“คุณลุงครับ เอ่อ เห็นเวฬาไหมครับ?”
คามินทร์ที่เดิมตามหาเวฬาไปจนทั่วงานแต่กลับไม่เจอเลยเดินเข้ามาถามคุณเวหาที่กำลังคุยอยู่กับเพื่อนๆ
“หือ? ไม่รู้สิ แล้วไม่ได้อยู่กับเรารึไง”
คุณเวหาถามขึ้นอย่างแปลกใจพร้อมกับมองไปรอบๆเพื่อหาบุตรสาว
“พอดีผมไปเข้าห้องน้ำน่ะครับ ออกมาก็ไม่เจอแล้ว สงสัยจะออกไปเดินเล่นข้างนอก งั้นผมไม่กวนแล้วนะครับ”
คามินทร์รีบเอ่ยขอตัวออกมา เพราะไม่อยากให้คุณเวหารู้สึกไม่ดีที่เขาดูแลลูกสาวของท่านไม่ได้ ก่อนจะเดินออกมาตามหาเวฬาที่ด้านนอกอาคาร แต่ก็ไม่มีแม้แต่เงา ทำเอาคามินทร์เริ่มใจสั่น เมื่อเขารู้ตัวว่าทำผิดเรื่องที่ไปแอบสูบบุหรี่มา
“หรือว่าเวฬาจะรู้ว่าเราโกหก...”
พอคิดแบบนั้นเขายิ่งรู้สึกกระวนกระวายใจขึ้นไปอีกเมื่อเขารอวันนี้มาร่วมสองปีอย่างอดทน แต่พอคิดจะเอาโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาก็จำได้ว่าเวฬาไม่ได้เอาโทรศัพท์มาด้วยอีก คามินทร์ที่คิดว่าตอนนี้เวฬาน่าจะไม่อยู่ในงานตัดสินใจขับรถออกจากงานตรงไปที่คอนโดของเธอแทน เมื่อยังไงเธอก็ต้องกลับคอนโดของเธออย่างแน่นอน
“ถ้าคุณสองคนไม่ยอมจบผมคงต้องเชิญไปที่สถานีตำรวจ...”
“ไม่! / ไม่!”
“ถ้าอย่างนั้นก็ควรแยกย้าย หรือจะให้ผมแจ้ง...”
“ฝากไว้ก่อนเถอะ!”
“แกก็เหมือนกัน! อย่าให้เจออีกนะ จะดึงให้ผมหมดหัวเลยคอยดู!!”
ทางด้านสองสาวที่ตบตีกันจนพนักงานรักษาความปลอดภัยต้องเข้ามาห้าม จับแยกออกจากกัน แต่ก็ยังไม่วายพยายามจะทำร้ายกันอีกจนต้องเอาตำรวจมาขู่ ตอนนี้สภาพแทบดูไม่ได้ ตามร่างกายมีเลือดและร่องรอยจากการต่อสู้เต็มไปหมด
“ว๊าย!! ลืมคุณฮาเดสไปสนิทเลย...ฮื่อๆๆๆๆ ยัยดาราบ้า! ดูซิทำฉันยับเยินขนาดนี้แล้วจะไปเจอคุณฮาเดสได้ยังไง ฮื่อๆๆๆ”
ดาวรินทร์ที่พอถูกแยกออกมาจากอิงอิงเรียบร้อยแล้วพึ่งนึกขึ้นได้ว่าเธอมีภารกิจต้องไปต่อกับฮาเดส แต่พอมองสภาพตัวเองในกระจกถึงกับต้องร้องออกมาอย่างนึกโกรธแค้นอิงอิง เพราะเธอคงไม่กล้าไปเจอฮาเดสในสภาพแบบนี้อย่างแน่นอน ซึ่งก็ไม่ต่างจากอิงอิงที่เดินกลับออกมาจากงานโดยไม่คิดแม้แต่จะเข้าไปเอ่ยลาคู่ควงคราวพ่อที่เธอขอมางานกับเขา เมื่อสภาพตอนนี้แทบไม่คิดอยากเจอหน้าใครเลยสักคน
“อื้ม จุ๊บๆๆๆ อื๊อ อื้อออ”
ทางด้านฮาเดสพอรถขับเข้ามาจอดสนิทในเซฟเฮาส์สุดหรูหราของเขา ร่างบางก็ถูกอุ้มเดินเข้าไปในบ้านโดยไม่แม้แต่จะละจูบออก เมื่อเวฬานั้นเอาแต่หลงใหลไปกับความตื่นเต้นแปลกใหม่ที่ฮาเดสมอบให้ สองแขนตวัดกอดลำคอหนาเอาไว้แน่น จนฮาเดสรู้สึกพอใจเป็นอย่างมาก เขาเดินเข้ามาในบ้านแล้วนั่งลงที่โซฟารับแขกตัวใหญ่กลางบ้าน เมื่อในบ้านนี้มีแค่เขากับเธอ เพราะลูกน้องของเขาทุกคนไม่ได้รับอนุญาตให้เข้ามาด้านในถ้าไม่จำเป็น
“ฮึ่มมม จะจูบอยู่แบบนี้เหรอ ปากจะเปื่อยหมดแล้วนะ”
ฮาเดสที่อยากแกล้งเอ่ยขึ้น เมื่อนานเท่าไหร่แล้วที่เขาและเธอเอาแต่จูบกันแบบนี้
“ฉัน...ฉัน...”
