นักเรียนหัวไว 25++

1852 คำ
“พี่คามินทร์คะ...เวฬาเจ็บ...” หลังจากเดินออกมาได้สักพัก เวฬาก็รีบบอกขึ้นเมื่อมือใหญ่ที่จับมือเธออยู่นั้นบีบแรงขึ้นเรื่อยๆจนเธอรู้สึกเจ็บ “พี่ขอโทษ เฮ้อ พี่อยากกลับออกจากงานแล้วอ่ะ เรากลับกันเลยไหม?” คามินทร์เอ่ยขอโทษพร้อมรีบเอามือออก ก่อนจะชวนเวฬากลับเพราะอยากสานต่อในสิ่งที่ต้องการแล้ว “แต่คุณพ่อบอกให้รอก่อน เห็นว่ามีคนอยากให้รู้จักน่ะค่ะ” “เฮ้ออออ พี่ล่ะไม่ชอบไอ้หมอนั่นเลยจริงๆ...” คามินทร์ที่หัวร้อนจากความหึงหวงได้แต่แสดงอาการหงุดหงิดออกมา เขาอยากออกไปดูดบุหรี่คลายเครียดเหลือเกินแต่ติดตรงที่เวฬาไม่ชอบให้เขาดูดบุหรี่นี่สิ “พี่ขอไปเข้าห้องน้ำก่อนได้ไหม...เดี๋ยวเวฬาไปยืนรอพี่ตรงนั้นก่อนนะ ไม่นานหรอกเดี๋ยวพี่รีบกลับมา” “ค่ะ” พูดจบคามินทร์ก็รีบพาเวฬาไปยืนหลบอยู่ห่างจากคนในงานเมื่อกลัวว่าจะมีคนมาถูกใจแฟนสาวของเขาอีก ก่อนจะเดินออกมาเพื่อไปเข้าห้องน้ำอย่างที่เขาบอกเธอ ส่วนเวฬานั้นเธอก็เข้าใจถึงอาการหึงหวงของเขา เพราะคิดว่าถ้าเขาไม่รัก ก็คงไม่หวงเธอ แต่อาการเหล่านี้ของคามินทร์นั้นเริ่มหนักขึ้นเรื่อยๆ เมื่อเธอเริ่มถูกจำกัดในสิ่งที่อยากทำมากขึ้นจนกลายเป็นการจำกัดอิสระที่เธอเคยมี แต่ด้วยคิดว่าเธอนั้นรักเขาเลยยอมทำในสิ่งที่เขาต้องการมาตลอดแบบในตอนนี้ “นี่เธอ ฉันให้ 10 ล้าน ไสหัวไปจากฮาเดสของฉัน” “ไร้สาระน่า เป็นอดีตไปแล้วก็ควรเป็นแค่อดีต ฉันไม่สนใจเงินของเธอหรอก” ขณะที่ดาวรินทร์กำลังล้างมืออยู่ อิงอิงที่หาโอกาสเดินตามเธอเข้ามาในห้องน้ำยื่นข้อเสนอออกมา แต่ดาวรินทร์ไม่สนใจ เมื่อเธอนั้นอยากได้ฮาเดสมากกว่าเงินอันน้อยนิดพวกนั้น “นี่เธอ!! ฉันเป็นรุ่นพี่ ให้เกียรติกันหน่อย!” อิงอิงถึงกับโมโห “รุ่นพี่เหรอ หึหึ ก็ทำตัวให้สมกับเป็นรุ่นพี่หน่อยสิ” ดาวรินทร์ไม่สนใจคิดจะเดินเลี่ยงออกมาเมื่อฮาเดสคงกำลังรอเธออยู่ หมับ!! แต่อิงอิงเดินมาจับแขนของเธอกระชากกลับมา จนดาวรินทร์หันมาตวัดสายตาไม่พอใจใส่ “ทำอะไรน่ะ!!” “ฉันเตือนดีๆแล้วนะ! อยากลองดีนักใช่ไหม!” เพี๊ยะ!! และอิงอิงก็ตบเข้าไปที่หน้าของดาวรินทร์เข้าเต็มแรงจนหน้าขาวเปลี่ยนเป็นสีแดงขึ้นมาทันที “นี่แก!!” เพี๊ยะ! ผลั๊วะ! และจากนั้นทั้งสองก็เปิดศึกใส่กันอย่างไม่มีใครยอมใครจนยุ่งเหยิงไปหมด “เฮ้ย!! อะไรกันเนี่ย!” คามินทร์ที่กำลังจะเดินกลับไปหาเวฬาหลังจากแอบมาดูดบุหรี่จนเต็มปอดแล้วกลับได้ยินเสียงคนทะเลาะกันในห้องน้ำหญิงดังออกมา เขามองซ้ายมองขวาแต่กลับไม่มีใครสักคนแถวนี้เลยตัดสินใจเดินเข้าไปดูและก็เห็นสองสาวตบกันสนั่นห้องน้ำอยู่ “คุณๆๆๆ หยุดๆๆๆ โอ๊ย! อั๊ก! หยุดๆๆๆ” เขาพยายามเข้าไปห้าม แต่สองสาวกลับไม่สนใจเอาแต่จิกตบกันอย่างโกรธแค้น จนเริ่มมีคนที่ได้ยินเสียงเดินเข้ามามุงดู “แฟนหายไปไหนแล้วล่ะ เห็นหวงคุณขนาดนั้นยังกล้าปล่อยไว้คนเดียวอีกเหรอ” “ว๊าย! เอ่อ คุณ...เอ่อ พอดีเขาไปเข้าห้องน้ำน่ะค่ะ” ขณะที่ยืนมองออกไปนอกกระจก เสียงฮาเดสก็ดังขึ้นจนเวฬาตกใจหันมามองเขา ก่อนจะรีบหันกลับไปมองที่เดิมเมื่อหัวใจดันเต้นแรงอีกแล้ว “สวยดีนะครับ” “คะ?...เอ่อ ค่ะ...” “ผมหมายถึงคุณ” “คะ!? เอ่อ ขอบคุณ...” คำชมที่เกิดขึ้นอย่างไม่คาดคิด ทำเอาเวฬาถึงกับไปไม่เป็น ส่วนฮาเดส เขาไม่คิดเลยว่าคามินทร์จะปล่อยแฟนสาวแสนใสซื่อให้ยืนอยู่คนเดียวแบบนี้ “ผมสนใจคุณ” “เอ่อ ฉันมีแฟนแล้ว” “แล้วไง ผมไม่ได้สนใจแฟนคุณสักหน่อย” เวฬาหันไปมองเขาอย่างไม่อยากเชื่อว่าเขาจะพูดออกมาตรงๆแบบนี้ “ต้องขอโทษด้วย ฉันไม่คิดนอกใจหรือสนใจคนอื่น” เธอปฏิเสธออกมาตามตรง ถึงแม้จะหวั่นไหวกับเขามากมายแค่ไหนแต่เธอไม่สามารถทำเรื่องไม่ดีแบบนั้นได้ “ทำไมล่ะ หรือผมไม่น่าสนใจ” ไม่พูดเปล่าแต่เขายังเดินเข้ามาจนชิดร่างบางที่เริ่มสั่นไหวของเธอ ฮาเดสใช้เสน่ห์และกลิ่นกายอันเย้ายวนของเขาทำให้เธอหวั่นไหวซึ่งเขาก็ทำสำเร็จ “ฉัน...ฉันขอตัว” หมับ! “!!!” เวฬาที่คิดจะเดินหนีจากเขากลับต้องตกใจสุดขีดเมื่ออยู่ดีๆเขาก็จับมือเธอแล้วดึงเข้ามาจนแนบชิดร่างใหญ่พร้อมกดจูบลงไปที่ปากเล็กสีหวานอย่างไม่สนใจอะไร เรียวลิ้นสากกวาดเข้าไปด้านในอย่างเร่าร้อนและหนักหน่วงจนคนอ่อนด้อยประสบการณ์ทำอะไรไม่ถูกยอมให้เขาจูบ จนกระทั่งฮาเดสรู้สึกได้ถึงเสียงเดินที่เริ่มใกล้เข้ามา หมับ! เขาถอนจูบออกแล้วดึงแขนของคนที่ยังทำอะไรไม่ถูกเพราะสติเลื่อนลอยให้เดินตามออกไปอีกด้าน “อ่าว ไปไหนแล้วเนี่ย