โมนั่งศึกษาแฟ้มตัวอย่างงานอยู่ที่โต๊ะตั้งแต่กลับมาจากกินข้าวในช่วงบ่าย โดยไม่ได้เหลือบมองนาฬิกาเลย จนกระทั่งได้ยินเสียงคนเดินคุยกันมาตามทางเดิน จึงละสายตาจากเอกสารแล้วเงยหน้าขึ้นไปดู
แทนเดินนำหน้าผู้ชายคนนึงมาตามทางเดิน โมจ้องหน้าผู้ชายคนนั้น เธอรู้สึกเหมือนคุ้น ๆ หน้า แต่ก็นึกไม่ออกว่าเคยเห็นที่ไหน ส่วนผู้ชายคนนั้นเองก็ปรายตามองหน้าโมกลับมาเช่นกัน จนกระทั่งผู้ชายคนนั้นหยุดยืนอยู่หน้าโต๊ะทำงานโม
“ใช่น้องโมรึเปล่าครับ” โมขมวดคิ้วมองหน้าผู้ชายที่เอ่ยทักเธอ พยายามคิดเท่าไหร่ก็คิดไม่ออก แต่รู้สึกว่าคุ้นหน้าอยู่มาก “ใช่ค่ะ พี่หน้าคุ้นมาก เราเคยเจอกันมาก่อนหรอคะ” โมตัดสินใจถามออกไป ท่ามกลางสายตาของแทนที่ยืนจ้องสถานการณ์ตรงหน้าไม่ห่าง ด้วยความกังวลว่าเพื่อนอาจจะชวดงานนี้ไป
“พี่อินครับ จำพี่ได้มั้ย เราเรียนมัธยมที่เดียวกัน” อินไขความกระจ่างให้คนตรงหน้า น้องโมหน้าไม่เปลี่ยนไปจากตอนเด็กมากนัก ทำใ