เวฬาที่ต้องการมากกว่าจูบแต่เธอกลับไม่กล้าที่จะพูดออกมา เมื่ออันที่จริงแล้วเธอเสียดสีร่องสาวไปกับเอ็นร้อนนอกร่มผ้าจนเสร็จสมไปแล้วหนึ่งรอบ แต่เธอกลับไม่รู้สึกว่ามันเพียงพอกับความต้องการที่มีอยู่เลย
“ทำไม หรือจะให้ฉันหยุดแล้วพาไปส่งดีล่ะ...บางทีแฟนของเธออาจรออยู่ที่ห้องแล้วก็ได้...ว่าไง”
ฮาเดสแกล้งถามหยั่งเชิงพร้อมกับทำสีหน้าท่าทางเป็นต่อ เมื่อเขารู้อยู่แล้วว่าเวฬานั้นต้องการให้เขาเข้าไปทักทายน้องสาวของเธอมากมายขนาดไหน
ส่วนเวฬาถึงกับคิดหนักเมื่อถูกลองใจ เธอรู้สึกผิดต่อคามินทร์แต่กลับไม่อยากหยุดสิ่งที่กำลังทำเอาไว้นี้เลยจริงๆ เธอรู้สึกเสียวซ่านมากมายอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน มันทำให้เธออยากไปต่อให้สุด
“ฉันไม่อยากหยุด...”
และเธอก็บอกออกมาเสียงแผ่วอย่างนึกอาย
“หึหึหึ เธอเลือกเองนะ”
หมับ! พรึ่บ!
พอได้ยินแบบนั้น ฮาเดสก็ตวัดร่างบางให้ลงมานอนราบไปบนโซฟาใหญ่ ก่อนที่เขาจะค่อยๆถอดเสื้อผ้าที่เขาใส่อยู่ออกทีละชิ้น จนสุดท้ายร่างกายกำยำกล้ามใหญ่เป็นมัดๆก็เปลือยเปล่าต่อหน้าต่อตาเวฬา เธอมองเขาอย่างไม่อยากเชื่อว่าเขาจะดูดีได้ทั้งตัวขนาดนี้ ก่อนจะเลื่อนลงมาเจอความเป็นชายอันแข็งขึงของเขา ที่ผงาดชี้หน้าเธออย่างตกตะลึง เมื่อนี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้เห็นแก่นกายชายของแท้ตรงหน้าและใกล้ขนาดนี้
“อยากลองจับมันไหม...”
ฮาเดสที่เห็นว่าเธอกำลังมองความเป็นชายของเขาอย่างตกตะลึงเลยพูดขึ้น
“ฉัน...เอ่อ...ไม่...”
“หึหึ งั้นเอาไว้ครั้งหน้า...ถ้าเกิดมีโอกาส”
พูดจบเขาก็เริ่มถอดเสื้อผ้าของเวฬาออก ซึ่งร่างบางเริ่มสั่นเทาอย่างทำอะไรไม่ถูก
“เดี๋ยวฉันถอด...”
“ไม่ต้อง”
แคว๊ก!!!!
“ว๊าย!!”
“หึหึ โทษที มันไม่ทันใจ”
และฮาเดสก็ตัดสินใจกระชากชุดที่เธอใส่อยู่ออก จนเวฬาตกใจ และก็ยิ่งตกใจเข้าไปอีกเมื่อเขาตามลงมาทาบทับพร้อมค่อยๆสวมใสอุปกรณ์ป้องกันเข้าไปในแท่งรักของเขา เธอจ้องมองการกระทำของเขาตาเขม็ง
“คุณ เอ่อ ฉันยังไงเคย...”
