พันธนาการรักนายก้อนหิน

ก็แค่คนเมา

"สวัสดีครับคุณภูผา วันนี้ไม่ทราบว่าจะรับอะไรดี หรือว่าเหมือนเดิมผมจะได้ให้เด็กๆยกขึ้นรถให้เลย"

เถ้าแก่เจ้าของร้านขายส่งของจำพวกเครื่องดื่มมึนเมากล่าวทักทายลูกค้าวีไอพีอย่างภูผาด้วยถ้อยคำสุภาพที่สุดเท่าที่จะทำได้เพื่อเอาอกเอาใจ ด้วยภูผามาซื้อเหล้าที่ร้านของเขาทุกอาทิตย์และแต่ครั้งตกเป็นเงินนับหมื่นบาท เขาจะไม่ยอมเสียลูกค้าดีๆอย่างนี้แน่นอนทั้งที่ปกติเขาไม่ได้เป็นคนชอบประจบประแจงเลยก็ตาม

"พวกนี้มีของไหม"

ภูผาที่กำลังนึกเบื่อในรสชาติของเหล้าแบบเดิมๆที่กินเป็นประจำอยู่ทุกวันเดินเข้ามาภายในร้านเพื่อจะหาอะไรที่แปลกใหม่ทั้งที่ปกติเขาจะมาแต่หน้าร้านเพื่อสั่งของและจ่ายเงินแล้วก็กลับ

ร่างใหญ่ที่ไม่ค่อยปรากฏตัวให้คนในละแวกนี้เห็นมากหนักเดินจนรอบร้านเหล้าจนสายตาของเขาไปสะดุดเข้ากับกล่องเหล้านอกราคาแพงที่ร้านเหล้าทั่วๆไปไม่มีขายต้องสั่งนำเข้าเท่านั้น

"มีครับ แต่ไม่มากเพราะท่านผู้กำกับคณิตโทรสั่งเอาไว้หลายขวดก่อนหน้าที่คุณภูผาจะมาไม่นานนี้เอง"

เถ้าแก่ร้านขายเหล้าเดินเข้ามาบริการลูกค้าคนพิเศษที่เงินหนาพอตัวเป็นอย่างดี เขาแทบจะคลานเข่าเข้ามาเลยเพื่อหวังจะเอาเงินจากลูกค้าคนนี้

"ผู้กำกับคณิต"

คิ้วหนาของคนที่ไม่เคยยิ้มขมวดเข้าหากันทันทีเพื่อจะนึกทบทวนว่าเคยไปได้ยินชื่อที่เถ้าแก่ร้านเหล้าเอ่ยถึงมาจากไหน

ชื่อนั้นมันช่างคุ้นหูแต่เขาก็นึกไม่ออกเพราะเขานั้นเพิ่งจะกลับมาอยู่เมืองไทยได้เพียงแค่สองปีหลังจากที่ไปใช้ชีวิตที่นั่นนานนับสิบกว่าปี และตั้งแต่กลับมาเขาเองก็เจอคนไทยด้วยกันน้อยมาก

"ใช่ครับ พอดีลูกสาวท่านผู้กำกับเขาจะแต่งงาน ท่านก็เลยสั่งไปเลี้ยงแขกคนใหญ่คนโตในงาน"

เถ้าแก่ร้านเหล้ายังคงพูดไปเรื่อยๆเพื่อหวังขายของแพงพวกนี้ให้ออก เพราะลูกน้องนั้นสั่งของมาเกินจนเขาเองยังหาทางขายให้ใครไม่ได้ กระทั่งภูผามาถามถึงเข้าพอดีเลยสบโอกาสที่จะขายออกให้หมด

"เอาส่วนที่เหลือขึ้นรถ"

ภูผาเริ่มจะอารมณ์ไม่ดีเพราะความพูดมากของเถ้าแก่ร้านเหล้าเขาเลยเสียงดังขึ้นนิดๆ พร้อมกับในหัวก็ยังครุ่นคิดถึงชื่อที่เถ้าแก่คนนั้นเอ่ยถึงอย่างไม่ได้หยุดหย่อน

