคำได้ เขาเป็นคนที่ไม่ชอบความวุ่นวาย นอกจากเพื่อนสนิททั้งสามคนแล้ว เขาก็แทบจะไม่คบกับใคร โดยเฉพาะสาวๆที่ชอบเข้าหา ถ้าไม่ถูกใจจริงๆเขาก็ไม่ลงไปเล่นด้วย แต่ในความนิ่งของเขา ใครจะรู้ว่าเขาเป็นเสือร้ายตัวหนึ่ง ที่ชอบล่าเหยื่ออย่างเงียบๆ โดยที่เหยื่อยังไม่ทันได้ไหวตัว ด้วยความที่เขาหล่อมาก และบุคลิกที่แสนเย็นชา มักจะถูกใจสาวหลายคนจนต้องวิ่งเข้าหา และมักติดกับดักเขาทุกราย ภายใต้หน้ากากที่ดูไม่สนโลก กับซ่อนเสือร้ายที่คอยล่าอยู่นิ่งๆ
กัญพิชชา หรือ กันยา สาวสวย หน้าตาหวาน หนึ่งในแก๊งค์นางฟ้า ที่มี นิชา แพตตี้ และลูกอม สาวสวยที่แห่งคณะนิเทศศาสตร์ มหาลัยเอกชนชื่อดังที่มีหนุ่มๆคอยไล่ตามอยู่ตลอดเวลา บุคคลิกภายนอกดูเรียบร้อยอ่อนหวาน แต่ใครจะรู้ภายในกลับซ่อน ความแซบซ่า สาวสวยแสนฉลาดเจ้าแผนการในกลุ่มเพื่อนๆ เธอคือมันสมองที่คิดแผนช่วยเพื่อนของเธอ ให้สมหวังในความรัก แต่กับตัวเองกับใช้แผนการต่างๆกับเขาไม่ได้เลย หนุ่มหลายคนแวะเวียนมาขายขนมจีบเธอ แต่เธอกับไม่ชอบผู้ชายพวกนั้น กับไปหลงชอบผู้ชายเย็นชา หน้านิ่ง ที่ไม่คิดจะสนใจเธอเลยสักนิด เมื่อเขาไม่สนใจเธอ มีหรือเธอจะยอมแพ้ ความท้าทายกำลังเริ่มต้น สำหรับเธออะไรที่ว่ายากเธอกลับยิ่งชอบ และคนเจ้าแผนการอย่างเธอ จะใช้แผนการต่างๆ ที่คอยช่วยเหลือให้มีความรักจนได้ เธอจะสามารถใช้แผนการกับเขาได้หรือเปล่า
งานแต่งงานของเพื่อนรักของเธอ นิชา ที่ถูกจัดขึ้นในโรงแรมหรูแห่งหนึ่ง เธอช่วยวางแผนให้นิชาเพื่อนรักของเธอ ได้สมหวังกับรุ่นพี่หนุ่มสุดฮอต แห่งคณะวิศวะ อย่างภานุรุจ กันยาเฝ้ามองความรักที่เติบโต จากเด็กสาวมัธยม ที่แอบตามกรี๊ดรุ่นพี่ จนสุดท้ายเมื่อเรียนจบมหาลัย ทั้งคู่ก็ได้ลงเอยและแต่งงานกันในที่สุด
"กันยา ทางนี้ ฉันเตรียมชุดเพื่อนเจ้าสาวไว้ให้แกเรียบร้อยแล้วนะ นึกว่าแกจะมาไม่ทันงานแต่งฉันแล้วนะ" เสียงนิชาเพื่อนรัก เจ้าสาวแสนสวย ในกลุ่มเธอนิชาได้แต่งงานเป็นคนแรก ด้วยเจ้าบ่าวเป็นคนคลั่งรัก เรียนจบและขอแต่งงานทันที
"ฉันจะมาไม่ทันงานแกได้ยังไง เพื่อนรักของฉันแต่งงานทั้งคน ฉันดีใจกับแกมากๆเลยนะ ในที่สุดความรักแกกับพี่รุจก็สมหวังสักที นานมากที่แล้วแกเอาแต่แอบรัก สุดท้ายก็ได้ลงเอยกัน ฉันลุ้นคู่แกแทบตาย" กันยาเดินเข้าไปสวมกอดเจ้าสาวแสนสวย
"กันยา กว่าแกจะกลับมาฉันคิดถึงแกมากเลยนะ ไม่มีคนมาคอยห้ามทัพ ฉันกับยัยแพตตี้เลย ยัยนี่คอยเล่นงานฉันตลอดเมื่อสบโอกาส" ลูกอมเดินเข้าไปสวมกอดเพื่อนสาว ที่เป็นคนคอยห้ามศึกทุกครั้งระหว่างเธอกับแพตตี้ ช่วงสี่เดือนมานี้กันยาหนีไปเที่ยวอังกฤษมา บอกว่าไปหาแม่ที่ไปทำงานอยู่โน่น แต่จริงๆไม่ใช่เลย เธอแค่จะหนีไปทำใจ บางทีเธอก็เหนื่อยเกินไป กับการต้องวิ่งตามใครบางคน จนบางครั้งเธอก็คิดว่าเธอทำไปเพื่ออะไร ทั้งที่เขาก็ยังเป็นเขา คนที่แสนจะเย็นชา
"แล้วแกจะกลับไปอีกไหม หรือจะมาทำงานที่นี่เลย" แพตตี้ที่เข้ามาสอบถามเพื่อนรักอย่างกันยา เพราะเห็นช่วงนี้กันยามันดูแปลกไป พอเรียนจบจู่ๆมันก็มาบอกกับเพื่อนว่าจะไปอยู่เป็นเพื่อนแม่ ที่อังกฤษสักพัก
"คงต้องกลับมาเลย แม่ฉันกับหุ้นส่วนได้วางรากฐานไว้แล้ว ตอนนี้ทุกอย่างมันนิ่ง แม่ฉันก็กลับมาที่นี่ แต่ถ้าฉันเบื่อๆก็อยากไปทำที่โน่นเหมือนกัน ที่นี่ก็ปล่อยให้พ่อกับแม่ดูกันไป ฉันก็อยากเริ่มศึกษางานของบริษัทจริงจังสักที" ใบหน้าและแววตาที่มีความมุ่งมั่น
"ได้เวลาแล้วพวกแกเอาแต่คุยกันอยู่นั่นแหละค่ะ" เจ้าสาวแสนสวยอย่างนิชาต้องเข้ามาตามเพื่อนๆ ของเธอที่เอาแต่เมาท์มอยกัน
"ว๊าวว!! กันยาแกใส่ชุดเพื่อนเจ้าสาว ชุดนี้สวยมากจริงๆ สงสัยวันนี้หนุ่มๆคงได้ตกหลุมแก มาขายขนมจีบไม่ขาดแน่นอน มีแกคนเดียวในกลุ่มเลยนะที่ยังไม่พาแฟมาเปิดตัวสักที หรือว่าจะเปิดวันนี้ไปเลย" แพตตี้ที่แซวฉัน อยากมีให้เปิดเหมือนกัน แต่คนนั้นยังไม่เคยให้สถานะ อะไรกับฉันเลย ฉันต้องหลบไปทำใจหลายเดือน ถ้าได้เจอกันวันนี้อีก หัวใจฉันจะอ่อนแอหรือหวั่นไหวอีกไหม งานทุกอย่างดำเนินไปอย่างราบรื่น ท่ามกลางความยินดีของแขกที่มาร่วมงานแต่ง
ชายหนุ่มหน้านิ่ง มาในชุดสูท เซ็ตผมเรียบแป้ ความหล่อและสูงของพี่เขาต่างดึงดูดสายตา หญิงสาวหลายคน ให้ตกอยู่ในภวังค์ แต่เขาก็ยังไม่สนใจใคร ฉันที่ได้แต่แอบยืนมองอยู่ห่างๆ ถ้าเป็นเมื่อก่อนฉันคงจะวิ่งเข้าใส่
"ทางนี้ โยนมาทางนี้ฉันรออยู่" เสียงของแพตตี้ที่บอกให้เจ้าสาวโยนช่อดอกไม้มาทางเธอ
"ยัยแพตตี้ แกจะมายืนบังฉันทำไม ถอยออกไปไกลๆเลย" ลูกอมที่เดินขึ้นมาอยู่ข้างหน้าแพตตี้ ที่มายืนเบียดแย่งช่อดอกไม้ของเจ้าสาว
"พวกแกสองคนนี้จริงๆเลยนะ ไม่มีใครยอมใครเลย ทะเลาะกันตั้งแต่เรียนไม่เบื่อกันบ้างหรือไง" ฉันได้แต่คอยห้ามสึกเพื่อนรักทั้งสองคน ถึงจะเป็นแบบนี้บ่อยๆ แต่พวกเธอทั้งสี่คนก็รักกันมาก แพตตี้กับลูกอมชอบแหย่กันบ่อย จึงกลายเป็นสีสรรค์ของกลุ่มเรา
ฟิ้ว~ ป๊อก ~
ฉันที่มัวแต่หันไปดูสองสาวที่ทะเลาะกันเหมือนเด็ก ไม่ทันได้มองดูที่มือ อยู่ๆช่อดอกไม้เจ้าสาวก็ล่วงลงมาที่มืออย่างไม่ตั้งใจรับ ฉันมองที่ช่อดอกไม้อย่างตกใจ และหันไปมองที่พี่เตเล็กนิดหนึ่ง พี่เขาจ้องมาที่ฉันพอดี เป็นฉันที่ต้องหลบสายตา
"อะไรกันเนี่ยดอกไม้ไปอยู่ที่กันยาเสียได้ มันยังไม่ทันมีแฟน มันจะแต่งก่อนเราสองคนได้งัย" ลูกอมที่บ่นอุบอิบ นั่นสิ พี่เตยังไม่ได้ขอฉันเลย ระหว่างเราสองคนไม่รู้ว่าเป็นอะไรกัน แค่คู่นอนที่พี่เขามานอนกับฉันมากกว่าผู้หญิงคนอื่น เป็นได้แค่นั้นจริงๆใช่ไหม ฉันได้แต่ถามตัวเอง และแอบหันไปมองพี่เขาอีกครั้ง พร้อมกับสายตาว่างเปล่าที่พี่เตมองมา เรื่องฉันกับพี่เตเริ่มตั้งแต่ปี 1เรื่อยมา