เวฬารีบบอก เมื่อเห็นท่าทางหื่นกระหายของเขา
“ไร้สาระน่า เธออายุเท่าไหร่แล้วจะมาบอกไม่เคย”
ถึงจะรู้ว่าเธอดูไร้เดียงสาเรื่องบนเตียง แต่เขาไม่เคยคิดว่าเธอยังไม่เคยนอนกับใคร เมื่อคามินทร์ก็ดูไม่ได้เป็นคนดีถึงขนาดปล่อยสาวสวยแบบเธอให้รอดมือมาได้ เขาจ่อความใหญ่โตเข้าไปในร่องสาวหลังจากจับสองขาเล็กอ้าออกกว้าง
‘มันคงไม่เจ็บมาก...’
สวบ!!
“อ๊ะ!!! อึ๊!!! เจ็บ!! อ๊า!! เจ็บ...”
เวฬาถึงกับสะดุ้งเมื่อถูกเขาสอดใส่เข้ามาในกายสาวอย่างรวดเร็วและรุนแรง ความเจ็บแปลบแล่นขึ้นมาอย่างไม่คิดไม่ฝันว่ามันจะเจ็บได้มากมายขนาดนี้ ร่องสาวเหมือนฉีกขาด ด้วยทั้งความบริสุทธิ์และขนาดอันใหญ่โตของเขาทำให้เธอเจ็บจนแทบหยุดหายใจ
“อ๊าก! บ้าเอ้ย!!! นี่เธอไม่เคยจริงๆเหรอ...ฮึ่มมม อย่าดิ้น”
“ฮื่อๆๆๆ แต่ฉันเจ็บ อื้อ เจ็บมาก ฮื่อๆ เจ็บเกินไป”
เวฬาที่อยากให้เขาเอาแท่งรักของเขาออกแต่กลับทำไม่ได้เพราะฮาเดสกดร่างของเธอเอาไว้แน่นเมื่อเขาเองก็กำลังทรมานกับแรงบีบรัดจากข้างในกายสาว
“เดี๋ยวมันก็ดีขึ้น ฮึ่มมม เดี๋ยวก็ดีขึ้น”
เขาได้แต่บอกเมื่อเขาไม่อยากเชื่อเลยว่าเธอจะบริสุทธิ์อยู่ จากนั้นร่างบางก็ค่อยๆผ่อนคลาย ฮาเดส กดจูบลงไปบนปากบางแล้วค่อยๆเพิ่มความเร่าร้อนขึ้นเมื่อรู้ว่าเขานั้นไม่อาจรอให้เธอพักผ่อนจนหายเจ็บได้เพราะความต้องการอันมากมายกำลังเล่นงานเขาอยู่
สวบ...
“อึ๊!”
จากนั้นฮาเดสก็เริ่มขยับกลางกายเข้าออกอย่างเชื่องช้าและนุ่นนวลอย่างที่ไม่เคยทำมาก่อน
“อ๊า! ฉันไม่ไหวแล้ว”
ปึก ปึก ปึก
และเขาก็ทนไม่ไหวกระซิบบอกก่อนจะเริ่มกระหน่ำแรงรักใส่ร่างสาวที่ตอนนี้กัดฟันแน่นอย่างพยายามระงับความเจ็บปวดที่เกิดขึ้น
“อื้อ!...”
เวฬาที่ตอนนี้เจ็บเหลือเกินได้แต่กอดร่างใหญ่เอาไว้แน่น เล็บยาวจิกลงไปบนหนังอันแน่นตึงของเขาจนเกิดแผลแต่กลับไม่ได้ทำให้ฮาเดสหยุดลงได้เลยเมื่อความสาวและสดใหม่ของเธอมันท้าทายเขาเป็นอย่างมาก
‘บ้าชิบ! ทำไมรู้สึกดีแบบนี้’
ฮาเดสได้แต่สบถกับตัวเองเมื่อเขาไม่เคยคิดเลยว่าเวฬาจะทำให้เขาพึงพอใจได้มากมายขนาดนี้ทั้งที่ตลอดชีวิตการเติบโตมา เขานั้นผ่านผู้หญิงมามากมายนับไม่ถ้วน แต่เขาสามารถบอกได้ตอนนี้เลยว่าการมีอะไรกับเวฬานั้นสร้างความรู้สึกที่สับสนวุ่นวายให้กับตัวเขาเองเป็นอย่างมาก
หลังจากที่รู้สึกว่าเธอเริ่มผ่อนคลายความตึงเครียดลงแล้ว ฮาเดสก็จัดการอุ้มเธอขึ้นทั้งๆที่ยังสอดใส่แล้วพาเดินเข้าไปในห้องนอนใหญ่ของเขา ที่ปกติแล้วจะมีแค่เขาเพียงคนเดียวเท่านั้นที่ได้ใช้มัน แต่ตอนนี้กลับมีอีกคนเมื่อเขาคงพาเธอไปโรงแรมเหมือนผู้หญิงคนอื่นๆไม่ทันเสียแล้ว