อ่อนโยน อ่อนหวาน อ่อนต่อโลก
1744 คำ
“พี่คามินทร์คะ รอเวฬานานเลยใช่ไหมคะ”
เสียงหวานถามขึ้นพร้อมกับเดินมาขึ้นรถที่จอดรอเธออยู่
“ไม่เป็นไรครับ...พี่รอได้ตลอดชีวิตเลยถ้าต้องมีแฟนสวยขนาดนี้”
ส่วนคนที่นั่งรอถึงกับมองคนที่พึ่งเดินขึ้นรถมาอย่างตกตะลึง เมื่อปกติเขาก็คิดว่าเธอสวยอยู่แล้ว แต่พอมาแต่งหน้าแต่งตัวแบบนี้เขากลับแทบไม่อยากเชื่อว่าเธอจะสวยได้มากมายจนเขาแทบลืมหายใจแบบนี้
“อะไรกัน ปากหวานมาเลยนะคะวันนี้”
คนถูกชมถึงกับพูดขึ้นอย่างเขินอาย มือเล็กถูกเขาจับยกขึ้นมาจูบอย่างทะนุถนอมพร้อมทั้งส่งสายตาหวานเชื่อมและสื่อความหมายไปให้ เมื่อหลังจากงานเลี้ยงวันนี้เขาและเธอจะได้หลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกันหลังจากรอเวลามาเนิ่นนานร่วม 2 ปีกับการเป็นแฟนที่ได้แค่กอดและจูบ
“พี่รอวันนี้มาตั้งนานรู้ใช่ไหม”
“ค่ะ...”
เวฬาถึงกับรีบก้มหน้าหลบด้วยความอาย เมื่อรู้ว่าสิ่งที่คามินทร์พูดถึงคือเรื่องอะไร ก่อนที่คามินทร์จะจับปลายคางของเธอเชยขึ้นให้มองมาที่เขา
“พี่รักเวฬานะ รักมากด้วย”
พูดจบเขาก็กดจูบลงไปบนปากบางที่แต่งแต้มสีสวยอย่างอ่อนโยนและนุ่มนวล ก่อนจะค่อยๆหนักหน่วงขึ้นเมื่อเขานั้นต้องการครอบครองเธอทั้งตัวและหัวใจเหลือเกิน
“อื้อออ พะ...พอแล้วค่ะ...”
เวฬารีบดันเขาออกเมื่อจูบของเขาเริ่มร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆ
“หึหึหึ พี่ขอโทษ พอได้จูบเราทีไรก็อดใจเกือบไม่ได้ทุกที”
คามินทร์บอกขึ้นพร้อมกับกลับมานั่งยังที่ของเขาแล้วพยายามระงับความต้องการอันมากมายของตัวเองให้กลับมาเป็นปกติ
จากนั้นไม่นานรถของคามินทร์และเวฬาก็มาจอดลงที่โรงแรมสุดหรู ทั้งสองเดินควงกันเข้างานด้วยรอยยิ้มแห่งความสุขโดยมีสายตาคู่หนึ่งจับจ้องมองอยู่
“ใครกัน...”
