นักเรียนหัวไว 25++
1852 คำ
“พี่คามินทร์คะ...เวฬาเจ็บ...”
หลังจากเดินออกมาได้สักพัก เวฬาก็รีบบอกขึ้นเมื่อมือใหญ่ที่จับมือเธออยู่นั้นบีบแรงขึ้นเรื่อยๆจนเธอรู้สึกเจ็บ
“พี่ขอโทษ เฮ้อ พี่อยากกลับออกจากงานแล้วอ่ะ เรากลับกันเลยไหม?”
คามินทร์เอ่ยขอโทษพร้อมรีบเอามือออก ก่อนจะชวนเวฬากลับเพราะอยากสานต่อในสิ่งที่ต้องการแล้ว
“แต่คุณพ่อบอกให้รอก่อน เห็นว่ามีคนอยากให้รู้จักน่ะค่ะ”
“เฮ้ออออ พี่ล่ะไม่ชอบไอ้หมอนั่นเลยจริงๆ...”
คามินทร์ที่หัวร้อนจากความหึงหวงได้แต่แสดงอาการหงุดหงิดออกมา เขาอยากออกไปดูดบุหรี่คลายเครียดเหลือเกินแต่ติดตรงที่เวฬาไม่ชอบให้เขาดูดบุหรี่นี่สิ
“พี่ขอไปเข้าห้องน้ำก่อนได้ไหม...เดี๋ยวเวฬาไปยืนรอพี่ตรงนั้นก่อนนะ ไม่นานหรอกเดี๋ยวพี่รีบกลับมา”
“ค่ะ”
พูดจบคามินทร์ก็รีบพาเวฬาไปยืนหลบอยู่ห่างจากคนในงานเมื่อกลัวว่าจะมีคนมาถูกใจแฟนสาวของเขาอีก ก่อนจะเดินออกมาเพื่อไปเข้าห้องน้ำอย่างที่เขาบอกเธอ
ส่วนเวฬานั้นเธอก็เข้าใจถึงอาการหึงหวงของเขา เพราะคิดว่าถ้าเขาไม่รัก ก็คงไม่หวงเธอ แต่อาการเหล่านี้ของคามินทร์นั้นเริ่มหนักขึ้นเรื่อยๆ เมื่อเธอเริ่มถูกจำกัดในสิ่งที่อยากทำมากขึ้นจนกลายเป็นการจำกัดอิสระที่เธอเคยมี แต่ด้วยคิดว่าเธอนั้นรักเขาเลยยอมทำในสิ่งที่เขาต้องการมาตลอดแบบในตอนนี้
“นี่เธอ ฉันให้ 10 ล้าน ไสหัวไปจากฮาเดสของฉัน”
“ไร้สาระน่า เป็นอดีตไปแล้วก็ควรเป็นแค่อดีต ฉันไม่สนใจเงินของเธอหรอก”
ขณะที่ดาวรินทร์กำลังล้างมืออยู่ อิงอิงที่หาโอกาสเดินตามเธอเข้ามาในห้องน้ำยื่นข้อเสนอออกมา แต่ดาวรินทร์ไม่สนใจ เมื่อเธอนั้นอยากได้ฮาเดสมากกว่าเงินอันน้อยนิดพวกนั้น
“นี่เธอ!! ฉันเป็นรุ่นพี่ ให้เกียรติกันหน่อย!”
อิงอิงถึงกับโมโห
“รุ่นพี่เหรอ หึหึ ก็ทำตัวให้สมกับเป็นรุ่นพี่หน่อยสิ”
ดาวรินทร์ไม่สนใจคิดจะเดินเลี่ยงออกมาเมื่อฮาเดสคงกำลังรอเธออยู่
หมับ!!
แต่อิงอิงเดินมาจับแขนของเธอกระชากกลับมา จนดาวรินทร์หันมาตวัดสายตาไม่พอใจใส่
“ทำอะไรน่ะ!!”
“ฉันเตือนดีๆแล้วนะ! อยากลองดีนักใช่ไหม!”
เพี๊ยะ!!
และอิงอิงก็ตบเข้าไปที่หน้าของดาวรินทร์เข้าเต็มแรงจนหน้าขาวเปลี่ยนเป็นสีแดงขึ้นมาทันที
“นี่แก!!”