โอ๊ย!! เจ็บชิบหาย” คามินทร์ที่พึ่งแยกออกมาจากสงครามของสองสาวด้วยท่าทางยับเยินมีเลือดซิบออกมาจากผิวบางส่วนเพราะถูกเล็บข่วน เขามองไปรอบๆแต่กลับไม่พบร่างของแฟนสาว ยิ่งทำให้เขาหงุดหงิดมากขึ้นไปอีก “เฮ้อ เวรเอ้ย” พอยกโทรศัพท์ขึ้นจะโทรหาเธอ แต่กลับนึกขึ้นได้ว่าเขาให้เวฬาทิ้งโทรศัพท์เอาไว้ที่ห้องพักของเธอเพราะไม่อยากให้ใครโทรมากวนใจเวลาที่ได้ร่วมรักกัน คามินทร์เลยเดินกลับเข้าไปในงานอีกครั้งโดยไม่รู้เลยว่าแฟนสาวของเขาตอนนี้กำลังเดินตามผู้ชายอีกคนออกมาด้วยท่าทางเหม่อลอย ครืดดด ปึง “ออกรถ” ฮาเดสพาเวฬาเดินมาขึ้นรถของเขา ก่อนจะสั่งขึ้น “คุณ...คุณจะพาฉันไปไหน...” เวฬาที่พึ่งได้สติถามขึ้น เธอมองไปรอบๆอย่างนึกตกใจ “ทำไม ฉันรู้ว่าเธอเองก็สนใจฉัน...ใช่ไหมล่ะ” เขาขยับตัวเข้ามาใกล้แล้วถามขึ้น เมื่อรู้ว่าสาวสวยด้อยประสบการณ์แบบเวฬานั้นรับมือง่ายขนาดไหน “ไม่...คุณพูดอะไร...” “หึหึหึ อย่ามาโกหกสิ แค่ดูก็รู้แล้วว่าเธอโกหกไม่เก่ง” “คุณ...คุณจะทำอะไรฉันน่ะ ทำไม...พาฉันมาทำไมฉันต้องกลับไปที่งานนะ” “ทำไม หรือกลัวไอ้หน้าอ่อนนั่นจะตามหาเหรอ” “อย่ามาว่าพี่คามินทร์แบบนั้นนะ” “ทำไม โกรธแทนมันรึไง” “....................” ‘คนไร้มารยาท’ เวฬาที่ไม่รู้จะตอบโต้เขายังไงได้แต่ต่อว่าขึ้นในใจ ส่วนฮาเดส ยิ่งได้รู้จักเขายิ่งรู้สึกสนใจเธอมากขึ้นเรื่อยๆ “ต่อว่าฉันในใจเหรอ หึหึ ฉันจะทำให้รู้ว่าเธอไม่ควรต่อว่าหรือคิดไม่ดีกับฉัน เพราะสิ่งที่เธอคิดฉันจะเอาคืนมันจนเธอหมดแรงเลยคอยดู” “คุณ! อึ๊! อื้อ...” สองตากลมถึงกับเบิกกว้างเมื่ออยู่ดีๆเขาก็จูบเธออีกครั้ง สองมือที่กำลังจะยกขึ้นผลักเขาถูกเขาจับเขาไว้ก่อนอย่างรู้ทัน จากนั้นฮาเดสก็รุกหนักด้วยจูบอันแสนเร่าร้อน ลิ้นสากตวัดเลียเข้าไปควานหาลิ้นเล็กพร้อมดูดดึงจนเวฬาที่เคยได้รับแต่จูบอันอ่อนโยนและอ่อนหวานจากคามินทร์ถึงกับสับสนมึนงงไปหมด “จุ๊บ! จุ๊บ! จ๊วบ จุ๊บ! จ๊วบ...” ส่วนฮาเดสเองก็ไม่ต่างกันเมื่อความไร้เดียงสาของเธอทำเอาเขารู้สึกตื่นเต้นอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน จากจูบอันจาบจ้างหนักหน่วงเริ่มกลายเป็นเรียกร้องให้เธอตอบสนองซึ่งเวฬาก็ตอบสนองเขากลับอย่างที่เธอสามารถทำได้ แต่มันกลับไม่ทันใจเขาจนต้องส่งเสียงครางออกมาอย่างเริ่มขัดใจ “ฮึ่มมมม” จากนั้นร่างบางก็ถูกยกขึ้นมานั่งทาบทับไปบนตักกว้าง สองแขนใหญ่โอบกอดร่างของเธอเอาไว้แน่นโดยไม่คิดถอนจูบออก ความเป็นชายใหญ่โตเริ่มตื่นขึ้นเมื่อตอนนี้เขานั้นต้องการปลดปล่อยเหลือเกิน “อื้อ จุ๊บๆๆ อึ๊ อื้อออ” เวฬาที่เผลอไผลไปกับจูบของเขาจนลืมไปว่าเธอนั้นมีว่าที่คู่หมั้นและยังสัญญากับเขาเอาไว้ว่าคืนนี้เธอจะยอมให้เขาได้ครอบครองร่างกายของเธอ เธอลืมทุกอย่างไปเสียสนิทเมื่อถูกความสยิวที่เขามอบให้รุกรานอย่างหนัก สองแขนเล็กยกขึ้นโอบกอดไปบนลำคอหนาแล้วจูบเร่าร้อนอย่างที่ไม่เคยทำกับคามินทร์มาก่อน เมื่อตอนนี้เหมือนกับตัวเธอกำลังถูกปลดล็อค ทุกความต้องการที่เคยกักเก็บเอาไว้ถูกปลดปล่อยออกมา “อ๊า! ฉันจะ...ฉันไม่ไหวแล้ว อึ๊ อื้อออ” ฮาเดสถอนปากออกแล้วกระซิบบอกเสียงแหบพร่า สองตาคมจ้องไปที่ปากเล็กบวมเจ่อ ก่อนเวฬาจะเป็นฝ่ายกดจูบลงมาที่ปากของเขาอีกครั้ง ‘อะไรกัน หัวไวใช่เล่น’ ฮาเดสถึงกับคิดขึ้นอย่างพอใจเมื่อจูบที่เขาได้รับจากเธอนั้นมันเร่าร้อนขึ้นเรื่อยๆ จากที่คิดว่าจะแค่จูบแต่ดูท่าหญิงสาวจะไม่คิดที่จะหยุดเพียงแค่จูบเสียแล้วเมื่อเธอกำลังกดกลางกายลงไปกับแท่งรักอันแข็งขึงของเขา “ถ้าไม่หยุดตอนนี้...เธอจะไม่ได้หยุดอีกทั้งคืนนะ...” ฮาเดสให้โอกาสเวฬาอีกครั้ง จนคนที่กำลังหลงมัวเมาไปกับรสสวาทของเขาถึงกับลังเล สองตากลมจ้องมองเขาที่กำลังจ้องมองมาที่เธออย่างเริ่มสับสน ‘นี่เรากำลังทำอะไรอยู่...’ ฮาเดสที่เริ่มเห็นถึงความลังเลในสองตาของเธอ เขาเริ่มทำในสิ่งที่ตรงกันข้ามกับคำพูดเมื่อสองมือที่กอบกำอยู่รอบสะโพกผายเริ่มขยับบังคับให้กลางกายสาวเสียดสีไปกับเอ็นร้อนของเขาจนเวฬาที่สัมผัสได้เริ่มสติกระเจิดกระเจิงอีกครั้ง “อื้ออออ ฉัน...อึ๊! อื้อออ” ‘หึหึ อะไรจะปลุกง่ายขนาดนี้’ ฮาเดสคิดขึ้นอย่างพึงพอใจเมื่อเห็นว่าเวฬากำลังเคลิ้มไปกับการปลุกเร้าของเขา เขาไม่อยากให้เธอลังเลเพราะเอาแต่คิดถึงคนรักของเธอ เมื่อหลังจากนี้เธอจะกลายเป็นผู้หญิงของเขาแทนหมอนั่น
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม