เก็ดแก้วหัวเราะอย่างมีความสุข ท้องฟ้า สายลม แสงแดดรอบกายทำให้เธอยิ้มกว้าง
“แต่อามีความสุขมากๆ ต่างหาก” ทุกวันเขาจะพาเธอไปเดินเล่นที่ริมหาด และเข้าครัวทำอาหารด้วยกัน เก็ดแก้วเดินไปตรงไหน คนชอบคลอเคลียร์ ตามติดมาด้วยไม่ยอมห่าง
“คุณอาคะ” เธอเรียกเขาอย่างเกรงใจ
“หืม... ว่าไง”
เขาวางคางกับไหล่ของเธอแล้วเดินตามเหมือนเด็กๆ เธอทำกับข้าวไม่ถนัด อีกทั้งเธอทำกับข้าวไม่ค่อยเก่งเท่าไหร่
“อ๋อ... รู้แล้วจะให้อาช่วยทำเหรอ”
“อุ๊ย! คุณอา” เธออุทาน เขากอดเอวบางเอาไว้จากทางด้านหลัง
“ว่าไงครับ จะให้ช่วยทำอะไร”
“ถ้าจะช่วย ไปช่วยตรงโน้นก็ได้ค่ะ” เธอชี้ไปยังผักสลัดมากมาย
“อาอยากช่วยตรงนี้นี่นา” เขากอดเธอเอาไว้ จับมือเธอช่วยกันหั่นเนื้อ
“คุณอาคะ อุ๊ย!” เธอเงยหน้าจะคุยกับเขา แก้มก็ชนกับปากและจมูกของเขาเข้าให้
เขายิ้มกริ่มอย่างมีความสุขที่ได้สูดดมแก้มหอมๆ ของเธอ
“ชอบให้อาหอมแก้มก็ไม่บอก” เขากระซิบ
“อะ
