“โอ๊ย!” มุกร้องออกมาด้วยความเจ็บแสบ ยามที่ แพท นรียา ที่เป็นทั้งเพื่อนสนิท เป็นคนที่เธอไว้ใจที่สุด และเป็นที่พึ่งในเวลานี้ ใช้สำลีชุบแอลกอฮอล์แตะลงบนแผลแตกที่มุมปาก คราบน้ำตากับรอยฝ่ามือที่ปรากฏเด่นชัด บ่งบอกได้เป็นอย่างดีถึงความบอบช้ำที่ได้รับ
“เล่ามา ว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมถึงอยู่ในสภาพหนีตายมาแบบนี้ ความจริงมุกต้องอยู่ที่เกาหลีไม่ใช่เหรอ ทำไมจู่ๆ ถึงกลับมา หรือว่าถูกยัยสามคนแม่ลูกแกล้งอะไรอีก ต้องใช่แน่ๆ พวกเขาแกล้งอะไรมุก” แพทรับรู้เรื่องราวชีวิตของมุกมาตลอดระยะเวลาที่รู้จักกัน เป็นเธอที่คอยรับฟังปัญหาของเพื่อน และหลายครั้งที่ต้องปะทะคารมกับสองพี่น้อง โดยเฉพาะมุกระวี ที่เคยมีเรื่องถึงขั้นลงไม้ลงมือกัน และแน่นอนว่าบทสรุปมุกต้องเป็นคนรับการลงทัณฑ์จากผู้เป็นพ่อ และแม่ของตัวเอง หลังจากวันนั้น เธอจึงต้องควบคุมอารมณ์ ด้วยไม่อยากให้มุกต้องถูกตีอีก
“ปริญทร์จะปล้ำมุก”
“ไอ้สารเลว กับไอ้ปรินทร์นี่ไม่รู้จะสรรหาอะไรมาด่ามันให้สมกับความเลวของมันจริงๆ แล้วมันทำอะไรมุกบ้าง”
“ยังไม่ทันได้ทำอะไร มุกเอาตุ๊กตาปั้นตีมันจนสลบ แล้วก็หนีมาหาแพทนี่แหละ”
“ทำไมไม่บอกพ่อกับแม่ จริงๆ แพทก็ไม่น่าถาม ถึงบอกไปก็ไม่มีใครเชื่ออยู่แล้ว แล้วรอยที่แก้มนี่ล่ะใครทำ พ่อหรือแม่ หรือทั้งสองคน”
“ทั้งสองคน”
“เขาตีมุกทำไม”
“มุกท้อง”
“ล้อเล่นน่า” แพทไม่อยากเชื่อหูตัวเอง เธอกับมุกเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่มัธยมปลาย เรียนมหาวิทยาลัยเดียวกัน เธอมั่นใจว่ารู้จักเพื่อนคนนี้ดี
“มุกท้องจริงๆ”
“กับใคร”
“เขาจะเป็นใครก็ไม่สำคัญแล้วละ เพราะมุกกับเขาจะไม่มีวันเจอกันอีก มุกไม่อยากได้ชื่อว่าเป็นเมียน้อยใคร และที่สำคัญ มุกไม่อยากพรากพ่อมาจากลูกของเขา”
“เขามีเมียมีลูกแล้ว?” ยิ่งฟัง แพทก็ยิ่งไม่อยากจะเชื่อ อึ้งแล้วอึ้งอีก
“ใช่ ลูกสาวของเขากำลังอยู่ในวัยน่ารัก มุกไม่อยากรู้สึกผิดมากไปกว่านี้ มุกไม่มีวันจะบอกหรือเรียกร้องให้เขามารับผิดชอบอะไรทั้งนั้น” ยิ่งนึกถึงใบหน้าไร้เดียงสาของเด็กหญิงตัวน้อย และแม่ของเด็กน้อยในวันนั้น มุกก็ยิ่งรู้สึกผิดที่ไปมีสัมพันธ์ลึกซึ้งกับผู้ชายคนนั้น ไม่รู้ว่าเธอจะทำให้ครอบครัวของเขาแตกแยกกันหรือเปล่า ได้แต่ภาวนาให้เขาปรับความเข้าใจกันได้
