ตอนที่ 2
1079 คำ
ตอนที่อรพิมมาถึงร้านอาหาร หล่อนมองผ่านผนังซึ่งเป็นบานกระจกสีชาเข้าไปยังห้องคาราโอเกะที่จอห์นโทรมาจองเอาไว้ เห็นแดนน์กับอาร์ตกำลังนั่งครวญเพลง ร้องคาราโอเกะกันอย่างสนุกสนาน
“ขอโทษที่มาช้าค่ะ… ”
อรพิมกล่าวกับเพื่อนๆ ของสามี รู้สึกแปลกใจที่มีหล่อนเป็นผู้หญิงเพียงคนเดียวในห้อง ไม่มีเพื่อนคนอื่นมาร่วมงาน
“ไม่เป็นไร… แค่รู้ว่าอรจะมาพวกเราก็ดีใจแล้ว”
อาร์ตกล่าว
“สุขสันต์วันเกิดค่ะพี่อาร์ต ขอโทษที่อรเตรียมของขวัญให้ไม่ทัน... ขอติดเอาไว้ก่อนนะคะ”
“ไม่ต้องลำบากหรอกครับน้องอร... ”
อาร์ตเชื้อเชิญให้หญิงสาวนั่ง จอห์นเดินไปเปิดประตูรับเค้กก้อนใหญ่ที่โทรสั่งมาเซอร์ไพรส์เจ้าของวันเกิด
อรพิมขยับเข้ามาช่วยปักเทียนรอบเค้กวันเกิด
“ได้เวลาเป่าเทียนแล้วค่ะพี่อาร์ต”
อรพิมขยับออกมา หลังจากปักเทียนรอบเค้กก้อนใหญ่
ครั้นพอสิ้นเสียงเพลงแฮปปี้เบิร์ดเดย์ที่เพื่อนๆ ร้องประสานเสียงอวยพรผ่านไมโครโฟนจบลง เจ้าของวันเกิดก้มลงเป่าเทียน ตัดเค้กแจกจนครบทุกคน
“ดื่มฉลองกันโว้ยเพื่อน… ”
อาร์ตเชิญชวน แดนน์รินเหล้าให้เพื่อนๆ จากนั้นเสียงปากแก้วกระทบกันดังขึ้นตามมาอีกหลายครั้ง อาร์ตสั่งทั้งเหล้าและเบียร์มาเต็มที่
“น้องอรดื่มด้วยกันนะครับ… พี่ดีใจจังที่น้องอรมา”
อาร์ตคะยั้นคะยอ
“อุ๊ย… อรดื่มเหล้าไม่เก่งค่ะ”
หญิงสาวรีบปฏิเสธ
“พวกพี่รู้ว่าน้องอรอยู่คนเดียว… คงเหงาแน่ๆ ก็เลยชวนออกมาเปิดหูเปิดตา”
อาร์ตกล่าว พอลับสายตาของหล่อนจอห์นก็หันไปกระซิบเบาๆ กับแดนน์
“ยาอยู่ที่ใคร?”
“อยู่ที่กู… ”
แดนน์พยักหน้า ยาปลุกเซ็กส์ตัวนี้ที่เพิ่งได้มาสดๆ ร้อนๆ เขาลือกันว่าเด็ดนัก ใครโดนเข้าไปรับรองว่าเสี้ยนไปจนถึงเช้า
“งั้นดื่มเบียร์ได้ไหม… เดี๋ยวพี่สังเบียร์สดมาให้นะครับ”
อาร์ตรีบถาม เพื่อให้ทุกอย่างเป็นไปตามแผนการ จะต้องหาทางให้หล่อนดื่มเบียร์ผสมยา
“ถ้าเบียร์ได้ค่ะ… ”
หญิงสาวพยักหน้า โดยหารู้ไม่ว่าเพื่อนชั่วๆ ทั้งสามคนของผัว… กำลังคิดหื่น วางแผนขยี้สวาทหล่อน
ครู่ต่อมาเด็กเสิร์ฟก็เดินเข้ามาที่หน้าห้องพร้อมกับเบียร์สดในแก้ว
แดนน์รีบเดินออกไปรับ ยืนคุยกับเด็กเสิร์ฟครู่สั้นๆ แอบใส่ยาลงแก้วแล้วเดินเข้ามาในห้อง
“นี่ครับ… ของน้องอร”
แดนน์วางแก้วเบียร์ลงตรงหน้าอรพิม
“ชนแก้วกันนะครับทุกคน… ”
เจ้าของวันเกิดยกแก้วขึ้นเชื้อเชิญอีกครั้ง เสียงปากแก้วกระทบกันเบาๆ อรพิมดื่มจนหมดแก้ว ฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ผสมยาปลุกเซ็กส์ทำให้หล่อนเริ่มผ่อนคลาย คุยกับเพื่อนๆ ของสามีอย่างสนุกสนาน กระทั่งราวๆ ยี่สิบนาทีต่อมา ยาปลุกเซ็กส์เริ่มออกฤทธิ์
“น้องอรเป็นไรครับ… ”
แดนน์รีบถาม เมื่อเห็นร่างของอรพิมโอนเอนเหมือนจะทรงกายไม่อยู่
“รู้สึกมึนๆ และง่วงมากค่ะพี่แดนน์”