ฮาเดสถามขึ้นเมื่อเห็นหญิงสาวสวยที่พึ่งลงจากรถคันที่อยู่ด้านหน้าของเขา
“ครับ? เอ่อ อะไรนะครับ”
ทำเอาเปรมถึงกับไม่เข้าใจในสิ่งที่เจ้านายถาม
“ไม่มีอะไร แล้วเธอมารึยัง”
ฮาเดสรีบสะบัดความคิดในหัวทิ้งเมื่อเห็นว่าเธอมากับผู้ชายอีกคน
“ครับ เธอจอดรถรออยู่ข้างหลังครับ”
พอได้ยินแบบนั้น ฮาเดสก็ค่อยๆเดินลงจากรถแล้วไปเปิดประตูให้กับรถคันหลัง ก่อนสาวสวยร่างสูงโปร่งอย่าง ดาวรินทร์ นางแบบสาวที่กำลังมาแรงจะปรากฏขึ้นต่อหน้า รอยยิ้มของความพึงพอใจผุดขึ้นมาทันที
“เชิญครับ”
เขาพูดออกมาอย่างสุภาพ แต่แววตาและรอยยิ้มกลับเต็มไปด้วยความเจ้าเล่ห์
“ขอบคุณค่ะ”
ดาวรินทร์ที่ตกหลุมรักมาเฟียหนุ่มเข้าอย่างจังค่อยๆยื่นมือออกมาจับไปที่แขนของเขา เธอจ้องมองใบหน้าคมคายอันหล่อเหลาของเขาตาแทบไม่กระพริบ ก่อนทั้งสองจะเดินควงกันเข้าไปในงาน
“ดาวไม่คิดว่าจะได้เกียรตินี้เลยจริงๆ”
เธอพูดขึ้นอย่างเขินอาย เมื่อรู้ทั้งรู้ว่าที่เธอได้มางานนี้และมายืนควงเขาอย่างนี้เป็นเพราะถูกเขาจ่ายเงินจ้างมา และไม่ได้จ้างมาเพียงแค่เดินควงแต่หลังจากจบงานคืนนี้ เธอนั้นต้องไปต่อกับเขาอีก และเธอก็รู้ด้วยว่ามันจะลงเอยยังไง
“ฉันต่างหากที่ต้องพูดคำนั้น”
ฮาเดสพูดขึ้นพร้อมกับมองนางแบบสาวด้วยสายตาเจ้าชู้ ทำเอาเธอต้องหลบตาเขา เมื่อตอนนี้หัวใจเต้นแรงจนแทบกระเด็นออกมานอกอกแล้ว
จากนั้นฮาเดสก็พาเธอเข้าไปทักทายพวกผู้ใหญ่ในวงการผู้มีอิทธิพล เมื่อการมาที่นี่ในวันนี้ก็เพื่อกรุยทางสำหรับธุรกิจมืดของเขา
“ฮาเดสคะ เจอคุณจริงๆด้วย”
ขณะที่กำลังเดินออกมาจากกลุ่มพวกผู้ใหญ่หลังจากแนะนำตัวตีสนิทเสร็จ เสียงเรียกของอิงอิงก็ดังขึ้นพร้อมเดินเข้ามาหาเขา
“หือ? ทำไมเธออยู่ที่นี่ล่ะ?”
ฮาเดสถามขึ้น เมื่อเขาจำเธอได้เพราะพึ่งลากกันขึ้นเตียงไปสดๆร้อนๆ
“อะไรคะ คุณลืมแล้วเหรอ...อิงอิงบอกว่าคุณพ่อของอิงอิงก็มางานเลี้ยงด้วย หรือว่ามัวแต่สนใจอิงอิงจนไม่สนใจสิ่งที่อิงอิงพูดเลยล่ะคะ หือ?...”
อิงอิงพูดขึ้นโดยไม่สนใจอีกคนที่ยืนอยู่ข้างๆฮาเดสเลยสักนิด เพราะเธอคิดว่าเธอนั้นเหนือกว่านางแบบสาวรุ่นน้องแน่นอน
ใจเย็นไว้ดาว...ยัยนี่ก็แค่ของเล่นของเขาอย่าไปสนใจ...
ส่วนดาวรินทร์ที่พยายามอดทนกับสิ่งที่อิงอิงพูดโดยไม่คิดตอบโต้ เมื่อรู้ดีกว่าฮาเดสคือคาสโนว่าหนุ่มที่นอนกับสาวๆมามากมาย และมันก็ไม่แปลกที่อิงอิงจะเป็นหนึ่งในสาวๆพวกนั้นของเขา
“งั้นเชิญตามสบาย ฉันคงต้องขอตัวก่อน”
ฮาเดสไม่สนใจเอ่ยขอตัวพร้อมกับพาดาวรินทร์เดินต่อไป ทำเอาอิงอิงต้องเปลี่ยนรอยยิ้มเป็นหน้าตาบึ้งตึงทันที
“ยัยดาวรินทร์ ฉันจะทำให้เธอเป็นดาวตกฟ้าแน่คอยดู!”
อิงอิงพูดขึ้นอย่างไม่พอใจ ทั้งๆที่เธอเองก็สวยแถมดีกรีดาราสาวอีก ไม่มีวันที่เธอจะด้อยกว่านางแบบหน้าใหม่อย่างดาวรินทร์แน่นอน
“คุณพ่อ ไม่พาคุณแม่มาด้วยเหรอคะวันนี้”
เวฬาที่เดินควงเข้ามากับคามินทร์ถามขึ้นเมื่อเจอบิดากำลังยืนหัวเราะอยู่กับพวกเพื่อนๆ
“อ่าว ลูกสาวพ่อมาแล้วเหรอ มานี่สิมาทักทายคุณลุงกับคุณอาเร็วเข้า”
คุณเวหา บิดาของเวฬาหันมามองลูกสาวคนสวยพร้อมกับยิ้มกว้างอย่างแสนภูมิใจ ก่อนจะแนะนำเวฬาและคามินทร์ให้กับเพื่อนๆในแวดวงธุรกิจของเขาได้รู้จัก เมื่ออีกไม่นานคามินทร์ก็จะเข้ามาเป็นคนในครอบครัวแล้ว ควรรู้จักพวกผู้ใหญ่ไว้ด้วย
“หือ? นั่นใครกัน ผมพึ่งเคยเห็น”
คุณพศุ หนึ่งในนักธุรกิจที่ยืนคุยอยู่กับคุณเวหาเอ่ยขึ้นเมื่อมองไปยังฮาเดส ที่ไม่ว่าเดินไปทางไหนก็มักเป็นจุดสนใจของคนในงาน
“อืม ผมก็ไม่เคยเห็นนะ”
คุณเวหาพูดออกมาพร้อมกับมองไปที่ฮาเดสอย่างสนใจ เมื่อท่าทางที่ดูแพรวพราวของฮาเดสนั้นเหมือนกับว่าไม่ใช่เด็กใหม่ในแวดวงผู้มีอิทธิพลด้วยซ้ำ
ตึกตัก! ตึกตัก! ตึกตัก!
เวฬาที่หันมองไปทางเดียวกับคุณเวหาถึงกับนิ่งอึ้งมองคนที่บิดาพูดถึงด้วยหัวใจเต้นแรงอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ต่างจากคามินทร์ ที่รู้สึกไม่ชอบใจฮาเดสอย่างไม่มีสาเหตุเมื่ออีกฝ่ายดูมีท่าทีสบายๆจนน่าหมั่นไส้นี่สิ
“สงสัยนักลงทุนมือใหม่...แต่ผมไม่เคยเห็นนะ”
ทุกคนต่างมองไปที่ฮาเดสอย่างสงสัยและสนใจ ก่อนที่ฮาเดสที่รู้ตัวว่าเป็นจุดสนใจจะเดินเข้ามาหา
“สวัสดีครับ ผมฮาเดส นักลงทุนมือใหม่ยินดีที่ได้มาร่วมงานและเจอผู้อาวุโสเก่งๆครับ”
ฮาเดสเดินเข้ามาทักทายอย่างไม่คิดเกรงกลัวหรือไว้ท่าเลยสักนิด ทำเอาทุกคนต่างมองมาที่เขาอย่างนึกสนใจ
“ฮ่าฮ่าฮ่า ผมพศุ ส่วนนี่คุณเวหา นี่คุณสยาม ส่วนนี่คุณขจร”
คุณพศุรีบเอ่ยขึ้นอย่างชอบใจกับท่าทางเจ้าเล่ห์ของฮาเดส เมื่อนานๆครั้งจะเจอคนแบบนี้ ท่าทางที่ไม่ได้หวาดกลัวทำให้ฮาเดสดูน่าสนใจเป็นอย่างมาก