"ครับๆ"

เหล้านอกราคาแพงถูกขนขึ้นรถกระบะที่มาจอดติดเครื่องอยู่หน้าร้านในทันที และเถ้าแก่เจ้าของร้านก็รีบรับเงินจากภูผาแล้วก็รีบเข้าร้านไปเพราะรู้ตัวว่าทำให้คนอย่างภูผาที่อารมณ์ร้อนอย่างกับไฟไม่พอใจ

อลิสสา

ระหว่างทางเดินไม่กี่ก้าวเพื่อจะมาขึ้นรถที่จอดติดเครื่องเอาไว้ มีหนึ่งชื่อที่เขาเคยเรียกอยู่บ่อยๆเมื่อสิบกว่าปีก่อนผุดขึ้นในใจของเขาทำเอาฝีเท้าที่กำลังก้าวเดินของเขาชะงักลง ทุกสิ่งอย่างที่ลืมไปแล้วเพราะกาลเวลามันล่วงเลยมานานแสนนานพอสมควรกลับย้อนกลับมาหมดทุกสิ่ง

จูบแรกของเขากับเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง ที่ทำให้เขากับเธอต้องแยกจากกันชั่วชีวิต

"บ้าฉิบ"

มือหนาของชายหนุ่มตบเข้าอย่างแรงบนหลังคารถเพื่อไล่เรื่องราวมากมายออกจากหัว ก่อนจะเดินไปหยิบเหล้าที่อยู่บนกระบะรถขึ้นมาเปิดดื่มเดี๋ยวนั้นหลายอึกราวกับกระหายเพื่อดับความคิดในหัว

"สวัสดีค่ะคุณฟ้า"

เจ้าของร้านสปาครบวงจรร้านใหญ่ที่สุดในจังหวัดรีบเปิดประตูออกมาต้อนรับหญิงสาวสวยที่กำลังจะเปิดประตูร้านของเธอ สิ่งที่ทำให้เธอต้องลนลานออกมาต้อนรับลูกค้าคนนี้ขนาดนี้ก็เพราะเกรงกลัวในอิทธิพลของคนที่จ่ายเงินให้กับหญิงสาวมาในวันนี้เป็นอย่างมากเพราะเขาคนนั้นเป็นถึงลูกชายท่านผู้ว่าของจังหวัดนี้

"สวัสดีค่ะ"

อลิสสาถึงกับสะดุ้งตกใจที่มีคนเปิดประตูออกมาจากภายในร้านจังหวะเดียวกับที่เธอกำลังจะเอื้อมมือไปเปิดประตูเช่นกัน

"เชิญด้านในเลยค่ะ คุณดรีมโทรมาจองคิวเอาไว้ให้เรียบร้อยแล้วค่ะ"

เจ้าของร้านสปารีบพาหญิงสาวสวยที่เธอนั้นพอจะรู้จักอยู่บ้างว่าเป็นลูกเต้าเหล่าใครและเป็นว่าที่ภรรยาของใครเข้ามาภายในร้านของเธอทันที

"ค่ะ"

หญิงสาวที่ออกจะเหงานิดหน่อยอย่างอลิสสาจำยอมเดินเข้ามาภายในร้านสปาเพื่อจะเข้าคอร์สเจ้าสาวที่ว่าที่สามีของเธอได้จองคิวเอาไว้ให้แล้ว แต่ใจอยากให้เขามาด้วยมากกว่าการโทรมาจองคิวเพราะคนไม่มีเพื่อนอย่างเธอจะได้มีเพื่อนมานั่งรอตรงนี้

"น่าอิจฉาจังเลยนะคะมีว่าที่สามีที่ใส่ใจแบบนี้ ถ้าเป็นพี่คงหลงสามีหัวปักหัวปำ"

เจ้าของร้านสปาก็ยังคงพร่ำพรรณนาไปเรื่อยๆตามสไตล์ของเธอเพื่อไม่ให้ลูกค้าเหงา และจะได้หลงคารมเธอไปด้วยเพื่อจะซื้อคอร์สเพิ่ม

"เหรอคะ"

อลิสสาแอบแก้มแดงนิดๆเพราะมันก็จริงอย่างที่เจ้าของร้านสปาพูดด้วยเธอนั้นก็หลงใหลในความดีของว่าที่สามีคนนี้ไม่ใช่น้อยไม่อย่างนั้นเธอคงไม่ตกลงแต่งงานด้วย

"ห้องเปลี่ยนชุดอยู่ทางนั้นนะคะ"

เจ้าของสปาที่วันนี้ต้องลงมือบริการลูกค้าด้วยตัวเองเพราะถูกธาวินทร์เจ้าของเงินก้อนโตที่จ่ายให้กับเธอสั่งมารีบแยกตัวกับว่าที่เจ้าสาวของเขาไปเตรียมตัวทำงานทันทีโดยที่เธอส่งว่าที่เจ้าสาวตรงที่เกือบจะถึงหน้าห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า

"ค่ะ"

อลิสสาเดินไปเปลี่ยนเสื้อผ้าตามปกติเหมือนกับครั้งอื่นๆที่เธอนั้นมาใช้บริการสปา และก็ออกมาเข้าคอร์สที่ธาวินทร์ว่าที่สามีของเธอในอีกสามวันจะได้แต่งงานกันซื้อเอาไว้ให้

เธออยู่ในร้านสปาแห่งนี้นานนับหลายชั่วโมงเพื่อให้เธอนั้นสวยตามที่ว่าที่เจ้าบ่าวอยากได้ อลิสสาเธอไม่ค่อยชอบเท่าไหร่เพราะมันค่อนข้างเสียเวลาแต่เพื่อให้คนที่เธอรักพึงพอใจเธอก็ยินดีที่จะทำจนจบคอร์สอันยาวนาน

"ขับรถดีๆนะคะ"

หญิงสาวรูปร่างอวบอั๋นเจ้าของร้านสปาที่วันนี้ทำงานหนักเป็นพิเศษเพราะปกติเธอจะมีลูกน้องทำงานให้ไม่เคยลงมือทำเองแบบวันนี้เดินออกมาส่งว่าที่เจ้าสาวที่สวยตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าถึงลานจอดรถเพื่อจะได้กลับไปรายงานเอาหน้ากับว่าที่เจ้าบ่าวที่กำลังรอเธอรายงานผลงานของวันนี้อยู่

"ค่ะ"

อลิสสายิ้มขอบคุณคนที่เดินมาส่งเธอก่อนจะรีบก้าวขึ้นรถเก๋งคู่ใจเพื่อจะได้รีบกลับบ้านเพราะเวลานี้ฟ้าเริ่มมืดแล้ว เธอกังวลว่าพ่อของเธออาจจะเป็นห่วงเธออยู่ที่ป่านนี้ยังไม่กลับบ้าน

"หนูฟ้า"

เสียงหนาลอยตามสายลมที่กำลังพัดเอื่อยๆในเวลาใกล้มืด ผ่านทะลุเข้าไปในประตูรถเก๋งสีขาวคันเล็กที่หญิงสาวกำลังจะปิดมัน

"พี่หิน กรี๊ดดดด"

ร่างบางรีบออกมาจากรถคู่ใจที่มักขับไปไหนมาไหนเป็นประจำเพื่อมาตามหาเสียงของใครบางคนที่เธอนั้นยังคงจดจำได้ดี

แต่ทว่ากลับมีมือหนามาปิดเข้าที่ปากและจมูกของเธอพร้อมกับมีลำแขนใหญ่อีกข้างเข้ามารัดเธอเอาไว้ทั้งตัว

หญิงสาวพยายามกรีดร้องสุดเสียงด้วยความหวาดกลัว แต่ก็ไร้ผลเพราะเสียงที่เธอพยายามเปล่งออกมาถูกใครก็ไม่รู้ปิดกั้นมันเอาไว้

เธอพยายามดีดดิ้นเพื่อให้หลุดพ้น แต่ไม่นานสติของเธอก็เลือนหายไปเพราะขาดอากาศจะหายใจ