38

1239 คำ

“ครับ” เจตต์เพียงตอบสั้นๆ “แล้วคุณมาเกี่ยวข้องอะไรกับน้องสาวฉัน” เมษาซักอีก “ก็ถ้าคุณมีเหตุผล และพร้อมที่จะฟังความจริงจากปากคนอื่นที่ไม่ใช่สามีตัวเอง ผมก็พร้อมจะเล่าให้ฟัง” “อย่าไปฟังมันเม เมื่อคืนมันนั่นแหละที่เป็นคนทำร้ายผม” คนร้อนตัวรีบใส่ไฟ ด้วยกลัวว่าภรรยาจะเอนเอียงจนย้ายข้าง “เมถอยออกมา อย่าไปยุ่งกับพวกอันธพาลลูก” ศรีไพรได้ฟังที่ลูกเขยบอกก็รีบดึงตัวลูกสาวออกห่าง จากนั้นก็หันไปพูดกับเจตต์ด้วยน้ำเสียงไม่เป็นมิตรนัก “คุณจะเป็นใครฉันไม่สน เพราะนี่มันเป็นเรื่องในครอบครัว คนนอกอย่างคุณไม่ควรเข้ามายุ่ง กลับไปซะ” “ผมเองก็ไม่ได้อยากยุ่ง แต่ในเมื่อมีนาอยู่ในความดูแลของผม ผมจึงจำเป็นต้องยุ่ง เพราะคนที่คุณเรียกว่าครอบครัว เขาไม่ได้รู้สึกถึงความเป็นครอบครัวอย่างที่คุณบอก ตรงกันข้าม เขากำลังรู้สึกโดดเดี่ยวเหมือนอยู่ตัวคนเดียวต่างหาก” เป็นอีกครั้งที่มีนานิ่งไป เมื่อเขาพูดราวกับเข้ามานั่งอยู่ใ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม