ตลอดระยะเวลาที่มีงานสวดศพบิดามารดา เขาไม่ได้ล่วงเกินเธอเลย แค่นอนกอดกันเฉยๆ เธอซุกเข้าหาอกกว้างของเขาอย่างขวัญเสีย แต่สำนึกว่าเธอต้องเก็บเกี่ยวช่วงเวลานี้เอาไว้ให้มากที่สุด เพราะหลังจากนี้คงไม่มีโอกาสอีกแล้ว
เธอเป็นเด็กสาวและเขาก็มีอายุ แม้เขาจะดูไม่แก่ก็ตามที แต่เธอเข้าใจว่าเป็นธรรมดาของคนรุ่นเขาที่อยากจะกินเด็ก หากเขาเบื่อก็คงหาคนใหม่
แม้เธอจะคิดว่าอาทิจไม่ได้เป็นคนแบบนั้น แต่สถานะของเธอกับเขามันไม่ใช่ ถ้าเขาเข้ามาจีบเธอธรรมดาทั่วไปเหมือนชายอื่นคงไม่คิดมาก
แต่เขาเป็นเจ้าหนี้ เธอยอมเขาเพราะบิดามารดาเป็นหนี้ ถึงเขาจะไม่เอ่ยปาก แต่เธอรู้ว่าเขาอยากได้
อาทิจฉลาดที่ไม่เอ่ยปาก เพราะเธอคิดว่าเขาเป็นคนดี และจนบัดนี้เธอก็ไม่ได้คิดว่าเขาเลวร้ายอะไร
เธอไม่อยากเกาะเขากิน เธอไม่มีอะไรเลย ทุกสิ่งทุกอย่างที่เห็นเป็นเพียงสิ่งของฉาบฉวยที่บิดามารดาปรุงแต่งเอาไว้พร้อมกับหนี้สินก้อนโต เธอเป็นคนคิดมาก