เพี๊ยะ! ผลั๊วะ!
และจากนั้นทั้งสองก็เปิดศึกใส่กันอย่างไม่มีใครยอมใครจนยุ่งเหยิงไปหมด
“เฮ้ย!! อะไรกันเนี่ย!”
คามินทร์ที่กำลังจะเดินกลับไปหาเวฬาหลังจากแอบมาดูดบุหรี่จนเต็มปอดแล้วกลับได้ยินเสียงคนทะเลาะกันในห้องน้ำหญิงดังออกมา เขามองซ้ายมองขวาแต่กลับไม่มีใครสักคนแถวนี้เลยตัดสินใจเดินเข้าไปดูและก็เห็นสองสาวตบกันสนั่นห้องน้ำอยู่
“คุณๆๆๆ หยุดๆๆๆ โอ๊ย! อั๊ก! หยุดๆๆๆ”
เขาพยายามเข้าไปห้าม แต่สองสาวกลับไม่สนใจเอาแต่จิกตบกันอย่างโกรธแค้น จนเริ่มมีคนที่ได้ยินเสียงเดินเข้ามามุงดู
“แฟนหายไปไหนแล้วล่ะ เห็นหวงคุณขนาดนั้นยังกล้าปล่อยไว้คนเดียวอีกเหรอ”
“ว๊าย! เอ่อ คุณ...เอ่อ พอดีเขาไปเข้าห้องน้ำน่ะค่ะ”
ขณะที่ยืนมองออกไปนอกกระจก เสียงฮาเดสก็ดังขึ้นจนเวฬาตกใจหันมามองเขา ก่อนจะรีบหันกลับไปมองที่เดิมเมื่อหัวใจดันเต้นแรงอีกแล้ว
“สวยดีนะครับ”
“คะ?...เอ่อ ค่ะ...”
“ผมหมายถึงคุณ”
“คะ!? เอ่อ ขอบคุณ...”
คำชมที่เกิดขึ้นอย่างไม่คาดคิด ทำเอาเวฬาถึงกับไปไม่เป็น ส่วนฮาเดส เขาไม่คิดเลยว่าคามินทร์จะปล่อยแฟนสาวแสนใสซื่อให้ยืนอยู่คนเดียวแบบนี้
“ผมสนใจคุณ”
“เอ่อ ฉันมีแฟนแล้ว”
“แล้วไง ผมไม่ได้สนใจแฟนคุณสักหน่อย”
เวฬาหันไปมองเขาอย่างไม่อยากเชื่อว่าเขาจะพูดออกมาตรงๆแบบนี้
“ต้องขอโทษด้วย ฉันไม่คิดนอกใจหรือสนใจคนอื่น”
เธอปฏิเสธออกมาตามตรง ถึงแม้จะหวั่นไหวกับเขามากมายแค่ไหนแต่เธอไม่สามารถทำเรื่องไม่ดีแบบนั้นได้
“ทำไมล่ะ หรือผมไม่น่าสนใจ”
ไม่พูดเปล่าแต่เขายังเดินเข้ามาจนชิดร่างบางที่เริ่มสั่นไหวของเธอ ฮาเดสใช้เสน่ห์และกลิ่นกายอันเย้ายวนของเขาทำให้เธอหวั่นไหวซึ่งเขาก็ทำสำเร็จ
“ฉัน...ฉันขอตัว”
หมับ!
“!!!”
เวฬาที่คิดจะเดินหนีจากเขากลับต้องตกใจสุดขีดเมื่ออยู่ดีๆเขาก็จับมือเธอแล้วดึงเข้ามาจนแนบชิดร่างใหญ่พร้อมกดจูบลงไปที่ปากเล็กสีหวานอย่างไม่สนใจอะไร
เรียวลิ้นสากกวาดเข้าไปด้านในอย่างเร่าร้อนและหนักหน่วงจนคนอ่อนด้อยประสบการณ์ทำอะไรไม่ถูกยอมให้เขาจูบ จนกระทั่งฮาเดสรู้สึกได้ถึงเสียงเดินที่เริ่มใกล้เข้ามา
หมับ!
