“ข่าวดีของเจ้านำความแปลกใจมาให้ข้ายิ่งนัก”แม่เฒ่าฮาน่าเอ่ยปนหัวเราะในขณะที่ในเมอริอาร์อยู่ในครัว กลิ่นหอมของเครื่องเทศและขนมปังโชยมาในระหว่างที่อูเซอร์คาเรกับแม่เฒ่าฮาน่าสนทนากันได้เกือบครึ่งชั่วโมงแล้ว
“เป็นพระบัญชาของฟาโรห์หรือ” เขาหัวเราะในลำคอ
“ต่อให้เป็นองค์ฟาโรห์หรือคำสั่งจากเทพเจ้า หากเจ้าไม่ยินยอมก็คงไม่ยอมแต่งงานเป็นแน่” แม่เฒ่าหันไปตามเสียงทำอาหารที่ดังมาจากในครัว “นางคงเป็นคนสวยมาก”
“นางมีดวงตาสีเขียวสดใสและรูปร่างเล็กทว่าจิตใจของนางแข็งแกร่ง”
“เป็นคุณสมบัติที่เหมาะกับเจ้ายิ่งนัก” แม่เฒ่ากระแอมไอขึ้น “แต่เจ้าคงไม่ได้มาที่นี่เพียงเพราะจะนำภรรยาของตนมาอวดข้าใช่ไหม”
“ท่านช่างพูดเหมือนตาเห็น”ชายหนุ่มหัวเราะที่ถูกดักคอได้ทัน“ข้ามีความจำเป็นบางอย่างที่จักต้องรบกวนแม่เฒ่า”
“ข้าอยู่ที่นี่เพียงลำพังมีเจ้าและภรรยามาอยู่ด้วยก็ทำให้คนแก่อย่างข้าอุ่นใจ” หญิงชราไม่คิดจะซั
