บทที่ 15 ไม่รักแล้ว...ก็อย่ามารัก

1643 คำ

...อยู่ ๆ ก็มีเสียงฟ้าร้อง ท่ามกลางเสียงร้องไห้ ภายนอกโรงแรมนี้ฝนกำลังเทลงมาอย่างหนัก เจนจิราลำตัวโยกคลอนอย่างหนักจากแรงกระแทกกระทั้นของเขา “ฮึก พี่พีร์...” ความรู้สึกตอนนี้ต่างจากตอนแรก มีแต่ความเจ็บร้าวตรงนั้น เธอมองเขาด้วยสายตาที่พร่าไปด้วยหยาดน้ำตา ส่วนเขาก็สั่นสะท้านไปทั้งตัว ชายหนุ่มสุขใจเหลือคณา เขาเสียวไปทั้งกาย ชายหนุ่มกดกระแทกใส่ไม่บันยะบันยังจนได้ยินเสียงเนื้อกระทบดังปึก ๆ นานเข้าร่างกายก็เริ่มตอบสนองความต้องการของเขา เจนจิราหายใจหอบถี่ เธอรู้สึกดีขึ้นมากหลังจากช่องทางรักปรับตัวได้ ...เสียงฝนพรำนอกหน้าต่าง ไอเย็นจากภายนอกนั้นยิ่งทำให้เครื่องปรับอากาศภายในโรงแรมสุดหรูนี้เย็นฉ่ำ ทว่าไม่ได้ทำให้คนสองคนภายในห้องนี้รู้สึกหนาวเลยสักนิด “อืม พี่พีร์...” ใบหน้าสวยเฉี่ยวเหยเก เจนจิรายกมือขึ้นวางที่แผ่นอกแน่น ๆ ของเขา เธอลูบเบา ๆ ด้วยความรู้สึกเสียวซ่านอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ขณะที่คน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม