“เหลวไหล”
“เรื่องจริงนะคะ”
“กลัวอาจะเป็นแบบนั้นเหรอ”
“ก็กลัวนิดหน่อยค่ะ”
“ไม่หรอก อาคิดว่าถ้าได้ร่วมชีวิตกับใครแล้ว จะมีกันและกันตลอดไป ไม่นอกใจไปมีบ้านเล็กบ้านน้อยอีก”
“คุณอาสัญญาแล้วนะคะ”
“สัญญา นี่กลัวขนาดนั้นเลยเหรอ”
“ก็คุณอาเนื้อหอมนี่คะ”
“เขามาชอบเรา ก็ไม่ได้หมายความว่าเราจะต้องไปชอบเขาตอบนี่นา”
“คุณอาทนไหวเหรอคะ มีสาวๆ มายั่วถึงที่”
“อามีแก้วอยู่แล้วทั้งคน หิวก็กินแก้วไง”
“แล้วถ้าแก้วท้อง กินไม่ได้ล่ะคะ คุณอาจะไปมีคนอื่นไหม”
“ถามแบบนี้เหมือนดูถูกน้ำใจอาเลยนะ”
“แก้วแค่หวงคุณอาน่ะค่ะ ขอโทษนะคะ ถ้าทำให้คุณอาไม่พอใจ”
“ไม่หรอก แค่รู้สึกน้อยใจที่แก้วไม่ไว้ใจอา”
“ไม่ใช่ไม่ไว้ใจอานะคะ แต่ไม่ไว้ใจคนอื่น”
“อายังไว้ใจแก้วเลย”
“แน่ะ! จริงเหรอคะ ตอนคุณพ่อแซวว่าแก้วมีแฟนเหรอ คุณอาทำหน้าโกรธแก้วด้วย”
“ตอนไหน” อาทิจใบหน้าเหลอหลาได้อย่างแนบเนียน เขาหวงเธอจริงๆ นั่นแหละ
“ยั่วอาทั้