“มันเกิดอะไรขึ้นกับมุก มุกที่แพทรู้จักไม่ใช่คนที่จะนอนกับใครง่ายๆ แล้วนี่ยัง…”
“มุกทำตัวเอง ถ้ามุกไม่ดื่มจนเมา เรื่องทุกอย่างก็คงไม่เป็นแบบนี้”
“มุกเมา แล้วเขาล่ะเมาด้วยหรือเปล่า”
“เราดื่มด้วยกันทั้งคู่”
“แล้วทำไมถึงยอมไปดื่มกับเขา รู้จักกันมาก่อนหน้านี้เหรอ” แพทรู้สึกว่าตัวเองเหมือนร้อยเวรที่กำลังสอบปากคำผู้ต้องหาอยู่อย่างไรอย่างนั้น
“มุกกับเขาเจอกันครั้งแรกที่แดนซ์คลับย่านกังนัม เขาเข้ามาทักมุก เราคุยกันถูกคอมากเลย”
“มุกชอบเขาเหรอ”
“หลังจากที่ได้คุยกัน มุกยอมรับว่ามุกชอบเขา เขารับฟัง เขาสามารถพูดให้มุกรู้สึกสบายใจ และยอมเล่าเรื่องของตัวเองให้เขาฟัง ตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกัน” มุกยังคงจดจำชายหนุ่มร่างสูงที่มีใบหน้าอันหล่อเหลา ปรากฏรอยยิ้มละมุนให้เห็นอยู่บ่อยครั้งได้เป็นอย่างดี
“บทจะชอบใครก็ชอบขึ้นมาง่ายๆ เลยเพื่อนฉัน ทีเมื่อก่อนมีหนุ่มๆ มาขายขนมจีบตั้งเยอะแยะกลับไม่ชอบใคร” มุกถือว่าเป็นสาวฮอตคนหนึ่งตั้งแต่เรียนมัธยม แต่ก็ไม่เคยมีวี่แววว่าจะชอบใคร หรือเปิดใจคบหากับใคร แต่กับผู้ชายคนนี้กลับยอมนั่งดื่มนั่งคุยกับเขา มิหนำซ้ำยังไปจบกันที่เตียงอีก
“แล้วคืนนี้แพทไม่ไปทำงานเหรอ” แพททำงานเป็นพีอาร์ที่ TXRBO CLUB ตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัยปีสามจนกระทั่งเรียนจบ ด้วยรายได้ที่ทำให้สามารถเลี้ยงตัวเองและมีเงินส่งไปจุนเจือครอบครัวได้ เธอจึงไม่คิดจะหางานอื่นทำ ถึงใครจะว่าอย่างไรเธอก็ไม่เคยสนใจ
“เพื่อนกำลังมีปัญหา จะให้ทิ้งไปได้ไงเล่า”
“มุกอยู่ได้ แพทไปทำงานเถอะ”
“ไม่ละ อยากอยู่เป็นเพื่อนมุก ถึงช่วยอะไรไม่ได้มากก็เถอะ”
“ใครบอก แพทช่วยมุกได้มากเลยละ แพทให้ที่หลบภัย แพทเป็นที่ปรึกษา แพทเป็นกำลังใจให้มุก”
“เมื่อก่อนมุกก็ช่วยแพท ถ้าวันนั้นมุกไม่ให้แพทยืมค่าเทอม แพทก็คงไม่ได้เรียนต่อ แล้วมุกจะเอายังไงกับชีวิตต่อจากนี้” ถึงแม้มุกจะอยู่ในฐานะลูกเมียน้อย แต่ข้อดีของชนาธิปก็คือส่งเสียเลี้ยงดูเธอกับแม่ แม้เงินจำนวนนั้นจะเทียบไม่ได้เลยกับที่สามคนแม่ลูกได้รับ แต่ก็ทำให้เธอกับแม่ไม่ต้องดิ้นรนปากกัดตีนทีบ และนั่นก็เป็นเหตุผลที่แม่ของเธอยอมทนรับสภาพเมียน้อย
“ถึงมุกจะไม่ได้เรียนต่อโทแล้ว แต่มุกก็ยังมีปริญญาตรี ยังไงมุกก็ต้องเอาตัวรอดได้” มุกมองของที่เธอคว้าติดตัวออกมาด้วย ของที่จะทำให้เธอเอาชีวิตรอดได้ เอกสารสำคัญ เงินที่เธอเก็บออมไว้ตั้งแต่เด็กๆ และโทรศัพท์มือถือ
“ถ้ามุกตัวคนเดียวมันไม่ใช่เรื่องยากเลยที่จะหางานทำ แต่มุกกำลังท้อง มันยากมากนะที่จะมีที่ไหนรับคนท้องเข้าทำงาน แล้วนี่ท้องกี่เดือนแล้ว” แพทพูดถูกทุกอย่าง ไม่มีที่ไหนรับคนท้องเข้าทำงาน แต่ถึงอย่างไรเธอก็ต้องหาทางออกให้กับชีวิตให้ได้ จะไม่ยอมกลับไปที่บ้านหลังนั้นอีก
“สองเดือน”
“แพทว่าก่อนอื่นมุกไปฝากท้องก่อนดีกว่า เรื่องงานค่อยว่ากัน ระหว่างนี้ก็อยู่กับแพทที่นี่ไม่ต้องไปหาที่อยู่ที่ไหนหรอก แพทจะช่วยมุกเลี้ยงหลานเอง น้าแพทจะช่วยแม่มุกเลี้ยงหนูเองนะ” แพทยื่นมือไปสัมผัสหน้าท้องของมุก
“แพท” มุกมองเพื่อนรักด้วยความซาบซึ้งใจ
“ไม่ต้องมาทำซึ้งเลย เราเพื่อนกันนะ อะไรที่ช่วยมุกได้ เพื่อนคนนี้ก็พร้อมช่วย”
“ขอบคุณนะ มุกรักแพทที่สุดเลย” มุกสวมกอดแพทอย่างขอบคุณ
“แพทก็รักมุก เราจะเป็นเพื่อนรักกันแบบนี้ตลอดไปนะ เอาแบบนี้ไหม ช่วงที่มุกท้อง มุกก็หาของมาไลฟ์สดขายไปก่อน คลอดแล้วค่อยหางานทำ กลางวันแพทจะดูหลานเอง ส่วนกลางคืนมุกก็ดูลูก”
“ก็ดีนะ ยุคนี้ใครๆ ก็เล่นโซเชี่ยล สั่งของออนไลน์กันทั้งนั้น แพทว่ามุกขายพวกครีมหรืออาหารเสริมดีไหม”
“แพทก็ว่าดีนะ เอาเป็นครีมที่ปลอดสาร คนท้องสามารถใช้ได้ อย่างอาหารเสริมก็ต้องเป็นที่คนท้องกินได้ด้วย พวกเครื่องสำอางแพทก็ว่าน่าสนนะ มุกแต่งหน้าเก่งอยู่แล้ว”
“โอเคตามนี้ ก่อนอื่นก็ต้องหาข้อมูลก่อน”
“มุกหาข้อมูล ส่วนแพทจะทำหน้าที่พีอาร์ ทำเพจกับโฆษณาให้เอง”
เมื่อคิดได้ดังนั้นสองสาวก็ไม่รีรอ แบ่งหน้าที่กันตามความถนัด เริ่มจากหาผลิตภัณฑ์เกี่ยวกับความงามที่คนท้องสามารถใช้ได้อย่างปลอดภัย และที่สำคัญต้องใช้แล้วเห็นผล โดยมุกจะต้องทดลองผลิตภัณฑ์เหล่านั้นด้วยตนเอง ก่อนจะนำมาทำการขาย โดยมีแพทคอยช่วยเหลือ และสิ่งมหัศจรรย์ก็เกิดขึ้นเมื่อในครรภ์ของเธอมีสองชีวิตน้อยๆ ที่จะเริ่มต้นชีวิตใหม่ไปกับเธอ