หญิงสาวตอบ หารู้ไม่ว่าผู้ชายหื่นที่อยู่ในห้องแอบมองสบตากันอย่างตื่นเต้น
“ถ้างั้นเรากลับกันดีกว่า… ”
อาร์ตกล่าว จอห์นปรี่เข้ามาพยุงร่างของหญิงสาว
“น้องอรไหวนะครับ”
จอห์นถามขณะประคองร่างเอิบอิ่มมาที่รถ
“ไหวค่ะ… อรบอกไม่ถูกค่ะว่าเป็นอะไร”
หญิงสาวพยายามขืนกายออกจากอ้อมแขนของจอห์น เมื่อสังเกตเห็นว่าเขากอดหล่อนแน่นจนผิดสังเกต
“ให้พี่อุ้มนะครับ”
จอห์นไม่ยอมปล่อย รีบช้อนร่างเอิบอิ่มของเมียเพื่อนขึ้นอุ้มเอาไว้ในอ้อมแขน
อรพิมรู้สึกว่าแขนขาอ่อนแรงจนต้องยอมให้เขาอุ้มเข้ามานั่งในรถง่ายดาย
จากนั้นหล่อนก็เกิดอาการสะบัดร้อนสะบัดหนาวขึ้นมาอย่างแปลกประหลาด
จู่ๆ ก็เกิดอาการใบหน้าร้อนวูบวาบราวกับว่าโลหิตในกายกำลังสูบฉีดอย่างแรง และสติที่ยังหลงเหลืออยู่… ก็ทำให้หล่อนฉุกคิดขึ้นได้ว่าอาจจะเป็นผลมาจากเบียร์ที่ดื่มเข้าไปหลายแก้ว
“อร.. อรเป็นอะไรไม่รู้”
“ไม่มีอะไร… ปล่อยตัวตามสบายครับ เดี๋ยวพวกพี่ๆ จะทำให้น้องอรจะมีความสุข… จะทำให้น้องอรหายเหงา”
แดนน์กระตุกยิ้มอยู่ในความมืดสลัวภายในรถ
“อะไรนะ… อย่าบอกนะว่าอรโดนมอมยา?”
เหยื่อสาวเค้นน้ำเสียงถาม
“อย่าว่าอย่างนั้นอย่างนี้เลยนะ บอกตรงๆ ว่าพวกพี่แอบชอบน้องอรมานานแล้ว… อยากเอาน้องอรมานานแล้ว”
แดนน์สารภาพออกมาจนสิ้น
“อะไรนะ… ”
อรพิมตกใจแทบช็อก นึกเสียใจที่ไม่ได้ระแวดระวังเลยสักนิด ที่ยอมออกมางานวันเกิดทั้งที่เป็นช่วงเวลากลางคืนก็เพราะไว้ใจ ใครจะคิดว่าเพื่อนสนิททั้งสามคนของสามีจะกล้าใช้วิธีเลวทรามต่ำช้าถึงเพียงนี้
“อย่าเพิ่งพูดอะไรในตอนนี้… เอนหลังพักสักครู่ เดี๋ยวดีเอง… ปล่อยอารมณ์ตามสบาย เดี๋ยวจะดีเอง”
แดนน์รีบปรับเบาะเอนนอน ความมึนงงแปลกๆ มือไม้ที่อ่อนแรง ทำให้อรพิมจำต้องเอนหลังลงนอนอย่างว่าง่าย
ในนาทีนี้ หล่อนรู้สึกราวกับว่าตัวเองกำลังถูกสะกดด้วยเวทมนตร์อะไรสักอย่าง ให้เกิดร้อนรุ่มอยู่ลึกๆ ในอกขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก
“โอ๊ย… อรเป็นอะไรไม่รู้”
หญิงสาวถึงกับยกมือเรียวขึ้นลูบไล้ต้นแขนของตัวเองไปมา เนื้อตัวบิดเร่า มือข้างหนึ่งของหล่อนลูบล้วงลงมาที่หน้าขาเบียดชิดของตัวเองด้วย ความรู้สึกที่ยากจะบรรยาย ราวกับว่าร่างกายของหล่อนกำลังร่ำร้อง… โหยหาอะไรสักอย่าง
“อรเป็นอะไรไปนี่… ”
เสียงของอรพิมสั่นเครือ
“เขาเรียกว่าอาการเสี้ยนครับ… เดี๋ยวเข้าม่านรูดแล้วน้องอรจะสนุก”
อาร์ตกับจอห์นขึ้นมานั่งประกบหญิงสาวที่เบาะหลัง แดนน์สตาร์ทเครื่องยนต์แล้วรีบขับรถออกมาจากร้านอาหาร
“ทำไมพวกพี่ทำกับอรแบบนี้… พวกพี่ใจร้ายที่สุด… เลวมาก”
คนที่ทอดกายระทวยอยู่บนเบาะ สบถออกมาเบาๆ ด้วยน้ำเสียงและแววตาเหมือนตกอยู่ในอาการทรมานกับความรู้สึกบางอย่างที่ไม่กล้าเอ่ยออกมาในตอนนี้
“อ๊า… ”
- ผู้เขียน
