“.........”
“ไว้มีโอกาศเจอกันข้างนอก ก็ยังทักพี่ได้นะ”
“พี่ชอบผม ผมดูออก แต่กับผมพีี่ดูผมไม่ออกหรือไง!” วีเอ่ย
“พี่ไม่เข้าใจ” ไอยูเอ่ย
“พี่ว่าผู้ชายกับผู้หญิงที่ไม่ได้เป็นเพื่อนกัน แต่เข้ามากอดกันแบบนี้....จูบกันแบบนี้”
“อื้ออออ”
วีคว้าไอยูขึ้นมากอด ก่อนกดจูบลงบนริมฝีปากของเธอแล้วสอดลิ้นดูดดึงไปมา
“พี่ว่าเขาคิดอะไรกัน!”
วีเอ่ยถามหลังจากผละจูบออก เขาจ้องหน้าไอยูที่ถูกกอดอยู่แบบนั้น
“หมายความว่าไง”
“ผมแสดงออกไม่ค่อยเก่ง แต่ผมทำเต็มที่แล้ว แต่พี่ก็ยังไม่รู้ พี่ไม่รู้หรอกว่าผมไม่กล้าแม้แต่จะขอพี่เป็นแฟนด้วยซ้ำ ทั้งที่ผมรู้ว่าพี่รู้สึกยังไง”
วีสารภาพออกมาแล้วว่าเขาคิดยังไงเพราะอะไรถึงเป็นแบบนี้
“สองวันที่พี่หายไป พี่ไม่รู้หรอกว่าผมคิดถึง จนผมต้องมาหาพี่เองที่นี่” วีเอ่ย
“.........”
“แล้วนี่มันสายไปหรือยังถ้าผมจะขอพี่เป็นแฟน”
“ห๊ะ! นายว่าไงนะ!”
“เมื่อกี้พี่บอกพี่จะถอยไปจากผมไง พี