เขาถอนจูบออกแล้วดึงแขนของคนที่ยังทำอะไรไม่ถูกเพราะสติเลื่อนลอยให้เดินตามออกไปอีกด้าน
“อ่าว ไปไหนแล้วเนี่ย โอ๊ย!! เจ็บชิบหาย”
คามินทร์ที่พึ่งแยกออกมาจากสงครามของสองสาวด้วยท่าทางยับเยินมีเลือดซิบออกมาจากผิวบางส่วนเพราะถูกเล็บข่วน เขามองไปรอบๆแต่กลับไม่พบร่างของแฟนสาว ยิ่งทำให้เขาหงุดหงิดมากขึ้นไปอีก
“เฮ้อ เวรเอ้ย”
พอยกโทรศัพท์ขึ้นจะโทรหาเธอ แต่กลับนึกขึ้นได้ว่าเขาให้เวฬาทิ้งโทรศัพท์เอาไว้ที่ห้องพักของเธอเพราะไม่อยากให้ใครโทรมากวนใจเวลาที่ได้ร่วมรักกัน คามินทร์เลยเดินกลับเข้าไปในงานอีกครั้งโดยไม่รู้เลยว่าแฟนสาวของเขาตอนนี้กำลังเดินตามผู้ชายอีกคนออกมาด้วยท่าทางเหม่อลอย
ครืดดด ปึง
“ออกรถ”
ฮาเดสพาเวฬาเดินมาขึ้นรถของเขา ก่อนจะสั่งขึ้น
“คุณ...คุณจะพาฉันไปไหน...”
เวฬาที่พึ่งได้สติถามขึ้น เธอมองไปรอบๆอย่างนึกตกใจ
“ทำไม ฉันรู้ว่าเธอเองก็สนใจฉัน...ใช่ไหมล่ะ”
เขาขยับตัวเข้ามาใกล้แล้วถามขึ้น เมื่อรู้ว่าสาวสวยด้อยประสบการณ์แบบเวฬานั้นรับมือง่ายขนาดไหน
“ไม่...คุณพูดอะไร...”
“หึหึหึ อย่ามาโกหกสิ แค่ดูก็รู้แล้วว่าเธอโกหกไม่เก่ง”
“คุณ...คุณจะทำอะไรฉันน่ะ ทำไม...พาฉันมาทำไมฉันต้องกลับไปที่งานนะ”
“ทำไม หรือกลัวไอ้หน้าอ่อนนั่นจะตามหาเหรอ”
“อย่ามาว่าพี่คามินทร์แบบนั้นนะ”
“ทำไม โกรธแทนมันรึไง”
“....................”
‘คนไร้มารยาท’
เวฬาที่ไม่รู้จะตอบโต้เขายังไงได้แต่ต่อว่าขึ้นในใจ ส่วนฮาเดส ยิ่งได้รู้จักเขายิ่งรู้สึกสนใจเธอมากขึ้นเรื่อยๆ
“ต่อว่าฉันในใจเหรอ หึหึ ฉันจะทำให้รู้ว่าเธอไม่ควรต่อว่าหรือคิดไม่ดีกับฉัน เพราะสิ่งที่เธอคิดฉันจะเอาคืนมันจนเธอหมดแรงเลยคอยดู”
“คุณ! อึ๊! อื้อ...”
สองตากลมถึงกับเบิกกว้างเมื่ออยู่ดีๆเขาก็จูบเธออีกครั้ง สองมือที่กำลังจะยกขึ้นผลักเขาถูกเขาจับเขาไว้ก่อนอย่างรู้ทัน จากนั้นฮาเดสก็รุกหนักด้วยจูบอันแสนเร่าร้อน ลิ้นสากตวัดเลียเข้าไปควานหาลิ้นเล็กพร้อมดูดดึงจนเวฬาที่เคยได้รับแต่จูบอันอ่อนโยนและอ่อนหวานจากคามินทร์ถึงกับสับสนมึนงงไปหมด
“จุ๊บ! จุ๊บ! จ๊วบ จุ๊บ! จ๊วบ...”