จากนั้นผู้อาวุโสทั้งสี่ก็เริ่มพูดคุยทักทายฮาเดสอย่างเป็นกันเอง เมื่อฮาเดสนั้นมีความสามารถในการเข้าหาคนอื่นอย่างหาตัวเทียบยาก ก่อนคุณเวหาจะหันมาแนะนำลูกสาวกับว่าที่ลูกเขยให้กับฮาเดสได้รู้จักเมื่อเป็นคนรุ่นใหม่เหมือนกัน
“ผมคามินทร์ ยินดีที่ได้รู้จักครับ”
คามินทร์แนะนำตัวออกมา ทั้งๆที่ไม่คิดชอบใจฮาเดสเลยสักนิด
“ฉันเวฬาค่ะ...ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันค่ะ”
เวฬาแนะนำตัวออกมาโดยที่ไม่มองหน้าเขาเลยสักนิด
“หวังว่าเราจะได้ร่วมงานกันสักครั้งนะครับ”
ฮาเดสบอกขึ้นพร้อมยื่นมือไปจับมือกับเวฬาโดยไม่สนใจสายตาไม่ชอบใจของคามินทร์ที่มองมาเลยสักนิด
“ดิฉันดาวรินทร์ค่ะ ฝากตัวด้วยนะคะ”
ดาวรินทร์ที่เงียบมานานรีบเอ่ยแนะนำตัวเอง เมื่อเห็นสายตาของฮาเดสที่มองเวฬาอย่างแพรวพราว จนเวฬารีบดึงมือกลับเพราะรู้สึกได้ถึงความหึงหวงจากน้ำเสียงของดาวรินทร์เพราะคิดว่าเธอนั้นเป็นแฟนสาวของเขา
“งั้นคุยกันไปนะ เดี๋ยวพ่อกับพวกคุณอาจะไปหาท่านรัฐมนตรีหน่อยนะ”
คุณเวหารีบหันมาบอกเมื่อมองไปที่ทางเข้าแล้วเห็นว่ารัฐมนตรีที่เป็นแขกรับเชิญคนสำคัญของงานกำลังเดินเข้ามา
“งั้นผมกับแฟนผมก็คงต้องขอตัวเหมือนกัน ขอให้สนุกกับงานวันนี้นะครับ”
พอเห็นว่าคุณเวหาเดินออกไปแล้ว คามินทร์ก็รีบหาทางออกห่างฮาเดสเหมือนกัน
“อย่าพึ่งสิครับ ผมอยากรู้จักให้มากกว่านี้...”
ไม่พูดเปล่า แต่ทั้งสายตาและท่าทางของฮาเดสตอนนี้บอกออกมาชัดเจนว่าใครกันที่เขาต้องการรู้จัก คามินทร์ที่รู้ว่าฮาเดสหมายถึงอะไรถึงกับกำหมัดแน่น
“ไปเถอะ พี่ไม่อยากอยู่ตรงนี้นาน”
คามินทร์ไม่สนใจจับมือเวฬาแน่นแล้วพาเดินออกไปทันทีโดยมีฮาเดสมองตามอย่างสนใจและถูกใจเวฬาเป็นอย่างมาก เขาไม่แน่ใจว่าที่เห็นคือเธอเสแสร้งทำเป็นว่าอ่อนโยน อ่อนหวาน อ่อนต่อโลก หรือเธอเป็นแบบนั้นจริงๆ แต่ถ้าเธอเป็นอย่างที่เขาคิดเธอเองก็น่าสนใจมากสำหรับเขา
- ผู้เขียน