ส่วนฮาเดสเองก็ไม่ต่างกันเมื่อความไร้เดียงสาของเธอทำเอาเขารู้สึกตื่นเต้นอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน จากจูบอันจาบจ้างหนักหน่วงเริ่มกลายเป็นเรียกร้องให้เธอตอบสนองซึ่งเวฬาก็ตอบสนองเขากลับอย่างที่เธอสามารถทำได้ แต่มันกลับไม่ทันใจเขาจนต้องส่งเสียงครางออกมาอย่างเริ่มขัดใจ
“ฮึ่มมมม”
จากนั้นร่างบางก็ถูกยกขึ้นมานั่งทาบทับไปบนตักกว้าง สองแขนใหญ่โอบกอดร่างของเธอเอาไว้แน่นโดยไม่คิดถอนจูบออก ความเป็นชายใหญ่โตเริ่มตื่นขึ้นเมื่อตอนนี้เขานั้นต้องการปลดปล่อยเหลือเกิน
“อื้อ จุ๊บๆๆ อึ๊ อื้อออ”
เวฬาที่เผลอไผลไปกับจูบของเขาจนลืมไปว่าเธอนั้นมีว่าที่คู่หมั้นและยังสัญญากับเขาเอาไว้ว่าคืนนี้เธอจะยอมให้เขาได้ครอบครองร่างกายของเธอ เธอลืมทุกอย่างไปเสียสนิทเมื่อถูกความสยิวที่เขามอบให้รุกรานอย่างหนัก สองแขนเล็กยกขึ้นโอบกอดไปบนลำคอหนาแล้วจูบเร่าร้อนอย่างที่ไม่เคยทำกับคามินทร์มาก่อน เมื่อตอนนี้เหมือนกับตัวเธอกำลังถูกปลดล็อค ทุกความต้องการที่เคยกักเก็บเอาไว้ถูกปลดปล่อยออกมา
“อ๊า! ฉันจะ...ฉันไม่ไหวแล้ว อึ๊ อื้อออ”
ฮาเดสถอนปากออกแล้วกระซิบบอกเสียงแหบพร่า สองตาคมจ้องไปที่ปากเล็กบวมเจ่อ ก่อนเวฬาจะเป็นฝ่ายกดจูบลงมาที่ปากของเขาอีกครั้ง
‘อะไรกัน หัวไวใช่เล่น’
ฮาเดสถึงกับคิดขึ้นอย่างพอใจเมื่อจูบที่เขาได้รับจากเธอนั้นมันเร่าร้อนขึ้นเรื่อยๆ จากที่คิดว่าจะแค่จูบแต่ดูท่าหญิงสาวจะไม่คิดที่จะหยุดเพียงแค่จูบเสียแล้วเมื่อเธอกำลังกดกลางกายลงไปกับแท่งรักอันแข็งขึงของเขา
“ถ้าไม่หยุดตอนนี้...เธอจะไม่ได้หยุดอีกทั้งคืนนะ...”
ฮาเดสให้โอกาสเวฬาอีกครั้ง จนคนที่กำลังหลงมัวเมาไปกับรสสวาทของเขาถึงกับลังเล สองตากลมจ้องมองเขาที่กำลังจ้องมองมาที่เธออย่างเริ่มสับสน
‘นี่เรากำลังทำอะไรอยู่...’
ฮาเดสที่เริ่มเห็นถึงความลังเลในสองตาของเธอ เขาเริ่มทำในสิ่งที่ตรงกันข้ามกับคำพูดเมื่อสองมือที่กอบกำอยู่รอบสะโพกผายเริ่มขยับบังคับให้กลางกายสาวเสียดสีไปกับเอ็นร้อนของเขาจนเวฬาที่สัมผัสได้เริ่มสติกระเจิดกระเจิงอีกครั้ง
“อื้ออออ ฉัน...อึ๊! อื้อออ”
‘หึหึ อะไรจะปลุกง่ายขนาดนี้’
ฮาเดสคิดขึ้นอย่างพึงพอใจเมื่อเห็นว่าเวฬากำลังเคลิ้มไปกับการปลุกเร้าของเขา เขาไม่อยากให้เธอลังเลเพราะเอาแต่คิดถึงคนรักของเธอ เมื่อหลังจากนี้เธอจะกลายเป็นผู้หญิงของเขาแทนหมอนั่น
- ผู้เขียน
